Alle inzendingen over vergezellen

Dwerglampjes en kaarsen schijnen bij Kerstversiering mild brengen gezegend samenzijn verdwijnen wanneer de feestdagen verstreken zijn maar moge een enkel vlammetje heel het komende jaar geleidend mee zweven in alle bescheidenheid de stille wenk geven het verheugende Woord van de Blijde Boodschap te gedenken.…

Hoe mooi die menigte hoe in de zon ze wachtten Ik in schaduw in een steegje, in de koelte mensen sprak leuzen las van keuzes Een vrouw liep langs met kind aan hand in d'andere de Nederlandse vlag Dan bewoog de stoet Een juichen, opzwepend Véél rood wit blauw, Veel rode harten, Véél 'k hou van jou Gezonde goede mensen die ergens voor…

De engelen des doods willen mij vergezellen, een helder ver gezang en nimmer stil gebed is immer rondom mij, waar ik mijn schreden zet, steeds langzamer om mij te weer te stellen.…

Wie kan mij vertellen Door welke beelden Zij zich laat vergezellen? Wie kan mij dat vertellen? Wie? Wie? Wie?…

zwaluwen vergezellen wijzen hooglijk de weg 't vroege ochtendblauw hun theater reikt tot in het oneindige waar de nacht stilletjes de morgen kust…

Vier Jaargetijden vergezellen ons bij 't avondeten een Tête-à-Tête pinot gris een zweempje zaligheid zwerft op haar lippen ik weet het is exquis…

voor 't vegetarisch feestmaal liet ik een etmaal lang kikkererwten weken en pruimedanten wellen maar na het koken bleken pruimedanten die kikkererwten vergezellen niet te pruimen zinloos geweld…

Mijn eerste nieuwjaarswandeling wil ik maken in mijn teddyjas met de kraag hoog opgezet geen mens die ik ontmoet, of op mij let in de ijskoude , nog slapende winterstraten alleen de kerstlichtjes die mij vergezellen en de smartphone met mijn stappenteller...…

Geel is het licht en kort de dagen maar liefde blijft en ook het vragen naar nieuw geluk en levensmoed; dat zij je vergezellen mogen in 't komend jaar; dat mededogen en vrede oeverloos je groet.…

Bloeiende bloemen aan de bomen schitteren in het morgenlicht Laat de zomer nu maar komen De vakantie is in zicht Vroege vogels in hun verenpak vergezellen ons bij struik en bomen Uit volle borst op hun gemak bezingen zij ons zomers dromen…

Ga met God en laat je leiden door de zon Speel lichtvoetig in grazige alpenweides Dans op de wolken van de seizoenen De engelen zullen je vergezellen Een lentewind wijst je de weg. Ga met God en laat je leiden door de zon…

wanneer ik voor je viel weet ik niet meer de blauwe plekken op mijn knieën zijn al geblondeerd maar ik denk dat het was toen jij mijn lach uitnodigde je te vergezellen in die warme lange nacht die geen slaap kon verdragen toen we samen het leven lieten voor wat het was en de hemel raakten zonder te sterven…

ik heb de zonnestraaltjes gespaard die altijd je lach vergezellen gesponnen tot een bloem die zo lang zij leeft licht en warmte geeft hoef haar niet te besproeien als ik spin zal zij groeien bij nacht gaat zij sluiten maar soms wordt het licht als jij droomt met een lach op je gezicht…

de stilte horen het geheugen leegvegen vederlicht geluk voorbij zien zweven langzaam ontwaken licht en tijd verbinden verweesde woorden vergezellen dromen bevaren demonen bevrijden de liefde bezingen wilde ik…

Warme wind blaast zachtjes door de haren, heb vlinders zomaar op mijn hand. Nee vandaag mag ik zeker niet klagen, al mis ik wel het verre tropische strand. Zolang mijn voeten me willen dragen, loop ik nu alsmaar verder van huis. Ik zal het jou ook steeds weer opnieuw vragen, al blijf jij liever lekker thuis. Kom laat ook jouw haren wapperen…

Föhn Stuwt een laaiend vuur Mistral Doet de hartstocht versnellen Sirocco En beheerst een man elk uur Zeewind Het zilte zout is al wat beklijft Windstilte En de herinnering de smaak doet vergezellen.…

Hij zal je gaan vergezellen op je verdere levenspad.…

Maar nu wil ik de oude kat nog vergezellen Hij vroeg hier verdomme net zo min om.…

Plots brak het licht Dat de ochtend moest vergezellen Donker zal de dag zijn die volgt Op de breuk die diep door mij scheurde Krakende scharnieren liet je achter In de stilte van de dag Vreugde was al een tijdje eerder vertrokken Zonder dat ik er oog in had Nu hoor ik het in de stilte Dat alles is vertrokken Niet eens zo ver weg Maar…

Cuba met je mooie ogen je wervelende lach heupwiegend op salsa, rumba, son warme tinten rood vergezellen ons via de Malecon, casa de la musica, en schitterende paradiso stranden... Irresistible Cuba Libre, here I come again... again...…

wordt een dag nog steeds herboren als ik in jouw tranen de nacht verlies hoor ik een lied in verdwenen geluiden waar de nachtegaal stil jouw stem niet meer hoort vraag ik mijzelf wanneer het ontwaken de vreugde hervind naar morgen toe zoek ik nog steeds de juiste woorden die een afscheidskus vergezellen moet…

Ik voel mij een drenkeling die zich vast klampt in zijn wanhoop aan het wrakhout van herinneringen als een sluipmoordenaar sluip jij telkens mijn leven weer binnen ieder jaar beleef ik weer die strijd om te overleven tranen ze vergezellen mij in mijn slaap zolang mijn mond gesloten blijft -blijft jouw leven voor mij bestaan…

op vleugels van liefde laat ik mijn dromen jouw hart vergezellen door hemels licht waar het zilvergrijs van maanlicht gebroken tranen weerkaatst in zachte gloed smeek ik de nacht onder vallende sterren helder verlangen naar toekomst toe belooft mij de morgen een liefde als nooit door mij bemint een eeuwige dood…

Zou je me kunnen zien dan was het in dezelfde kleuren als in het vorig jaar het voelt nog net als toen ik ben niet veel veranderd misschien mijn haar dat grijzer is dan ooit de tuin ligt er nog net zo bij veel vogels die mij vergezellen de rust daalt neer in jouw geliefde boerenland december, donker in mijn hart herinneringen, die…

Waar de vogels zingen als in een vreugde koor, hun lied gedragen door de wind klanken die mij vergezellen. Naar een nieuw bestaan waar licht en sterren mij ontvangen door licht en warmte omarmd voel ik een eindloos vertrouwen.…

pijn zou hem vergezellen voortaan…

Soms raakt de regen moe en braakt dan boze woorden die de pijn vergezellen van waarom ik ik kan jou dan niet troosten door de sluier waardoor je ziet ik kan alleen maar zeggen dat het sterven gelijk het leven slechts maar tijdelijk is maar zolang de kim zich elke morgen van het duister keert beleef jij als jonkvrouw telkens de zomer…

een scheepje dobbert op de stroming van het water het licht speelt aan de kim een vuurbal van warmte schetst herinneringen in smetteloze wolken hoor de muze roept: “Schrijf, schrijf dit zeegezicht, als een herinnerend gedicht” een scheepje laveert zeilen manoeuvreren bollen op door de wind meeuwen vergezellen naar daar, waar de…

zijn jou regenbogen schilderen wanneer het regenen gaat als jij mijn wereld was zou ik jouw maan zijn als stille beschermer de nachtlamp in het duister als jij mijn eiland was dan zou ik de zee zijn die het strand streelt bij elke wisseling van getij omdat jij mijn liefde bent ben ik jouw metgezel tot eeuwig ook de sterren ons vergezellen…

Tranen rollen, ze vergezellen mij in mijn slaap, voor eeuwig mijn partner tijdens eenzame nachten.…