Alle inzendingen over verjongd

ze was nog zo jong, een late twenniemeis, die mijn hart beroerde toen zij mijn hart bezong wat was het dat mij diep ontroerde ik zelf was al vergrijsd al lang gearriveerd in het leven de wereld bereisd met weelde omgeven zij keek me uitnodigend aan, grote verlichtende kijkers zogen me naar haar stralende bloesem elke beweging die…

zijn verhakkeld ik een hoop opeen gesmeten planken de nagels steken roestig uit en toch in gedachten nog in gedichten jeugdig pezig onvermoeibaar de steile hellingen op verend naar haar of verjongd gezuiverd zorgenloos haar eindeloze zee langs gaand…

hij was nog zo jong, een ruige adonis die mijn ziel beroerde toen hij mijn hart bezong wat was het dat mij diep ontroerde ik zelf was al vergrijsd al lang gearriveerd in het leven de wereld bereisd met weelde omgeven hij keek me uitnodigend aan, grote verlichtende kijkers zogen me naar zijn stralende glimlach elke beweging die…

Mensen begrijpen dikwijls niet de taal der dieren, die hen dagelijks omringen, gissen diep denkend de bedoelingen van al wat vrij leeft of in gesloten kraal. Peuter en zuigeling vatten het verhaal, dat klinkt uit piepen, roepen en zingen bij kruipen of vliegende wendingen van de wezentjes met aangenaam kabaal. 't Is het nog zeer prille kind…

Zo luidt mijn huidige visitekaartje met de billenjaren bloot! Ik ben nu 72 doch tot ruim rond de 70 hield ik het vol Op de vraag; "Hoe oud bent u, ben jij" antwoordde ik "52 "of "52 ben ik" De zin hoefde ik niet af te maken "geboren " of als ik 1951 gebruikte "verwekt" 'k hoefde 't niet uit te spreken 't ging er in als zoete…

Alles behalve de muren Van de hoop; éénmalig en exclusief Kikkerdril de komende vierentwintig uur Echo's noordelijke stijl Het kind draagbaar poëtisch Geknipt om de wereld te ontdekken Vleugels nemen de maat We doen het onszelf aan Van de verbeelding is kind koning Als motor in scène kostbaar verjongd Hou het rauw De winterzon vonkt weer…

Mozes ontvangt Tien Geboden Jezus' angst en bidden in de hof van Gethsémané Diens wrede kruisiging en opwekking uit de dood zijn galmende Bijbelwoorden die de echte christen in 't geheugen staan gegrift mogen gelovigen echter bij het lezen en herlezen van deze bekende zinnen altijd nieuwe gedachten herboren gevoelens en verjongd begrip…

van jonge gezinnen gezelligheid op weg naar kerstmis met een zorgvuldig uitgezochte boom en boodschappen eigenlijk te zwaar om in zonderlinge eenzaamheid te tillen onderdanig in de liefde was ik als man altijd geweest ik voelde nog die hunkering van het kind in het beest wat ik wist van mijn leeftijd verloor ik omdat mijn ziel verjongde…

jonge Medusa zeewier om je hoofd oeverloos lijkt nu de zee waarin zich glanzend spreidt je lichaam, naakt verjongd door iedere golf die langs je dijen glijdt je rilt, de koestering van 't zilte water maakt je week en vol verlangen ik schreeuw je naam en even lijkt het  of je aarzelt maar als begerig mijn handen  om jou reiken zwijgt…

Het zigeunergezin arbeidt vlijtig naast de woonwagen bereidt lustig de avondmaaltijd daarbij springt de hamer druk op en neer gaat een oude gebroken stoel te lijf geeft haar verjongde kracht en nieuw bestaan de hoge verlaten molen ziet gelaten op die mensen neer zijn gebroken wieken verlangen vergeefs naar ronddraaiend werk toch is hij blij…

Door de straten ademt verjongd gemoed, hernieuwt steeds in winkelbuur of woonhuis stuwende arbeidslust vol levensmoed. Tussen het kalme bos- en Maasgeruis onderneemt men met schappelijke gloed, toebehorend aan 't vrije Limburgse thuis.…

werelden tot universum maakten mijn hand op de bast van een boom zomaar aan de kant van de weg in tijdloze herkenning we deelden jaarringen kruisten hete zomers aan en benoemden winters in koudste herinnering jouw lach gaf glans aan de muren van ieder gebouw in deze groeiend warme gemeenschap wij waren de ziel die zich verjongde…

0 vlammen in 't verjongde bloed ! 0 dorst, die 'k, nooit gelest, wil lessen !…

Na verwoesting, altijd spoedig hersteld, stralen bedaagde bouwwerken verjongd, waaruit onoverwinlijke moed welt. Terwijl bezadigd leven voldaan honkt, strijkt verhalenglans over ramen en meldt dat avontuur hier of in den vreemde lonkt.…

Christus met name niet boos worden maximaal aardig blijven de vriendelijkheid zelve want het is nog niet uit het is nog niet mijn einde ik ben UITEINDELIJK nog geen lijk veelal zijn de vragen die mensen mij stellen ook hun antwoorden, hun zekerheden hun percepties waarin ze volharden juist dan blijf ik me in Hem verplaatsen het verjongd…

Het verjongde hart der hoogte wentelt neer over rotsen vol roepende bloemen en weiden rondom een koel, blinkend meer. Waar aardse bijen rusteloos zoemen beleeft uit Hemel geboren taal steeds eer: men zal haar als vredesdienaar roemen.…

Misschien had toch een ander meer gelijk Die zei: kunst is een ademhalen Dan zweeft ons Willem met de woorden menselijk uit zijn kist De grauwe dood wordt als een smet van zijn verjongd gelaat gewist Hij ligt al liep zijn denken op de klippen Gelijk een zachte kus op uitgesproken lippen…

Verjongde muren omhelzen elke tijd der wonderwerken, begeleiden altijd oud én pas levend kunstklankengeruis.…

Moge dauw de handen reingen Wie verjongd aan 't werk wil gaan.…

Zij zien géén verjongd multimorf al, dat nimmer neerslaat, geen warmtedood kent, want dát is schijn! Een onvoorstelbaar levend wezen, met dimensies die veranderen van versmaat.…

O laat me eerbiedig u genaken, van liefde bevend en ontzag, en uw gewijde handen raken, en schuchter opzien naar uw lach: dees lippen, die schier nooit eens lachten, dit harte dat van weedom brak, ontloken, met verjongde krachten, of nauw Gods woord de schepping sprak.…

O laat me eerbiedig u genaken, van liefde bevend en ontzag, en uw gewijde handen raken, en schuchter opzien naar uw lach: dees lippen, die schier nooit eens lachten, dit harte dat van weedom brak, ontloken, met verjongde krachten, of nauw Gods woord de schepping sprak.…

De uilen vliegen als bedoelde jaren uit ons weg, angst wordt stilte, wordt houterig zonder enig overleg , waar de stam, vertakt tot verjongde biezen overgaat voelen we de pijn van elke nerf, wellust van de overdaad.…

Maar met verjongde hartenklop is hij toen weer in 't Werk gedoken.…

Maar Hij die 't lijden lenigt, Verbrak de beulenband: Gij reest, verjongd, herenigd, Oranje en Nederland! En sedert vijftig jaren Heeft menig storm gewoed: Wat Volken in gevaren! Wat tronen omgewroet! De springgetijden kwamen, Maar onze rots hield stand: Onscheidbaar wiest gij samen, Oranje en Nederland!…

In werelds tuin, tussen Gods vaste lichten En aardes jarelijks verjongd gelaat, Hier waar in 't spel van zon en maan De wolk-alleeën opengaan Tot al de spraakloze gedichten Der hemelse gezichten, Had ik verwacht uw dageraad: 'k Had u verwacht zoals wij beiden In dit geduld zonder verwijt En onvoorwaardelijk verblijden God wachten op zijn…

vogels bouwen luchtkasten met de twijgen aan hun weg, angsten werden stilten, werden houterig zonder overleg , waar stammen, als vertakking in verjongde biezen overgaat voelen ze pijnen in elke nerf, na de lust van overdaad.…

Dus werp de Landman uit zijn horen, Wanneer de zaaitijd keert, het koren Verheugd in de omgeploegde voren, En ’t zaad brengt weer voor d’ oogst verjongde halmen voort. -----------------------------------------------------…

Reeds hoorde hij 't lied van de valbijl, Die den kop der dwingelandij Van haar rotten romp zou scheiden: "De verjongde volkren zijn vrij!" En dan schoten er bliksemstralen Uit zijn zielvol donker oog, En dan hief hij de twee voorste vingers Van zijn rechterhand statig omhoog.…