Alle inzendingen over voldongen

Zwoegt hij voort als regeldanser in pulserend evenwicht, ploegt voort als gulzig dromer, die spoort tussen de leugen en de eigenwaarde, in een tijdloze carrousel van realiteit waarin de proza het best gedijt, maar hij als verrader met de voldongen waarheid achterblijft.…

Dat dichter komt in de morgen met het eerste vogellied verlaat ook in de avond niet geheel de doorgang naar de nacht Waaruit ontwaakt, nieuwgemaakt, gedragen, dankbaar en voldongen Zo had ik u gedacht…

onbegrijpelijk zulk nieuws het onoverkomelijke het ongenadige als een voldongen feit ook al leeft niemand met zo’n vonnis nu is het moment daar eindigheid heeft een datum gekregen al wat rest is jou te omarmen met onze liefde…

de ballast woog bleek pas toen je het ( ongevraagd ) in jouw maag kreeg gesplitst het was geen keuze maar werd voor een voldongen feit gesteld watertrappelen het devies zien hoe goed je zwemmen kunt of geef je je langzaam over alsnog…

Hyves is nu door De Telegraaf gekocht Het network leek door Facebook haast verdrongen Het einde virtueel welhaast voldongen We hadden niet meer door wat Hyves vermocht Zo blijkt weer hoe potentie ongekend is Als iets een schijnbaar gepasseerde trend is…

een steen blijft geworpen de melk opgeschud tot breukvlak, niet opraapbaar niets is gaande alles bevroren in een moment, twijfelloos niets is herroepbaar alles voldongen in stilstaande val, bodemloos geweest is onvervangen met nadruk cursief gedrukt alle luchten eender geen wolk hetzelfde, de foto onbewogen…

er viel nog zoveel te zeggen maar krampachtig of niet het feestgedruis is vergeten door voltooiing van geheugen nu valt niets meer te herhalen wat we eigenlijk al wisten dat jeugdstemmen verdrinken in windstilte zoals ouderdom dat momenten voldongen zijn voordat de storm is gaan liggen anekdotes, ons bord is leeg met tijdsbestek…

een vader die vastkokende aardappelen bereidt als voldongen feit maar ook bestaansrecht dat zich in berisping verliest -gedeeld door zinsneden tussen uitersten, in uiterwaarden op het midden van de weg ergens halverwege de ivoren toren doch ruim voor de val nergens gloort twijfel tussen zekerheden tussen nuluren en voltijds zelfs als…

is het niet te bevatten het gemis hemelsbreed vanaf het moment dat jij voorgoed jouw ogen sloot totaal onverwachts zonder een woord van afscheid stelde de dood ons voor een voldongen feit jij zou nooit meer de zon onder zien gaan vogels horen fluiten jouw kleinzoons op zien groeien de kinderen bellen nu doe ik dat maar dan anders…

Dat is een voldongen feit. Ondergaat je leven een vernieuwing? Je maakt ontelbare vergissingen maar komt steeds verder op je levensreis; het kost alleen wat tijd. Dat noem ik nog eens een openbaring!…

Dit gedicht is tweestrijdig zonder dat we overdrijven En het verlicht altijd wat om te beklijven Jouw rijmen vind ik nogal gedwongen Doe ik dus niet aan mee Heeft me nog nooit bekoord Zoals je ziet voldongen met twee heeft altijd één het laatste woord Dat stoort me buitenmate Al ram ik deze keer op rijm het slot door…

Ik doe mijn best en vind en vertaal mijn gevoel van vroeger naar het heden Mijn vroeger bevat momenten van geluk als voldongen feit. Van fragmenten waarop jij het zelfde dacht. Van mijn lauwe onverschilligheid.…

mijn kinderjaren ik ken ze nog zo goed jaren van speurend staren er was alleen de tijd die leek bevroren, of gewoon stil te staan door het opgroeien in moeilijke jaren leerde ik te aanvaarden dat de klok van het leven vele dingen zal bepalen zelfs oud worden is een waarheid, een voldongen feit waarbij ik hoopte dat die…

ik met woorden Onder stapels, tussen boeken Waar mijn eigen zinnen smoorden Zocht ik opgelichte hoeken Mythische beloften brachten Heel mijn streven naar beneden Ik deed niets meer dan verwachten Wat geschriften mij misdeden En als laatste bleef het schrijven Door het lezen opgedrongen Om de wijsheid te bedrijven Die ik nergens vond voldongen…

Voor deze voldongen daad, en nog wat loze kreten als verspreide zaden, zul je zeker tijd op de knieën zitten: onkruid wiedend wijl de grond je weerstand biedt, zuiver verdriet verliezend aan de werkelijkheid.…

het eindresultaat is een voldongen feit donors geven zich massaal op en dat was de intentie van de hele affaire we hebben de mond vol van naastenliefde al dan niet gekerkt maar als het op géven aankomt worden we gierig dus hoe verbolgen Nederland ook was het resultaat mag er zijn.…

Ja het is waar, de tijd heelt alle wonden Dat weet je nu is een voldongen feit Na jaren ploeteren ben je ze kwijt De wrok en het verlies, de zilte zonden Je hebt jezelf weer enigszins hervonden Je voelt je ongebonden en bevrijd Bent zoveel meer dan je persoonlijkheid Je bloedrivier wist weer hoe uit te monden In een onwerelds gladde oceaan…

Een ieder mens maakt fouten, bij de vleet echt, ‘t is een voldongen feit wie denkt zonder fouten te manoeuvreren is ‘t besef van “ leven “ een beetje kwijt!…

aangename nacht een plaats onder het hemelgewelf zoals je ’t zelf zou hebben bedacht wij schrijven niet langer uit volle borst eerder vanuit de hondse onderbuik of vanuit een bijna ondraaglijke dorst dit allemaal tot eenieders verbruik zo nemen wij beiden plechtig afscheid met dit laatste welgemeend bescheid bezegelen wij voorgoed dit voldongen…

Je vertrok zoals je het had geschapen, in een unieke daad, in een niet te wegen oordeel, besteeg de hoogste graad, van verbeelding om niet te worden gewist tot ook de voldongen nacht mijn geest omsluit.…

triomf en lof en opperst blozen van het voldongen zomerjaar. Een levenstoppunt uitverkozen van voorrecht is hun toegestaan en op hen ligt het sprakeloze van hoogste invervullinggaan. Maar ook, hoe is in dit ontplooien een nadere erkentenis bereid: verwelken wordend uit voltooien, des zomers dubbele wezenheid.…

- omdat ik veel, echt veel te snel achter de feiten had aangehold tot ze uiteindelijk voldongen bleven staan niks mocht baten. ik heb het nochtans, lang genoeg gedaan -------------------------------------------------- *ijsgebeerd is een bewuste misvorming van het deelwoord…

Vandaag is huiverig, ik zoek niets en ben thuis de dag is kil niet vrolijk, de sfeer is gelaten, regels schrijven zichzelf, markeren voor later de nog onuitgesproken voldongen feiten maar kijk, toch breekt de zon door de wolken en de al kalende takken ze staan nog zo fier.…

Een bus stopt voor het gebouw 'n achttal gezichten voor de ruiten triest starend, kijkend, naar buiten zeven mannen en één vrouw Opgehaald voor het dagprogram de ontspannings- en bezigheidstherapie 't gebruikelijke kopje thee of koffie alle acht 'n handicap, stijf en stram Weten eigenlijk niet wat er gebeurt accepteren het als een voldongen…

Ik houd van sarcasme ik houd van passende woorden ik houd van omcirkelen zoals te proeven in woorden als: - van ons heengegaan dankbaar beter zo korte ziekte vredig - de jas van mijn vader de jas van mijn vader hing nog maanden aan de klink van de deur hoe lang ijlt een mensenleven na, hoe lang dult men uitstel aan de voldongenheid van…

rug door de glazen van heden wordt nog steeds veel gemeden de ziel doorsneden opgeroepen in diffuus licht waar soms oude deuren zijn gedicht voor het opgestapeld gewicht ik zie om me heen en telkens neem ik steeds beter waar herken ik in jou zonder dat ik nog in de verte staar dat dan ook niemand is ontkomen aan het onvolmaakte en de voldongen…

Spreekwoord was ik dat niet snapt, gaandeweg de dag werd ik weer opvoeding die ouders voor hun kinderen uitdenken en in het holst van alle bruikleen was ik wat ik telkens na zo'n achternacht in corvee en klatering moet zijn: voor dag en dauw de bijbel, met stofomslag en in voldongen esperantoklanken, een man om van kaft tot kaft uit voor…

Zo maak ik nu opnieuw een werkje vanwege het voldongen feit dat opnieuw een aanslag is gepleegd en er wederom een leven kwijt is.…

Spreekwoord was ik dat niet snapt, gaandeweg de dag werd ik weer opvoeding die ouders voor hun kinderen uitdenken en in het holst van alle bruikleen was ik wat ik telkens na zo'n achternacht in corvee en klatering moet zijn: voor dag en dauw de bijbel, met stofomslag en in voldongen esperantoklanken, een man om van kaft tot kaft uit voor…

Wij dachten, tijd is rijp, het wordt voldongen, Het Oosten blinkt, een nieuwe mensheid komt, De wilde Marseillaise wordt gezongen, Revolutie over de aarde tromt. Ach, alom niet, gij zijt te snel verlopen Tot oude stilte, zingende oproerschaar, Weg viel des Moejik's broederlijk gebaar. Waarmee hij maakte nieuwe tijden open.…