Jasmijn
Dauw op de jasmijn,
sterk en broos, de
tranen opgedroogd, je
liet de schoot los, om niet
in vooroordelen te worden
gewogen, je streed in de
boezem van een eeuwige
bruid, wit gesponnen draad
in jouw gedicht, brokaat
van kiemend zaad, te vroeg
geoogste vrucht, tederheid
met een ruggengraat, vermeed
wat iedereen dacht, koos voor
een zelf uitgesproken zucht. Je
vertrok zoals je het had
geschapen, in een unieke
daad, in een niet te wegen
oordeel, besteeg de hoogste
graad, van verbeelding om
niet te worden gewist tot ook de
voldongen nacht mijn geest omsluit.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 24 juni 2010
Geplaatst in de categorie: overlijden
Prachtig gedicht.
Prachtig gedicht