Groene ogen
Groene ogen waar ik zoveel in zag.
Groene ogen en jou lieve lach.
Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd.
Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach.
Ik weet dat het fout is en dat het eigenlijk niet mag.
Maar ik kan blijkbaar nog niet zonder jou dat heb ik wel gevoeld. Ik hoop stiekem dat je dit leest en snapt wat ik bedoel. Treuren is zinloos verspilde tijd en ik hoop dat je me snel hieruit bevrijd. Want ik word zo gek van dit gevoel. Het is een dooie en kapotte boel. Want door die paar woorden is mijn leven een puinhoop , een zooi. ik voel me opgesloten met jou woorden als een kooi. Jou groene ogen kijken nu naar me zonder betekenis en niemand wil mij vertellen dat dit een nachtmerrie is.
Geplaatst in de categorie: ex-liefde