Alle inzendingen over voordracht voor grot

tijdens een voordracht voor een beslagen spiegel toon ik het achterste van mijn tong ook al beslagen…

tijdens een voordracht voor een beslagen spiegel toon ik het achterste van mijn tong ook al beslagen…

tijdens een voordracht voor een beslagen spiegel toon ik het achterste van m'n tong ook al beslagen…

tandeloos hooggeëerd afgemeerd en uitgeteerd doorgeneukt al afgelikt gebromd toch geflikt schadeloos aangeklampt geschaakt en ingedamd gekraakt al verkrampt verzuurd toch uitgekuurd liefdeloos teruggekneld verdwaald en afgezeken doorgedacht al ongesteld afgetikt toch uitgelezen dadelloos geruïneerd gekotst en uitgevreten liefgehad…

ik zie het licht worden zonder zonnestralen in het grijs van de ochtend terwijl de slaap nog vecht tegen de nieuwe orde onder de indruk van gedichten die over de ziel verhalen de ijzeren trap leidt mij omhoog naar de zolder, van de avond ervoor, met licht in glas met geluid zo zacht als was waar het gezochte woord in beelden schiet…

Groots en opgelicht, hun ongerechtvaardigde aanspraken ja, opgetilt ..de mysteriën in haast goddelijke openbaring.…

ik hoor wat scheuren in jouw theater stem die overigens warm het luistervolk omarmt ik zie je woorden spelen de aandacht van de zaal haal na haal naar je toe bewegen ik zie de krop in de keel bij menigeen verschijnen en ik slik zelf emoties door ik hoor ook het ritselen van dorre bladeren die je vertellen dat hun bruine nerven…

Hoe ver ze al was in haar nevelige geest, bij voordrachten leek ze aanwezig.…

waar ‘t harde schijnsel ondergaat wacht al in het diepste duister een zoveel zachter toekomstlicht dat stralen wil op voordracht van mensen die met open zicht kracht herkennen in een fluister…

Bij voordracht van mijn sinterklaasgedicht Zit ik hem ongelofelijk te knijpen, Omdat ik merk dat ze het niet begrijpen, Qua klemtoon wordt vaak schade aangericht. Een oproep aan mijn vrouw en mijn kleinzoon: Leg op de juiste plek graag de klemtoon.…

Kleermaker ben ik, Een deugdzaam beroep, Een echt vak nog Dat vakmanschap vereist - Door anderen wordt Er doorgaans op mij Neergekeken - Want zij vinden mij Niet geleerd, ik ben Immers niet zoals zij - Ze begrijpen niet Dat ik het cement ben In het losse zand Dat zij daag'lijks achterlaten, Ik ben het immers, die Zonder…

Zeeën vol van liefde heeft zij geweend haar wonderschone kind, haar Zoon is dood genageld aan een kruis met slag en stoot haar lief en leven werd alleen geleend God heeft ook haar uitgezocht te lijden vanuit reeds aangewezen moederschoot het Mirakel waar zij zo van genoot alles was voorzien, niet te vermijden nu wiegt zij haar Wonder onder…

Als zelfs hoe ik heet Geen vanzelfsprekendheid Meer is, mijn naam ontsnapt Aan de grijze cellen Waarin mijn ik Onderdak vindt, Opgegaan in de mist Die mij elke dag omgeeft - Hoe zal ik dan de namen Van de dingen nog weten Die ik daag'lijks ontmoet, Hoe zal ik te weten komen Hoe ik ze noemen moet…

ik treed in het heden waar gister nog voortleeft zag daar metselaars die met woorden spraken bouwend en rijgend aan beelden in verzen en ons al dan niet met gesloten ogen de stem in onze richting lieten horen op de melodie afgestemd op de zielenfibratie van de gedichtenarbeider ik hoorde de stilte van alle medewerkers met letters vol gevulde…

Mijn andere vader leer ik kennen door op pad te gaan met jou en overal waar we zijn weet jij iets over hem te vertellen en zo zie ik naast de herinneringen mijzelf in andere spiegels Er valt licht op trekken die ik ken maar die nu andere schaduwen lijken te werpen in deze grot van mijn gedachten, verlangend naar de warmte van de…

In het begin was daar het grote niets, maar alles heeft een begin, dus ook dat grote niets, was er niet voor niets! In het begin wat niemand zich voorstellen kan, moest er iets ontspruiten, iets minimaals, niet dan, het grote niets verdween en er ontstond iets.…

Voorlezend uit eigen werk Belicht de nieuwe dichter zijn gezicht Met het vaal ongerijmde licht Dat schijnt tussen de verwerkte tekst Die stralend voor hem ligt zie foto: www.xs4all.nl/~vango/showcase/reciter.html…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

De aarde waarin ik Geboren en getogen ben Is me te heet onder De voeten geworden - Aardkorst door droogte Verscheurd, gespleten In tienduizenden ongelijke Brokken waar alle leven Uit verdwenen lijkt - Dan kronkelt uit die ene Spleet het fata morgana Dat mij een haven verbeeldt: Haven, denk ik, water, zee, De meeuwen komen…

ik hoorde je woorden maar zag bloemen wiegen in zon en de zomerse wind jij liet in de lyriek van je voordracht alle beelden weer leven expressief door blik en gebaar in een warm omgeven indringend koos jij voor stilte in scenes vol emotionele momenten ik raakte je onverwacht aan wij vonkten naar explosief zonder woorden zijn wij…

Uit de bundel "De voordracht"…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

Een goede vriend heeft dit werk van hem op muziek gezet, en deze voordracht in een "speciale bewerking" gemaakt. Alexander Peters gedicht: Maneschijn. Vocals en muziek Edwin Bosch Mooi gedaan: Edwin Bosch! Mooi geschreven Alexander!…

De zon door het venster treft dwaalstof tot klaringen Zwervers in de donkere ruimte, uit de nok van mijn heelal als vergeten kometen, pas zichtbaar bij de val naar een ster die naast aantrekt zich verzet tegen dingen Traag draait het ‘stof `lijke’ haar moeizame wendingen Afgebogen door het fuseren van het lichtend vermanen wordt oud vuil vergast…

Je mag ieder gedicht van mij graag zingen maar niet altijd met een gezicht of begeleid met hoe heten die dingen, lieve vreemdeling. Ikzelf, ik fluisterde mijn woorden pas als de schemering de tekst verduisterde en ik zeker was dat niemand luisterde, maar als je echt moet in het publiek is een beetje muziek en de hele rest mij ook goed…

heb het vuur niet zien doven in ogen die ouder waren dan leven zij glansden in weten het dagelijks streven al jaren voorbij wij voelden stilte voor even dichtbij droeg zo mijn woorden naar hun schilderij lijnde sfeervol contouren zij verfijnden de kleuren in samen ontroeren…

De dood heeft hongerig de Palen uit de grond gevreten, Niet één die nog Is overgebleven - Stronken met dode bladeren, Aangevreten door vorst en zout, Zien zonder het te beseffen Nieuwe loten vol in het groen Opschieten uit het dode hout: Diep donkergroen Dat zich een weg baant Dwars door de dood, Er is geen geluid te horen,…

. __________________________________ Een praeses is van alle markten thuis Ook eentje die dat pretendeert te zijn Zijn kersje op de taart is schone schijn Een voordracht die ten onder gaat in ruis De Muze schudt haar hoofd vol irritatie: Geen geld naar onderwijs en educatie...…

Geen kerstboom te zien, En toch lopen hier allemaal Mensen voorbij met een kluit In hun handen geklemd - Langs de scheuren in De aarde - hun aarde - Zijn ze op zoek naar Het riet dat hieronder Ergens moet groeien, Zo hadden de beleidsbepalers Hen in vertrouwen gezegd; Maar net zo min als de huizen In hun luxe woonwijk verkoopbaar…