Alle inzendingen over zode

Vierde zang Ja, stille Graven! ja, gij blijft mij wijsheid leren. Hier kan ik 't best met God en met mijzelf verkeren, Hier, waar de vrede woont, de zorg het hart niet knaagt, De beek welluidend ruist, de tortel troostrijk klaagt, De zoô *, die de armoe dekt, en 't marmren ereteken, De duurzaamheid en prijs van aardse grootheid preken…

ik siepel ik siepel ik holderdebol verlegen vergetend de oude knol ik rol over m'n kop in het groene gras 'k hoor het weer zingen het lage gewas het vredige groeisel dat een deken was: een wolletje wei vol zachtheid vol geur groener dan groen in een ruimte die blauw wordt van kleur. ik rolper ik stolper ga kop over kol ik boor…

Praatjes en gaatjes Waterval van verwoorden Dijk zonder zoden…

Keer mij om, woel mijn grond los met je kouter aan de voorkant van je ploegboom, snij met je schaar de zode van onderen los en keer met gebogen ijzeren ritser mijn zode. Laat mij vruchtbaar zijn, muze zodat mijn woorden kunnen bloeien op de akker van het klaar liggend blad.…

Menigmaal komt de dood als een nachtelijke wolf Die ongezien zijn donkerdiepe graf al dolf Voordat ook wij, de levende nog-niet-doden, Zelfs maar dachten aan de opgetaste zoden…

In de herinnering aan de overledenen schuilt vaak de siddering van je eigen vergankelijkheid: zelf niet meer herinnerd te worden Daar moet je ook uitermate bij je leven je best voor doen want eenmaal onder de zoden kom je echt, nooit meer boven het groene maaigras uit!…

beerput kalf verdronken dempen en een deksel op je neus gat geslagen water aan de lippen zoden aan de dijk maar niet heus ik besta slechts in herinnering omdat ik het hier heb gedicht…

De uitvaartbranche sponsort de voetbalsport En waarom daarbij twee verenigingen Die zo verschillend zijn toch samengingen Is iets wat mij steeds duidelijker wordt, Want met een schop begraaft de een de doden, De ander schopt elkaar onder de zoden.…

Plots sta ik buiten het weer stormt me intiem ik was net heel hard over de schreef gegaan het striemen van harde regen doet me uitwaarts treden uitwassen op mijn huid sporen van de uiterste grens tot waar een mens kan gaan alsof ik er aan doen kan bliksemen mijn benen tot aan de grond, de afgrond veroordeeld tot de zoden ontdaan tot…

dit schiet niet op de hemel wordt nooit paars de ruimte herhaalt zich steeds vaker de kamer weet zich raamloos ommuurd hartslag tikt soms in blauwe morsecode alles naamloos zonder doel maar ademvast binnen keerkring en rooilijn onder- en bovengrens al geweest en best wel voorspelbaar…

speciaal de doden nog bij leven slechts met woorden vergeven blijken in hart en brein kennelijk van onder de zoden wroetend met vragen diep op alle dagen in wat heet het geweten aanwezig te zijn…

meestal kom ik niet tot mijn recht deze maal bij wijze van uitzondering een voltreffer volledig in harmonie met het moment onderga ik de tijdelijkheid van het ogenblik als eeuwigheid eigenlijk hoef je er niets voor te doen maar het zet wel zoden aan de dijk…

Voor den brode Levert hij groene zoden Aan hen die hun tijd, met liggen, doden. Een kleur en van het zelfde ras, Zodat ander gras nooit meer groener was.…

De leerspreuk zegt: het geld is louter slijk; Maar de praktijk: 't brengt zoden aan de dijk. De leerspreuk zegt: de wijze alleen is rijk; De rijke alleen is wijs, zegt de praktijk. Wie heeft gelijk?…

Er waait een rechtse wind over de landen Van het verenigd Europese rijk Al zetten we wat zoden aan de dijk De stormvloed is ook binnendijks ophanden De rubberbootjes zullen ons niet helpen Geen Hansje Brinker om de stroom te stelpen…

Voor risico 's zijn renners blijkbaar blind, Men sprint elkaar bijkans onder de zoden. Het veiligst is van iedere etappe De laatste kilometer maar te schrappen.…

Dat zet neutrale zoden aan de dijk. Bevrijd van sekse ben ik opgestaan. Vandaag trek ik maar eens mijn broekrok aan.…

De lat kan volgens Dijkgraaf wel wat zakken Studenten voelen een enorme druk Maar ik geloof daarvan geen ene ruk Over de sloot…ja zelfs niet met de hakken Een onderzoeker moet niet in de politiek Die dijkgraaf zet geen zoden aan de diek…

Niet meer wakker worden Een zandwinkel beginnen Onder de groene zoden terecht komen Man met zeis tegenkomen De dood we verbloemen 'm graag Daarom aan u de kardinale vraag: Verwelken bloemen snel op kerkhof of dodenakker?…

“’t Lijkt stijfheid”, zei de arts, “maar zet geen zoden meer aan de dijk voor enig nageslacht. En dus had ik meer aan een kat gedacht in plaats van kroost om straks uw tijd te doden. Maar óók mist voor gewenste penetratie een codicil voor een orgaandonatie.”…

“GroenLinks is stukken linkser dan ze lijken”, zegt heer Hans Wiegel, één der prominenten, “Het gaat uiteindelijk toch om de centen, geen windmolens maar zoden aan de dijken.” “Luister naar mij...GroenLinks moet aan de kant. Daar knapt ‘t klimaat van op in Nederland.”…

rust maar zacht jij, naamloze ik op velden met eindeloze lanen geëerd met marmer of zomaar onder zoden zonder tranen stille held ooit in bange dagen uitgezonden ook al dreigen beelden te verbleken je leeft nog altijd voort in verre wonden…

De voetbalwereld zweert bij zuiver gras Want kunst is voor de grietjes en de mietjes Een echte vent houdt niet van valse sprietjes Maar nep is uiterst link, zoals ik las: Een vloedgolf treft het hele koninkrijk Want kunstgras zet geen zoden aan de dijk…

of zal ik wat zoden zetten aan de dijk en het ijzer smeden nu het heet is? en zal ik de koe bij de horens grijpen en alle bruggen verbranden? ...... zou je dan misschien, heel even, mijn handschoenen willen geven? ja? o, dank je!…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik mijden.…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik te mijden.…

Zie de mens die enkel nog kan zweven ware het mij gegeven bijna alles om het even zorg noch voorzorg meer van node al jaren onder zware zoden heb ik één wens om even, éven maar weer op te staan op te leven rond te gaan en dan rustig en voldaan terug te gaan vergaan een uitje van een dolle dode.…

Neen jij gaat niet onder de zoden Jij gaat ook niet in een graf jij mijn liefste, jij gaat in 'n urn En die urn komt op de schoorsteenmantel en daarnaast komen je lievelingsbloemen en die zijn elke dag vers gekocht Zo hou ik je in mijn gedachten dagelijks met verse mooie bloemen, want: 'doden houden ook van bloemen'…

een mysterie is niet te ontrafelen toch heb jij de gave het in een ander licht te plaatsen een nieuwe kijk zonder geijkte waarheden jouw benadering zet zoden aan de dijk jij ontneemt zijn virtuele vleugels geeft religie en geloof een ander perspectief leent hoop een hechte basis in vertrouwen en weet dat liefde is om samen van…

ik heb er echt alles aan gedaan het mocht niet baten: met vingers gedraaid ijsgebeerd van kast naar muur. minstens een asiel katten uit een arboretum bomen gekeken ben zelfs bij de pakken gaan zitten, de kerstboom stond al kaal, echte van Giorgio Armani menig cliché verzopen ik heb intens getwijfeld heel intensief gewacht…