Netgedichten

netgedicht (nr. 36.341):

Mémoire 2

rust maar zacht
jij, naamloze ik

op velden met
eindeloze lanen

geëerd met marmer
of zomaar onder zoden
zonder tranen

stille held
ooit in bange dagen
uitgezonden

ook al dreigen
beelden te verbleken

je leeft nog
altijd voort
in verre wonden

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 5 december 2010

Geplaatst in de categorie: oorlog

onbekend

4.0 met 20 stemmen

455

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 7 december 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Gevoelvol, subliem gedicht.

Naam:: Haico ten Brinke
Datum:: 7 december 2010
Email:: haicotenbrinkehotmail.com; Bij dat automerk zeggen ze volgens mij "Das Auto", bij Julius Dreyfsandt zeggen ze volgens mij "Der dichter". Mooi van diep komend dichtwerk. Zum Wohle!

Naam:: annabel
Datum:: 6 december 2010
Email:: annekestziggo.nl; Wat een treffend gedicht en zo mooi van toon!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 6 december 2010
Email:: kerima.ellouisegmail.com; Rakend mooi!

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 6 december 2010; De diepe wonden die de oorlog in de ziel hebben gekerfd, treffend neergezet!

Naam:: ingridvoerman
Datum:: 6 december 2010
Email:: steveniingridhotmail.com; Prachtige laatste strofe, als een stil eerbetoon. Gevoelig mooi.

Naam:: pama
Datum:: 6 december 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Wie heeft de onzin uitgevonden dat tijd heelt alle wonden ? Het weefsel over littekens blijft getekend als geaderd marmer. Heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: