Alle inzendingen over /ledigheid

Werk zonder mate of plan, maar spiedt door alle luiken; veracht de burgerman, doch ledig zijne kruiken. ------------------------------------------- uit: In de zoete inval en andere gedichten.…

Na lediging is wat vol was leeg en zo is een bovenetage soms ook beneden. Voor de één is zwart dat voor de ander wit is. Is de werkelijkheid een onomkeerbaar feit. Echter, de absolute werkelijkheid is: Er bestaat geen absolute werkelijkheid.…

Stop ledigheid en stop moreel verval. Stop blowers, heel dat honderdduizendtal, gedwongen in een heropvoedingsklasje. De straat af! Hup naar huis! Naar buis en moer! Met Barbie, Patty Brard en College Tour.…

als alle woorden zijn geschreven als alles staat waar het moet als de dichter ledig staart niets meer toe te voegen niets meer weg te schrappen niets meer in zijn petto voor hen die dit gedicht nu lezen voor hen die kunnen denken vooruit met de geit dat dit gedicht er altijd al dat het even goed door mijzelf in de goot gevonden kon…

ontwortelde haren schrijven hun geschiedenis hoofdzakelijk in het brein van de dromerige scribent intrinsiek blijft het zwart met wat grijze nuances zichtbaar, niet leesbaar als spinsels in de nacht zelfs de maan staart zich blind op toelichting inkt schrijft de lucht ledig en daar blijft het bij ~…

Wat wij nog verzinnen is ledig gepraat dat ook niets van binnen naar buiten verraadt. Hoor hoe de aarde ons geluidloos ontglijdt Wij luisteren naar de oneindigheid.…

men zegt dat ik zwart schrijf en zo is het ook hoe lang nog, vraagt een ander de woorden slaan mij koud om het hart ik ledig het hoofd om het zichtbare niet te verwarren met het onzichtbare zwart op wit ergens middenin houd ik een regenboog tussen vingers voor wie dichter wil komen op te droge grond…

In de tijd van de boerderij met beppe aan het raam omringd door groen, kei en wei het jongleren met tast en mimiek rituelen van een warm Kat'lyk daar ontwaarde zij mijn parelig slijm, mijn drebbe mondelinge, ritmische vermaken gelukzalige ledigheid hoor 't jong eens kwaken.…

Het is gezellig in het pittoreske restaurant We zitten weer tegenover elkaar als weleer Om ons heen een gezellig geroezemoes Ik had veel gesprekstof op mijn tong die ik bij het ledigen van het eerste glas Champagne al had schoongespoeld als Genarcotiseerd in je ogen keek terwijl Mijn hart openging als de roos in zilver…

De ledigheid voert de boventoon Jij vleit je erop neer Als zijnde mijn beschermer Mijn redder en mijn heer Ik wil jou echter dumpen Want God wat haat ik jou Maar dat juist is de grondslag Dat is de hele clou Zolang ik je bevecht Hap jij steeds weer toe…

Maar uit de ledige hemel viel de ontzaggelijke stropdas. --------------------------- uit: 'Vroege sneeuw', 2003.…

Maar uit de ledige hemel viel de ontzaggelijke stropdas. ------------------------------- uit: 'Vroege sneeuw', 2003.…

Getekend naar de tijd is het kostuum meer dan naakt gebruinde handen zonder korenbed hebben ledigheid geschoofd akkers omgewoeld met diepe kloven die traanloos schreien in wat frêle licht maken mij tot een horige die zich een weg baant op een uitgemergeld pad wat mijn ogen verder zien wil ik niet vertalen want het zeer heb ik niet…

Scheren over land over water naar de grenzeloze horizon, met een overstemmend geluid Zij gaan en staan naar waar het gras groen en sappig is daar ergens op Zuid, Vertrekken in het ledige luchtruim zij zijn vrij, dat zit hen onder de huid.…

jouw ogen zijn mijn handvatten vul ze met betekenis in het ijle wit lijkt alles kil jouw handen trillen in mijn oor ledig ze tot diepe stilte teken zinnig in het licht met vingers uit een ver verleden ik hoef niets meer te benoemen woorden zijn nog enkel spatten geboren uit een levensbel…

ik regen slechts een kleine bui mijn neerslag treft een enkeling tel mijn zegening naast donkere wolken weet mijn gouden rand aan de zonlichte kant wat lucht en ledig is maakt geen succes mijn waarde is het groeiproces dat oplicht in weerkaatsen dank aan allen die ik zo heb mogen raken…

Op de breuklijn Van mijn gedachten Halverwege hemel En aarde, ergens Tussen het paradijs En de woeste ledigheid Van de donkerste Van mijn hersenspinsels Word ik wakker vandaag, Wrijf de slaap uit Mijn ogen en zie dat De zon schijnt, de lucht Blauw is, mijn jonge Aanwas goed gedijt, En zie dat Het goed is…

Zacht zingt het vacuüm Atonaal in resonantie Deze klank verstoort De etherische substantie Ondergang in onzekerheid Voorbij de gangbare limieten De entropie is onomkeerbaar In dit kosmisch bloedvergieten Waar eens ik liep Langs paden van chaos Fluctuaties op een zee van tijd Komt nu het ledige tot orde…

op een naargeestige nacht zal zij plots vaker wakker worden zoals alle oude vrouwen vroeg of laat slaapdronken zal ze om haar blaas te ledigen schuifelen naar 't toilet uur na uur na uur verbijsterd zal ze op de hoek van de wastafel haar gebit zien zwemmen in een kommetje brak water…

ik houd afstand van het leven ik neem afstand van jou en mij ik kan je niets meer geven ik maak je niet meer blij ik ledig mijn hoofd zwaar om te dragen ik fluister naar de dood stil, zonder klagen ik fluister nog zo hard ik verdwaal, stap voor stap de avondkilte omhelst mijn ziel kan jij dit dan echt niet zien ?…

soms is dichten ledigheid verbergen achter wollige woorden dan weer is dichten vertedering oogsten in willige woorden doch meestal blijkt dichten kwetsbaarheid verbloemen het met fragiele woorden weerstand bieden... maar voor de meeste dichters blijft het knokken voor elke strofe die met wegstrepen wordt bedreigt…

stilaan wijkt het licht kleuren vervalen tegen het venster tekent jouw silhouet zich af contouren vervagen in het onmerkbaar overgaan van licht naar donker onzegbaar denken van woorden die oplossen in de schemering en mijn gelaat doch niet mijn tranen toont in jou zocht ik mijzelf maar vond slechts ledigheid…

water proeft zich aan, dringt tussendoor tot verdrongen ruimte naar volstrekt vergeten, volmaakte droogte tot dorst zich aandient, borden vol honger zich ledigen boven verzadigd vlees in uiteindelijk gemoed als fragmenten zich rapen, zich schudden tot vloeibare scherven zijn geplengd te elfder ure, onvoltooid…

bij tegenwind ledigen woorden zich in hardvochtige lucht de gangen van het oneindige blijken door tomeloze tijd versperd tussen doornen van meedogenloos heelt de mildheid van een moment misschien verbeeld ik me dit alles, ik zoek scorend vermogen, godin ja jij, ook al lijkt je huid vermomd, genoeg is, mijn hart op je mond…

het overkwam mij dacht ik zomaar of was het dat ik het hoopte: een wijselijk zielsgebaar momenten je kent ze wel waarop leven even voelt als beleven waarmee geluk wordt bedoeld en grijs denken in ledigheid gaat zweven een helderheid schiep plots een zicht mijn ego verschoof teneinde was ik op begrip gericht…

we zijn bubbels geworden bubbels in een glas met prik elk stijgt op in het zijne en in de mijne stijg ook ik het glas ontstegen lossen we op in de lucht even geen berichtjes slechts een diepe desperate zucht de ledigheid overvalt ons in haar genadeloze vlucht niemand kan me nu bereiken voor iedereen voel ik me lucht…

leef nog lang zo zeg ik tegen de oude man en keer mijn rug naar hem toe hij en ik weten beter zijn laatste gang houdt hem al tijden in de ban hij is het ademen moe steeds meer ontvalt hem het leven niet zo zeer aan den lijve of door een ledige geest neen, de eenzaamheid begint hem te beklijven de zin van alles bevreest hem…

In de ledigheid van lucht zijn er volop bochten om ons in te wringen een onmetelijke ruimte zonder weerstand of verzet Een smalle basis een breekbaar draadje het meest wankele evenwicht het is genoeg om rechtop naar de hemel te reiken Tegen onze bevlekte achtergrond schieten we nietig en vluchtig op we denken hermetisch met een doorzichtig…

Maar dat vuur is uit een vonkje tot zo fel een brand ontgloeid: Maar die stroom uit kleine druppen tot die zeekolk saamgevloeid: Maar dat ondier is geboren uit het stof der ledigheid: En dat onkruid, van één zaadje over d' akker uitgebreid. Sterfling!…

alles was verschoven Net als in den beginne, toen alles woest en ledig was. men nog moest verzinnen welk woord bij welke dingen past.…