Alle inzendingen over OR moeder

In de nabije verte, hoor een jongetje snikken, Hij is zijn moeder even kwijt. Dat kleine mannetje, dat ben ik. Zestig jaren zijn nooit vergleden. Ik zoek in mijn herinneringen, en vind mijn moeder terug. In het decor van zee en meeuwen. Hier, vandaag, aan het strand, van Scheveningen.…

Als 't varken gewassen is, piept 't onder moeders vleugels ‘k ben nog niet droog achter de oren!…

Bid voor haar, moeder in die hete hel, levend nog slechts voor haar smachtend kind. Dat kind zat, niet meer te redden, in haar schoot. Bedachtzaam snoepend van de kersenjam, poogde ik te zien wat ik daar zag: een moeder, de handen zegenend om dat grote kinderhoofd, waarin de ogen stonden als zwarte vlammetjes.…

Ik heb hen al tot mij doen komen En hen gestreeld, en hen gekust; Maar 't scheen of mij hun moeder toeriep: "Och, laat mijn kinderen toch in rust!"…

Moeder lief was niet voldaan Met mijn naaiwerk; o! zij zag mij met verdriet en droefheid aan. Ja zij wilde mij niet kussen, zoals ze anders altijd doet. Foei mij! ach! dat zulk een moeder om mijn stoutheid treuren moet.…

Hij is anders, hij heeft nooit zichzelf kunnen zijn bij zijn moeder die nooit een baby 1 heeft gehad. ze heeft maar één kind gehad het andere is deleted uit haar geheugen. Moederliefde zo vanzelfsprekend! †…

De Moeder had het zeil gemaakt Met nog een vlag erbij. De Vader had ‘t opgetuigd. Toen was hun jongen blij. Het scheepje draaide heen en weer En zeilde langs het gras Toen ging de vader aan z’n werk En moeder aan de was.…

Moeder de gans, uw kroost is in nood ! Een smerige rat beet uw oudste net dood. Maar moeder doet niks want ze is post-nataal en volgens de roddels verstoord cerebraal? Maar waar zit de vader hoor ik u denken.. Die zit in ’t café zichzelf te beschenken. Porto, jenever, wijn of karmeliet .. Zo verdrinkt vader zijn ganzenverdriet.…

Mijn moeder zit daar tussen ze zit nu in't systeem van manke, kreupele mensen en voelt zich daar alleen... Bezwaard ga ik naar binnen weemoedig ook weer heen Hoelang ze nog moet blijven? Dat weet geen mens, geen een... Men loopt te revalideren in het verpleegtehuis maar moeder is niet beter en, komt ze ooit nog thuis...…

Terwijl de regen naar beneden klettert, een lammetje om zijn moeder mekkert. Het is donker, toch is het dag. Een moeder geeft haar kind een hint, deze schuilt tegen haar aan onder de paraplu. Het is donker, toch is het dag. Een koe staat met haar kop boven de sloot, haar kalf zuigt aan haar uier.…

verwarmen de moeder die altijd bemint…

rolde zijn col en toonde zijn nek ‘vannacht moeder, jij bent alles, behalve een loeder!’…

Zo eenmaal in het jaar dat is toch veel te weinig een goede moeder ben je elke dag. Je koesterende handen nooit aflatend bezig je zachte blik vertolkt je liefdeshart.…

het is pijnlijk te zien hoe de walvis met haar jong duizenden kilometers door de oceanen aflegt op weg naar voedsel en dat het jong het dan net niet redt en de moeder zoveel moeder zal teruggaan en opnieuw een jong dragen onze camera's zien dat terwijl we er niets aan doen natuurlijk niet maar walvis omarm ons want…

het regent weer en ik vraag me af wanneer en op welk moment een paar woorden en zinnen poezie worden zo opeens een blik uit het raam er is niet eens veel te zien een paar moeders met wat kinderen die alleen maar voor die moeders bestaan, maar dan zie jij ze onder een donkere hemel en alle zorgen van de opa die weet wat er fout…

in een lange rij schuifelen ze langzaam naar voren de moeder ingeklemd tussen haar dochters daar staat hij de engel engel des doods ze kijkt weg weg van zijn koude ogen met zijn wijsvinger bepaalt hij hun onverbiddelijke lot hij gebaart de moeder naar links te gaan met zachte stem zegt hij je zult mama snel weer…

Schrik Schrik … slik … snik … klik Mijn dode moeder opgebaard…

Wees niet bang Zei jij altijd Tegen mij toen Ik klein was En bezorgd de Wereld in keek, Mijn wereld, Evenzeer als De jouwe - Nu je er niet Meer bent En mij onthand Achterlaat, Ben ik ontmoederd, Ben ik wees…

Al maanden wordt er op je gewacht, Zo gewenst Negen maanden zijn om Zo graag Een week te laat Dan laat je merken; Het is genoeg Je poept in het vruchtwater, Is dat nu al de manier om Te laten merken dat je Schijt aan je ouders hebt?…

Bij haar volle verstand besloot zij met enige hulp van een man moeder te worden van een kind en zij kon het wel alleen af. Een vent wordt een storend element dat de baas wil spelen in de tent Zo blijft zij meester in het huis groeit zij steeds meer uit tot thuis…

Leun rustig jouw hoofd vol tranen op mijn schouder -- dan wordt het lichter.…

In mijn jeugd had ik vele dromen, hoe het leven mij zou vergaan. In mijn jeugd voelde ik het bloed nog stromen, maar de tijd heeft niet stil gestaan. In mijn jeugd keek ik in je lieve ogen, zag de zee, de zon, de maan, In mijn jeugd was ik altijd bang te geloven, dat deze ooit dicht zouden kunnen gaan!…

dochter Je was de moeder van je kind Ooit jouw moeders dochter Nu jouw dochters kind Een wit kussen Een wit hoofd Ogen met een kinderlijke glans Breekbaar zo kwetsbaar Je knuffel bij de hand Geen blije woorden meer Voor gelukkige momenten Geen namen meer Voor een ieder om je heen…

Ergens ligt een moeder te wachten op haar zoon zijn laatste groet, de moeder wil niet dood zij is geen springer! De treinen hebben vertraging, moeder gaat heen zonder laatste groet. Dag naamloze springer het ga je goed!…

wil die grenzeloos en ontoereikend door worstelde met Brabants verleden van eindeloze bossen vol gewonde soldaten doodsgedichten prevelend afscheid nemend van moeder die moeder, die verpleegster met het hart altijd paraat op de zinloze momenten ver verwijderd van de schizofrene geest van die aanvliegende man een melkboer of een zeepiraat…

Daar zit mijn moeder, heel alleen, zo zit ze alle dagen ze zegt geen woord heeft niets meer te vragen. Daar zit mijn moeder in haar wereld, heel alleen heeft geen besef meer van de wereld om haar heen. Zo zit ze alle dagen het lijkt of ze ergens nog op wacht en soms lijkt het of ze even lacht.…

soms verlang ik naar Moeders aardappelpannenkoeken naar Vaders grote hand de mijne in de zijne als we zaterdags op de Vismarkt liepen mijn kindertijd mis ik soms liefde die vanzelfsprekend scheen.…

Om wat te rijpen, had moeder gezegd. De vrouw die moeder troostte Wilde dat ik salie brandde. Daarmee werd ons huis ontsmet. Ikzelf wilde dat vader kwam Om te spelen met de trein Het rijpen duurde me te lang. 2. Die donderdag erop Trokken ganzen over een veld Grijze vogels in een roze lucht. Een man strooide er met as.…

Vader en moeder stonden stil, bij eenzelfde moment als nu. Als opa ben ik nu zo oud als opa. Alleen zijn gebeente is gebleven, als teken van zijn vergane leven. Hier heb ik de as van zijn dochter, die mijn lieve moeder blijft, aan moeder aarde teruggegeven. Waar verleden overleden is. Waar toekomst ongeboren is, heerst rust.…

ik ben mijn moeder verloren verloren aan kanker mijn vader is weg, nu blijven mijn broertje en ik over. ik had beloofd aan mijn moeder dat ik op mijn broertje zou passen en hem bij mij zou houden. ik wil hem niet kwijt raken want wat blijft er dan nog over.... niet veel.…