141 resultaten.
drie uur duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 het purperen kleed
heeft Hij over de zon geworpen
de nacht heeft zwarte ogen
maar ziet niet
Hij draagt een doornenkroon
loopt over een balk
volkomen in balans
Hij sleept de wonden
van de wereld, kijkt niet om
tot ze flinterdun als vuurvlinders
verbranden in de zon
ik zie Hem gaan
Hij draagt een gouden kroon
de Mensenzoon…
PASSIE
gedicht
2.0 met 17 stemmen 14.772 ik zoek een wijnkelk of een roemer
of zo'n beker uit de mis
met een inscriptie en een edelsteen
beladen met betekenis
ik zoek een huis met zware balken
met van die fakkels aan de muur
een langgerekte houten tafel
waarin gekerfd staat ieder uur
tekens van aanwezigheid
illusies van gedachtenis…
EXECUTIE
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.080 ik zond hen naar de galg
voor slechts een klein vergrijp
zag wel hun splinter, niet mijn balk
ik sloeg hen met een loden pijp
verstierf hen op het plein
hun lichamen ontbloot
ik at mijn brood en dronk mijn wijn
besliste over leven, over dood
nog voor de avond
zouden ze gestorven zijn…
Wolkjes muziek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 zacht breekt licht
gekleurde tonen
in het glas
een transparante
melodie zweeft
door de lucht
wolkjes muziek
lieflijk op hun vlucht
langs hoge balken
tot de verste lijken
op te lossen in de
mist van vele lampen
die hun schijnsel
hemelwaarts richten om
gods gezicht aan te lichten…
Waar rook is...
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 230 Ab Klink wordt met Kamervragen bestookt
In Groningen is een kroegbaas zeer gehaaid
En heeft simpelweg de ruimtes omgedraaid
Zo wordt er nu dus weer legaal gerookt
Klink wil pas medewerking verlenen
Als de rook om zijn hoofd is verdwenen
…De vlag kan uit bij café De Balk in Groningen. Hun list om het rookverbod te omzeilen mág!...…
Romeo en Julia
hartenkreet
2.0 met 28 stemmen 4.675 van de bloempjes en de bijtjes
steek jij mij nog het meest
jouw angel zit mij in het hart
als een splinter in het oog
dat tot tranen toe bewogen
mij doet balken als een ezel
die blij is met het hout
een huisje bouwt
een bedje spreidt
en wacht tussen de warme lakens
vergetelheid...
als jij mijn Julia zou zijn
dan was ik er geweest.…
Huis van steen, huis van hout
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 3.206 Huis van steen, huis van hout
tranen gekerfd in elke balk
vloeken geëtst op elke bout,
niets, maar dan ook niets
wat mij er nu nog van weerhoud
je de rug toe te keren.
En misschien komt er een tijd,
dat ik denken zal aan al die keren,
van vóór de samenzwering
van tranen en vloeken.…
Ik was een kind
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 911 Ik kende ze
de blinde vertrekken
als kind had ik angst
ik kende ze niet
verborgen inzichten
de voorraden van mijn ziel
ik ging tree na tree
de balken van mijn
gedachten na
en
ontsluierde het raadsel
van mijn bestaan
als kabbelend geheel
ik werd blij
niet meer alleen
te hoeven zijn
en begreep de angst
van mijn verlangen
de pijn om…
Vertrekken
gedicht
3.0 met 374 stemmen 86.439 Ga, een keer nog, terug
kijk wat er was
dans op de balken,
de blootgelegde vloer.
Dein in het bed
omhels je geliefden
die stuivend verwolken
tot eeuwig stof.
Open het luik
voel vervlogen licht
fladdermottend
langs je gezicht.
Grendel het hek,
je biezen gepakt,
zie de blauwe lucht -
en vertrek.…
Basso continuo
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 891 je ademt sleutels
waar ik sloten had gemaakt
danst over mijn balken
in een eigenzinnige cadans
bast mijn contra open met
mateloze overtuigingskracht
molt alle hoge accenten
uit mijn eerste repliek
ik kruis de ligging van de klank
met een chromatische krul
en ladder dan mijn eigen melodie
rond jouw toonaangevende geluid…
Hemelse klanken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 16 Muzieknoten op een balk
begrepen en gezongen
door sopranen en alten
alsook bassen en tenoren
Gezongen Latijnse composities
vormen een meerstemmig geheel
aangetrokken door de harmonie
dalen de engelen van boven neer
Deze wachters van de hemel
knikken elkaar goedkeurend toe
ja, aan hen is toegang verzekerd
want dit is wat vrome…
Zadkine aan de Rotte
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 374 de vingers knoestig
zij schreeuwen naar de lucht
spieren als gedraaide ijzeren balken
hij roept met brakende mond
het onwezenlijk gerucht
terwijl gewone lieden
rondom hem hene zwalken
gepoot op het altaar
van stenen blokken
blijkt zijn hart al vroeg
er uitgeschoten
doorzeefd met kogels en licht
hij staat verstijfd
doch zie…
persoon
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 92 kleur spreekt samen in kalk
een portret uit duizenden
een steunpilaar, zeg maar balk
woorden doen deze wereld duizelen
selenietsplinter in m`n vinger
en de korst sluit lucht af
een najaarsblad blijft een beginner
maar nooit begonnen. laf
raadzaam als schaatsen
op een ijsbaan, en maar lachen
je kan dit nergens plaatsen
ondoordachtbaar…
galerie
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 108 in lijn en kleur
in mest en geur
de boer de kunstenaar
in veld en schuur
aan balk en muur
bezielen zij elkaar
de tand des tijds
splijt biels en steen
is grenzeloos
gaat nergens heen
maakt kracht
ontwerpt, vervormt
beroert, bestormt
je geest
tot scheppen en ontvangen
tot voelen en tot zijn
het leven mag vergangen…
thuiskomst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 we kwamen thuis
toen we door het raam
onze flinterdunne
vervlogen dromen
aanschouwden
het schommeltje
vergeefs bungelend
aan een balk
de dode takken
in zompigheid vergaan
een verlaten ploeg
woekerende brandnetels
de vogelkers die brons
kleurt in het ingetogen
herfstlicht
de tamme kastanjes
het zacht haast
sacraal roze
van…
Passiebloem
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 466 Slingerend door rijen
coniferen en
takken als noten-
balk begeren
ziet haar knop ont-
sluiten
plotseling blauwviolette,
pracht
speelse, steeltjes rond
haar hart
laat zich niet be-
plukken
los te rukken
gekruld fijn groene dra-
den aan takken coni-
feren begeren, eren
blauwviolette pracht
passievolle macht…
Kringloper
gedicht
3.0 met 18 stemmen 20.503 Hij
raapt hem op, een kromme secondewijzer
bijvoorbeeld, een vogelkooitje piepklein
of een balk met een oog dat vergaan zou
wanneer die bleef liggen.…
Torenkraan.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 243 Er wordt dan weer van mij verteld
en de wind zal ooit, net als weleer
door mijn stoere stalen balken zingen.…
KIND
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 1.692 Ik had je willen bouwen
van het harde hout
met balken die wat dragen konden
in steen die het blauw van staal omsloot
maar mijn handen
beefden even
ik zag dezelfde
architecturale fouten
die ik in mijn hoofd
vergeten wou
spiegelde me
in de vensters van je huis
waar ik mijn eigen dromen
ontmoette die ik ooit verloor
maar een open deur…
Uitzichtloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 876 langzaam bovengekomen
gooit hij zijn wilskracht
over de balk
uitgeredeneerd
de letters opgegeven
tot het maken van een woord
schijnt de opgedroogde horizon
door 't uitgekauwde spinnenrag
levenloos naar binnen
zuigt al het leven uit hem
als door de leegte omstrengeld
in 'n vage mist
draait z'n laatste peuk
neemt 'n stevige…
vadertje tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 447 ach vadertje, vadertje tijd
dat u juist nu, door donder in nachtelijk
ontij het oudje komt halen
al dagenlang ligt zij op zolder
haar droge hoest hangt aan de balken
als uien
ach vadertje hoort u
hoe zij lijdt
en ziet u
hoe moeke schreit
achter jast zij
de piepers in tranen
nu kom vader, ik zal u voorgaan
het is een hele klim
maar…
nachttrein
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 863 mijn handen spreid ik
als hekken voor de ogen
zie nog weinig licht
de vingers als balken
beperken mijn zicht
ik deel de wereld
nog meer in parten
aanschouw het buiten
nog minder:
als gekooid
stuurloze gedachten
slenteren ongedurig
als roofdier, hongerig
door mijn brein
ik ben als van de
reden beroofd
een niet te stoppen
sinistere…
BRUGGEN BOUWEN...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 561 De lieve woorden
pijlers
de zoete zinnen
stalen balken
Hij leek
-na jaren- ermee klaar
maar de brug
stond op begeven
Het bleek
de roest
van zijn zwalken
tussen het vrouwvolk
dat wenkte en lonkte
met 'een beter leven'
...op beider oevers
beider wallen.…
hoeve Bouwlust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 118 hoeve Bouwlust heeft verloren
en is nu een eenzaam krot
de deur staat nog wel open
maar de planken zijn verrot
griezelig kruipt er schimmel op de wanden
in de voortuin zwiept de wingerd
ferm zijn takken door het raam
tussen distel en brandnetel
ligt een bordje met een naam
dat verpulvert onder mijn handen
er knagen kevers aan de balken…
Mijn zoon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 258 De balk uit mijn ogen, die zette hij neer.
En waar zij hem hingen, omhoog,
Werd mijn zoon mijn redder, mijn Heer.…
Sweet Home
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 204 op een vlak van mijn kom
naast gerimpelde balken
in verticale way
staat het opschrift "Sweet Home" ;
for the pure en simple living,
the new life start from every day
het gaat over coffee
in zwart gedrukt, op beige, half rond
ook met een blokje huizen, een stuk of drie
en een somber ogende zonnebloem;
"Action" maakt het wel heel erg bont…
Zoals het hout
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.665 jij kende het hout
aan de kleur
de lijnen
en de jaarringen
stammen ontschorst
ogen in balken
plankvast en lateraal
op hardheid gekeurd
je hebt ze vastgeklemd
in de schroefbank
met de handgeschaafde
schavelingen
en de borstel bij het zaagmeel
geheel verfijnd
door het zandschuren
bewerkt met krulboren
in alle soorten
heb je gebeiteld…
Aphrodithe lief
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 322 De blonde dame heeft
oorspronkelijk zwart haar
botox in haar wangen
om de tijd stilletjes
tot rusteloosheid te dwingen
Ach, het is maar buitenkant
haar interieur voert strijd
met haar unieke duisterkant
Karyatides lichten zoutwit op
ondersteunen balken van steen
wachten op de definitieve bevingen
van Hephaistos, smid en hinkepoot
van…
de man in de vroegte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 235 zichzelf betrapt,
hardop lacht
‘koffiekop sijpelt’
de stemmen, dromen
‘gebruik hen,
luister naar hun razen’
vele ochtenden
is niets hem dierbaarder
dan de randen van het bad
hij stapelt er boeken
en klokhuizen sterven
er is een asbak, een viltstift
en als hij zich in water legt
krimpt zijn geest
vele ochtenden
zijn er houten balken…
Ijzer en oud lood*
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.964 Hoe trefzeker het allemaal ook leek,
toen zij mij trof, zat een balk in mijn oog:
ik zag niets anders dan een hartsvriendin!
Bizar bleek dat ik mij geheel verkeek
op het psycholoogje dat mij bedroog,
vond in mij spoedig nieuwe levenszin.…