Alle inzendingen over Bom- plant

schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen dus zet ik mijn sluizen open een stortvloed raast over je hoofd leugens smoorden mijn verlangen sneeuw heeft het vuur gedoofd en met rotsvaste overtuiging dat mijn sleetse mantel de liefde niet meer dekt, plant…

De weg van het hart is de weg van liefde Wie kiest om deze weg te gaan Die ziet het leven in een ander licht En komt in een andere levensbaan Wie in dat licht de wereld ziet Die weet dat plant en dier en mens Bedoeld zijn om als één te leven Zonder afscheiding of grens Wij delen allen Moeder Aarde En dienen allemaal te leren Onze dierbare…

We leven in een sneltreinvaart In de boot ervaring van golfslagen Ontslagen tot oppervlakkig meer Water wordt slechts gevoeld In een natuurlijk tranendal Verdriet oogst in vruchtbare grond Een geweldige bodem potentie De drainage is tijdelijk aangesloten Op de stroming vanuit de goot De één na de andere plant het kruid Schiet…

Holland grijpt de wapens aan, Om de vijand af te slaan; Plant de leger vanen, En het uitgetogen zwaard Zal de fiere Leeuwstandaard 't Spoor der zege banen. Holland blinkt in 't krijgsgeweer; Holland vlamt op krijgsmans eer; 't Zal zijn haard bevrijden. En de God, die wond'ren doet, Zegent aller brave moed: Hij zal met ons strijden.…

op Dat ik de laatste tijd steeds vroeger de gordijnen sluit niet dat het sneller donker wordt integendeel de lente rukt onstuitbaar op de dagen lengen soms al om vijf uur soms zelfs nog eerder steeds vaker blijven ze de hele dag gesloten ze laten licht door ja dat wel, het is dus overdag beslist niet aardedonker toch gaan de planten…

Niets is er nog van dat alles, maar men plant zich voort. De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed. Roze en lichtblauwe kaartjes en de witte zwart omrand. Geboorte en dood een vicieuze circel, een leven lang. Het gaat voorbij, alles gaat voorbij. Onverbiddelijke natuur maakt geen verschil in rang of stand.…

allengs opkomend menen, bedoeld door een die niet meer is de velerlei gevormde vlakken, en met in de vakken voorzichtige betekenis, gebleekten in het aangezicht der zon, gewassen door de regen, rillende open plekken tegen het plat invallend hemellicht, en stil en toeziend aan de kant de ceders en de blauwe den, wistaria’s, de zachte plant…

Er was een tuin van drie bij vier, zonder planten en bloemen, waar je niet in kon, een soort luchtplaats voor gevangenen. De huur was inderdaad peperduur.…

Tussen zoveel leuzen op de radio reklame zoek ik waarheid luister naar verheven muziek doe jouw ketting om kijk naar het blauwe van de lucht een poes die me verwelkomt, geaaid wil zie planten, bloemen in mijn tuin de kleur van viooltjes hoe intens en uitbundig warm ruik de geur van de olijfwilg dit is mijn kleine waarheid o…

schuld Zij die zouden moeten weten en besluiten kunnen nemen denken alleen aan geld en macht verantwoordelijk is niemand maar iedereen heeft schuld Want we zijn vooral bezig met verkwisting en geweld kunstmatige bevrediging van elke mogelijke lust verantwoordelijk is iedereen maar niemand wil de schuld Hard op weg naar de afgrond plant…

Ze lopen blind door de stad mijden vreemden en oma's negeren hongerige poesjes en gooien hun planten weg, tsja ik heb een tomeloze energie, maar waar is het leger dat mij helpt?…

Waarschuw niet meer” Wat een flauwekul Laat toch die mensen Laat toch die lui Lekker lui op het dak Wijntje, hapje, sigaretje in d’r hand Een uitzicht om wauw van te zeggen Lucht om lekker te happen De zon om lekker bruin te worden Het leven in de Jordaan Speelt zich niet alleen op straat, cafe en huis af Maar ook hoog boven in lucht Met planten…

eelt van veel misschien je hangt geesten aan de muur loopt op stof van verre schapen in uren voel je nog geen duur je weet dat honger zal doen gapen je ziet wanneer de mannen gaan bent klaar als ze weer komen je schoont de kinderen en het huis met weinig tijd voor eigen dromen dan is de binnenplaats weer koel rust groent tussen de planten…

zijn de bramen in het wijndomein Maar groeien moeten nog de druiventrossen Straks komt de fluisterboot wat gasten lossen Een groen prieel tempert de zonneschijn De mens gedijt op warmte, vogelzang Gelijk de appels, kersen, pruimen, peren De populier en els zijn sterk en weren Te harde wind, hun haag is van belang Subtropisch zijn de planten…

ik heb je nooit zien lachen in de barsten die je toont wel wuiven jonge planten je verlangen en je droom ik leg mijn handen op je warme steen de zon kust er de uren de nacht valt rauw en straalt immense kou ik voel je scheuren als je koelt de zaden dwarrelen naar de plek die jij geopend hebt je glooit het naakt tot hellingen…

En bomen zijn bomen, straatstenen klinkers of kinderkopjes, ze vormen vele beloopbare wandelpaden terwijl wij wegen. ©18-6-2018…

Flipje: Wel waarom snoeit ge toch de bomen, Zeg trouwe Piet? Daar aan die takjes vrucht zou komen, Gelijk ge ziet. De tuinman: Een boom, die al te veel moet dragen, Verliest zijn kracht, Ook zou de vrucht zo niet behagen, Als gij verwacht. Uw vader heeft graag goede peren!…

Van de bomen vallen bladeren, De dagen schieten voorbij, Maar gelukkig voel ik het voorjaar naderen, Dat geeft me een gevoel, zo vrij. De bladeren komen weer aan de bomen, De vogels zingen weer hun lied, Ik voel energie mijn lijf in stromen, En voel hoe ik hier van geniet.…

er staat geen boom voor het raam er heeft er nooit een gestaan er zal er nooit een staan dit is een stad stad zonder boom er zingt geen merel op het dak er heeft er nooit een gezongen er zal nooit een merel zingen dit is een stad stad zonder merel er is geen plein in het centrum er is er nooit een geweest er zal er nooit een zijn dit…

Het sprookje was een metafoor voor mijn illusie er kwamen dieren in voor en een fijne prinses soms gingen we op zaterdag naar de markt hier in de buurt lagen prachtige vissen op een tafel met vlaggetjes in hun ruggen beeldde ik mij ijzeren palen bomen bomen van ijzer als beton in de wind en alles wat ik vasthield liet ik weer los…

De kale akker is vol damp, die zacht voort schuift naar natte bomen. De kastanje valt... Zal hij wintervoorraad zijn of een nieuwe boom?…

roept papa samen toveren ze sniej uit alle bomen in de straat een ongekend feest van kersenbloesem on cloud nine op een sneeuwerige dag in mei…

harde woorden als kiezels in stromend water een bleek gezicht in aarzelend ochtendlicht straatrumoer dat naar binnen waait gefilterd licht onder oude bomen metalige lucht uit de bergen wit licht van de hemel daarboven moddergeuren in regentijd slapen in de schaduw van de bomen voorzichtige stappen op het steile pad verhalen…

daar nadelig voor is, is goed voor de mensheid, al is het jammer dat veel volwassenen niet blijven eten van de vruchten van die boom…

Een eenzame laan Tussen vele bomen Een gedachte slechts En stil verder dromen Geen sterveling Die mij hier ziet Ik wil slechts wezen De eenzame wandelaar Die natuur bewondert En in stilte geniet Een stille laan Tussen vele bomen En niemand te zien Ik loop hier eenzaam Met mijn illusies In die stille laan In de verte fluit een…

Heb je de bomen al gezien Hoe ze uit water zijn vervaardigt Als rivieren in de lucht Stromend naar een zee van licht Heb je de mensen al gezien Hoe zij op bomen lijken Ieder naar zijn zee op zoek Door steeds hoger te willen reiken Heb je de golven al gezien Bij hun aankomst op het strand De rivier op weg naar zee De zee op weg naar land…

Is het omdat de boom ze afstoot? Bepaalt elk blad voor zichzelf Dat het tijd is? Is het een ritme van de natuur, Groter dan welke boom of welk blad dan ook?…

De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien Huilend zittend in het gras, tranen van verdriet maar vergeten kon het niet. De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien De wint waait in het gezicht Maar vergeten kon het niet Nu zit het daar, Geheel alleen.…

Onder een oude boom, in vochtige aarde, staan koningsvarens, ze staren. Weggaan is wat ik wil, naar boven, naar de gouden zon, naar de bron. Kom dichterbij, wees maar niet bang. De zon zal schijnen, warm op je huid. Niets zal je kwellen onder deze boom. Genade is mijn hart, koningszoon.…

Als het voorjaar daarna weer komt met vogelzang en blaad’ren aan bomen dan is alles weer rond heus ’t zal wel weer goed komen.…