Alle inzendingen over Den Haag stad vol ro

Gekerkerd in de Stad, verwelkte ik in haar muren, Gelijk een bloesem tussen steen: In nachten zonder slaap, in doorgebeuzelde uren, In rook, rumoer en ijdelheen! De Stad!…

De stad van toen is weg Nog wel haar schaduw in een oud gebouw en in de luwte van de bomen Goed dat je toch niet bent gekomen want de toegang tot de stad van toen is moeizaam zonder jullie dromen En toch kijk en loop je nu met mij En stuur je bijbelteksten die me zeggen We zien elkaar weer terug Je bent weer bij me in verhalen Over heksen…

Dordrecht, ik heb het zelf gezien, want ik ben er zelf geweest. Overal muren en ramen. Mensen lopen door de straten. Er is een kerk, waarin geloof werd scherpgesteld. En al die huizen! Naar verluidt trekken jongens zich er af en staan er meisjes naakt onder de douche. Is het leven daar net zo als elders – vuil dat de lichamen van mens en…

Muziekles voor de stad, waar het geluid van af is de stille meegaande melodie die onbewuste slapers voorzichtig aanpast aan een nieuwe dag.…

Een revolutie in klad legt hinderlagen tegenspraak verwikkeld in het tumult van pleinen en straten Een stad onder bewind van symbolen slentert hortend in een kleurig geloof, een wadende tocht van Spaanse totems, witte kappen,zwarte vegen, snel driftig neergeschreven; een hang om eeuwig in verzet voort te leven.…

de stad is klaar met erkers dakkapellen zondags op orde schoon gewassen licht bereidt onder wolken een oordeel voor hoog ingelijste ramen en stille straten boven zijn luchtschepen geland met gaasdunne lading de vloot is vervuld van vreemd somber geduld over de daken en bewoners bijna uitgeslapen de dagen zijn voorbij waarin de dood…

de blauwe groenheid van de zee het schuim en geratel tegen stenen torens van de stad gewicht van luchtkastelen tastzin van een grottenolm het dunbezaaide lentepad naar een paradijs om er te verblijven niet om te wonen…

naast je stoel een cappuccino en een croissant een eendenkuiken met een hoed op de lippen lurkend aan een sigaret ben je onbevangen in mijn dromen zie ik je al voor me in mijn bed een heldere minnaar een ongetemd roofdier de haren naar achteren iedere snaar raakt een toon geen geheimen meer te verbergen er is nieuw verlangen in de stad…

er werd verteld dat de stad op een zweem licht dreef lage plassen door straten blonken onder een steven van loom varende gevels je moest geloven dat torens staand tot het want behoorden scherp getekend door wolken die grauw over de toppen joegen gebogen wandelaars verdroegen het was een bekend gerucht dat dagen laveerden op gedrang…

Opgeborgen in een van de honderd glazen hokken Er warmpjes bij zitten in de duiventil Hoekbank, sanseveria en grootbeeldtv Blokjes kaas en rode wijn Autoverkeer tien verdiepingen lager Bovenin is het lekker stil De sneltram zoeft geruisloos voorbij Kanaleneiland, het winkelparadijs Hema, Action, Kruitvat en kebap Multiculti als hoogcultuur…

Ja, dan lééft een stad. Een stille stad.…

Daar sta je dan blootsvoets met zware voeten in stedelijke betonnen wildernis slechts gekleed in lendendoek standbeeld van een antiheld strijder voor gelijkheid stil versteend in stille dromen te glanzen in het duister de blik op oneindig de tepels getooid met vogelpoep een blauwe vlinder op jouw linker oor beeld van toen, beeld van…

In de doolhofstad kaatst men maar rond, altijd weer -- ontmoet je elkaar.…

Rolkoffers op de gracht, toeristen horen erbij wanneer je hier woont En Magere Hans, recht op zijn fiets elke ochtend drie keer rond het blok 's middags te voet en andersom Ook Mario de Stoepredenaar hoort erbij met zijn hond Kinderen die bommetjes springen naast feestgangers in hun sloep Iedereen die op vakantie gaat Elke twee minuten een…

Losjes wiegend, met een keel vol toverkracht, staat de zangeres voor een geboeide zaal, geeft schone wijzen in de geliefde taal van Frankrijk: soms heftig, dan vloeiend zacht.…

Langs zomervelden wil ik zwerven, waar, uit den hoge, 't heimvol duister, doorzilverd van de sterrenluister, neerzinkt als dauwvocht zoet en lavend; waar sterren liefdevonken wekken, en, in den weeldevolle avond, onze armen zich ten hemel strekken. 1889…

bent er al, kijk maar, de stad zit hier, Recht tegenover je, kijk dan, Kijk naar de blikken bier in Deze plastic tas, mijn enige tas, Zoek niet verder, je bent er al, want Ik ben de stad.…

Er is een landschap waar je plompverloren komt te staan ik was vergeten stil te staan er hing een blad papier in mijn mond alles wat ik moest zeggen voorontwerp tijdsbestek en de rekening achteraf nochtans [was ik iets vergeten] vraagtekens luifels gaan open en dicht haag vol met dood dode bladeren vers gras verse eieren vers leven…

Patat, dat haal je bij de Bram Ladage, een bara op de 1e Middelland, Kabouter Buttplug houdt nog altijd stand en zelfs een kapsalon werd hier een rage. Alles van waarde 's niet zonder gevaar, want Ketelbinkie slaat je in elkaar.…

De dagedampen daalden diep en dampten onder donkeren stolp benauwend, onweerstaanbaar sterk het strevend, stijgend wezen weg in langen loomen winterslaap Nu heft het rijzend licht des daags den dampen duidelijk voelbaar op beschijnt opnieuw de breede baan bedolven onder duisternis den langen looden wintertijd De schitt’ring van het lichte…

met dwingend- vreemde ogen Je hart naief ontblootte in liefde nog geloofde zo oud was je en vol begrip en mededogen…

Op de dwarse ribben van de aarde onder de adem van de wind bloeit een schoot vol vruchten geen seizoen verbindt Gedragen op aandachtige handen onder de klanken van de stad passeren kleine nieuwe liedjes op een eigenzinnig pad Op ribben,adem,schoot en vruchten op handen,klanken,liedjes pad heft nu het glas en drinkt tezamen wat wijngaard…

Een kist vol munten, ontelbaar teveel om er iets mee te doen We gooien ze netjes weg door ze voor later te bewaren op een veilige plek, begraven onder de es midden in onze stad We hebben genoeg aan het vee de pannen en de vrouwen die we buitmaken over de grens De mannen ruilen we voor sieraden en zilver dan zijn we van hen af zonder…

het land achter de horizon slechts geschapen voor de liefde als tedere wolven, dieren van de nacht in een oude stad zonder geld.  …

De oude schicht van heer Bommel rijdt plotseling harder dan alle sportauto 's dankzij een klein toestel door professor Prlwytzkofsky uitgevonden de vernuftige doos jaagt op Slot Bommelstein het huishouden op vernielt mooie vloerkleden de stad Rommeldam is vol radeloze burgers die verrast worden door een boze wervelwind…

hoge ogen Je wordt een andere wereld in bewogen De kortste dag telt er zijn laatste uren Een oude tuin, prieel, Griekse sculpturen Symmetrisch lage hagen, rozenbogen…

Op zondagochtend naar een thema graven De middag voor het vinden van de grap De avond schrijf ik, dicht ik en ik schrap Om in de vroege nacht nog wat te schaven Om klokke twaalf upload ik, met plezier Na twee minuten staat er al een vier…

Mam, mag de hond even bij jou, hij moet naar de trimster dus dat doen we natuurlijk, gauw. Wanneer de kleinzoons horen dat het beessie komt, willen ze ook hun moeder verzet snel het schema en de knullen komen na de gebruikelijke knuffelbeurt, de riem pakken dan is de hond aan de beurt. Een kort bezoekje, volwassenen aan de thee de jongens…

de houten trap van de veranda kleurt groen weg van het mos één met de tuin kronkelpad langs wildernis tot aan het poortje -vergroeid met de haag- en er achter landschapsglooiing schilderwerk met zon als penseel…

Is dan voorbij de wachttijd of de liefde niet toegedekt maar toegedicht in tijd Ik wacht de eeuwigheid; hij zal verkiezen Beluister daar de groen gebleven haag aan mijn oor het talrijk ruiselend gebieden Het denkt mij na; liefde gedijt…