Alle inzendingen over Drager

altijd een drager van degenen die niks weten. draag het mee dan ben je begrepen begrijp je dan niet dat jij vernietigt niets wetend alleen van duister niet in het licht maar ook erg zeldzaam zo uniek. strijders van preken dat zeker niet.…

De warme smid, de onverdachte drager van licht en warmte in mijn winterschuur, versmoort de kilte van dit rillend uur en maakt de armoe voelbaar minder mager.…

ik schrok toen ik hem zag, wat was hij mager in holle ogen zag ik reeds de dood maar toch die rechte rug, hij hield zich groot bleef blijkbaar strijden tegen zijn belager van welke wrede kiemen was hij drager hier stond een arme ziel in stervensnood wie schonk hem aandacht, bracht genadebrood hij liet geen traan, was kennelijk geen klager…

In de onderwereld ener grote stad, Daar huist en jaagt en tiert de boze rat, De drager hij der giftige bacillen, Die steeds van afgrijzen de mens doen rillen. Ik haat de rat, maar ik bemin de muis, Het vale diertje, dat zo fijn kan piepen, Dat vrijelijk omzwerft in mijn gastvrij huis.…

haar warme lichaam, ik wil haar kalmte voelen op haar naakte huid haar waarheid is diep in slaap gezonken, ik benijd haar - mijn rust is me eens ontnomen, niet gegund zelfs niet in mijn allermooiste dromen hoe langer ik haar betast, hoe meer mijn adem de weg kwijt raakt, help me ik wil een eeuwige rust, ‘ k zal dankbaar zijn aan de dragers…

Aardse geesten vechten om geschillen en de macht Duizend mensen sterven door granaat en kogelregen Waken duizend engelen aan gene zijde Brengen vriend en vijand naar de overkant Zijn de dragers van het licht en vrede wonen in een hemels land Dictators knechten volk en natie lang Zijn bezeten van hun rijkdom heersen ijdel en meedogenloos…

Brokstukken van de vorige dag leggen stil her en der verspreid getuigenis af van wat nu open veld is Het jongetje verschijnt tussen stoffige stenen alsof hij hier niet vaker is geweest - en zoekt naar wat niet meer is Zijn gebreide slobbertrui voedt het vermoeden van een eerdere drager, die wat ouder is dan hij met z’n veel te grote…

Nochtans, al wat hij roert is slechts zijn staart, Waarmee hij wind maakt als met vogelvlerken, En van zijn hoef is enkel 't boerenpaard De drager, dat de akker gaat bewerken. Rust en beweging is deze maand eigen: Wildheid der luchten, en op aarde 't wachtend Verlangen naar wat eerlang komen gaat.…

Sterrenstof weet je nog die tijd toen onze woorden hinkten op één been in pas van jeugdige overmoed en onze gedachten bedeesd ons hoofd verlieten hoe alles ons te machtig werd de stilte de krachtige drager was waren dromen gek geworden in netten van verbeelding en romantiek lonkend was in duisternis gaven wij ons over aan verleiding verzoenend…

Dichter van Magische Liederen, Vader van Spreuken, Runenmeester, Magiër, Wakkere, Wijze, Drager der Staf, Voeder, Verleider, Weldoener, Ik roep U aan. Odin, Zegevader zegen mij en wees wreed tegen goud.…

Twaalf dragers zijn er nodig voor die kolossale kist. Hun knieën zwart gezwachteld, want groot was ie onbetwist De tocht komt hier ten einde bij die hele zware steen en als die straks boven op hem ligt kan hij echt nergens meer heen En met een allerlaatste rep in een allerlaatste squat laten zij hem zakken in zijn allerlaatste gat.…

omrand door groen gebladerde heggen op een heuvelachtig veld terwijl de schemering valt lopen haar dragers, hen die zij heeft bemind, omhoog door fijngemalen , knarsend grind om haar tere restend lijf neer te leggen, op gesprokkeld droog hout: haar laatste aardse verblijf ik draag mee wat zij droeg, in alle stilte, daar zij…

het weer niet gesnapt En bent er opnieuw in gestapt Realiseer je, dat de lucht die je omringt Heel erg naar de bruine materie stinkt Waar je toen je even niet hebt opgelet De helft van je zool in hebt gezet Je kunt het zeker niet begrijpen Dat ik nu steeds mijn neus dicht moet knijpen Dus als je nu niet bij mij weggaat Vraag ik de drager…

Wat de Aarde breekt, zal de Hemel binden” Op de drempel van zijn laatste adem verlaat hij onhoorbaar bloed en tempel en spelen sterren met de oneindige nacht Het leven wordt een onbuigzaam spel voor haar en drukt zijn stempel intens op de blauwdruk van haar wezen Zij reikt eindeloos naar hem en bidt voor hem naar niemandsland als drager…

Maar Jo zegt: ‘Op mijn hoofd geen haar die daar ook maar aan denkt, mijn reukorgaan blijft trotse drager van dat fokje, basta! Je hebt niks aan een blinde kip als kiep. Genoeg! De glazen blijven! Verder schort er niet één klein ding aan mij als kiep, dus past da perfect.’…

“ Wat de Aarde breekt, zal de Hemel binden” Op de drempel van zijn laatste adem verlaat hij onhoorbaar bloed en tempel en spelen sterren met de oneindige nacht Het leven wordt een onbuigzaam spel voor haar en drukt zijn stempel intens op de blauwdruk van haar wezen Zij reikt eindeloos naar hem en bidt voor hem naar niemandsland als drager…

alle tegenslagen die't bestaan je gaf Verdwaalde jij in louter aardse wildernis daarom zet ik zwarte bloemen op je graf Moegestreden en ook compleet versleten rust jij onder het kil monument van steen Wie jij was, het werd gisteren al vergeten het hindert je niet, al dat hout om je heen Donderslagen en loodzware koude regen teisterden de dragers…

van dood staat hen daar tegen Die éne zoon van God staat stil een andere zoon wordt weggedragen ook kind van God, maar koud en kil een moederhart totaal verslagen Jezus kijkt en wordt beroerd met lijf en ziel is Hij bewogen toekomst wordt hier de mond gesnoerd dat kan Hij niet gedogen Dan spreekt de Heer met groot gezag de dragers…

Had ik meer ruimte voor mijn gunsteling Om vrij van angst voor covid tijd te stelen En als het even kon het bed te delen Dan was ik nu bij jou, mijn lieveling Ik hoor dat het gezin de nieuwe 'haard' is Hoop dat die tijd voor ons des te meer waard is!...…

Machtig langs aangewezen helling gaat Naar rust van verre, diepe dood de daad, Oorsprong en drager van het mensenlot. Daadloze vorm van 't Zelfde, schouwt de geest Al 't zijnde als wat zal zijn en is geweest, En breekt tot kunst 't ontzettend licht van God.…

Ik probeer de herrie in gedachten te sussen want al is alles om me heen dan wel stil ik kan de onrust in mijn hoofd niet verzachten, Klokken, straaljagers, vallende appels, irritante vogelgeluiden, ghetto- blaster dragers, het wil niet afnemen de herrie in mijn hoofd. Maar die zijn alleen maar opvulling!…

ik nooit vinden kon Aangezien ik nooit zocht bij de bron Verfijning van mijn sentiment Het ordenen van gevoelens daaromtrent Het geweten dat ik jaren bezat reek niet verder dan de angst voor de bestraffing Het verzuimen van liefde in een angstige tijd is beslist geen aanbeveling Hooggevoelig maakte ik deel uit van dat gezin Een vader drager…

statige boerenhoeve ligt in de innige omarming van het zanderige erf er spelen meer mussen dan mensen terwijl de geur van de avondkost in het volle vet van het bakhuis de lust tot kluiven en knagen aanwakkert de landman stalt z'n ros tegen de laatste boom van de gaard schopt de klompen uit tegen de lege melkbus de guitige bagage op de drager…

u hier altegader speciaal bijeengekomen in het kader der viering van de Dag der Moedertaal - al is recentelijk weer één verdwenen een triest bericht in deze volle zaal, maar ik belet u niet om luid te wenen om het verscheiden van dit stukje erfgoed, die uitdrukking van mensen toendertijd waarin men vocht voor have en voor goed als drager…

Stoned van de morfine Geen controle in zijn ogen Schrik ik van hem, Daar halfnaakt liggend bij het raam Mijn lieve zieke vader, Die mij verwekte De drager van mijn naam Wat is hij mager en zo klein Ineengekropen op dat bed Waar is die grote vent gebleven Die vroeger bergen heeft verzet De aanblik doet zo'n pijn Bij hem en meer bij mij…

Drager van vele lasten Verbinder tussen verre kusten Geborgenheid biedend aan vele vormen Verslindend en bedreigend door haar stormen Herinneringen vastgelegd, op bodem en in mensenharten Boeien geven richting elke dag opnieuw te starten De zee laat los en stroomt zichzelf is de spiegel van het hemelgewelf gelijk de mensen, kijkend in…

Jouw kom als drager van haar beleven voelen gedachten. Opgerold in foetus houding omringd door helende energieën... vloeibaar baarmoedervocht waarvan elke trilling als een golf haar celgeheugen zuivert van aardse pijnen.…

lage trage wolken zomaar ergens binnen handbereik uit de diepste troggen van de wereldzeeën vis ik kleurige meerminnen en dans met stormvogels op de rand van een orkaan de tijd die ik overwin door barrières te breken laat ik achter op het veld van indrukken de verzameling beelden in mijn hoofd die men herinneringen noemt zijn de dragers…

Basiselement van het voortbestaan, Daarin drijft het ongeboren kind, Drager des levens doet de voortgang, gelijk kamelen hun meesters, schommelend bewegen en wiegen als heesters in de wind!…

De gedachte aan de dagen vol van gunsten en verlangen schenk je mij, de drager onthult haar blik vooruit geworpen. Ontluiken toont kracht verborgen, eigenwijs en zoet geurend. Rozenknopjes waar ingetogen omslaat in groeiend bewustzijn.…