Alle inzendingen over Drager

Dauwdroppel, uit nevelige sluier drager en spiegeling van het ganse heelal. Natte stille dauwdroppel die in haar zachtheid op d'aardkorst breekt en haar ziel verliest bij het goede doel... Ik wil je proeven ik wil je voelen in je vloeibare zuiverheid terwijl je langzaam mijn mond mag binnenglippen...…

Sterren laten zich zien op boulevards, zijn verzonken in het diepste van alles boven het alledaagse leven gelegen, naar trouwe dragers van onmetelijk licht kijk je op, zoekt men in het aardedonker met een dorstig hart vol verlangen, de schittering plots aan diggelen doet de adem nog verder stoten naar alle in geluk uitspattende richtingen…

Die in de winter Drager is van ' t Dikste ijs dat Maar te bedenken is, In voor- en najaar Vol water staat En leven geeft aan Zo veel nieuw leven En nu droog staat, Geen druppel vocht Meer te bekennen, Alleen spinnen nog En mieren wonen er En vormen samen De plek waar de Chauffeur een Zachte landing Maakt nadat hij…

Zo'n anjer oogt indien wit, iets van onschuld die de drager bezit. Het keurige tweed is wat je ziet, maar vergeet vooral die dominante anjer niet. Ieder dag vers geluk. Vanuit een knoopsgat neemt een charmeur je zo tuk. Een anjer weet van de prins geen kwaad, zolang je maar weet waarvoor die staat.…

Schenkt erkenning aan een drager waar men niemand snel over hoort klagen. Hij maakt soms deel uit van de wet. Bij overlast wordt hij dan opgezet. Wie hem past mag ook in vredestijd gezag uitdragen.…

zee van verstomde stemmen hortende adem van sleuren deinen en neerhalen van zeenmans graven brulboei van toevloed en terugloop drager van watergrijze wolken het blauw het groen en de mist zee van verraderlijke stroming van stille schitter en schaduw koele waarnemer aanjager van stormen zonneklare beuker zee opstandig…

Die daag'lijks met Mij meegaat, zonder Ooit kritiek te uiten In woorden of gebaren, Is allengs met mij Vergroeid geraakt, Elke naad, elk stiksel, Elke vezel ademt De mens die ik ben, Verdriet en geluk Wonen samen in Dezelfde zoom, Niet ik draag de jas, Maar zij draagt mij…

Want zij, wier lijkbaar dragers vindt Die al haar dagen In 't harte dragen, Eenvoudig was zij als een kind. En de enkele krans, ten uitgelei' De dood verbloemend, - De dode roemend, - In 't sterfhuis zelf verwelke hij. Uit dorre krans zal met een lach Haar beeltnis neerzien; Voor ONS dat weerzien - Voor HAAR nu Rust of Nieuwe Dag!…

Door zijn heldhaftig, militair gedrag, wist hij de Willems-Orde te verdienen. Dus hij ontkent gebruik van cocaïne, omdat je in het leger dat niet mag. Je ziet hem denken, als hij wordt geschorst: “Ik wou dat ik géén haar had op m’n borst.”…

ook hij is ooit jong geweest kan zich zijn eerste feest nog heugen van dat hij neerstreek en mocht blijven liggen zijn stofjes waren een eerst verschijnen van zijn geest die in vele jaren volgens een subtiel aanwezig zijn er altijd al blijkt te zijn geweest wij zijn in de loop van het leven steeds meer drager geworden van onafscheidbaar…

uit, denk aan de naamdrager, in en uit in en uit, goed zo, in en spreek de naam uit hap naar de naam, probeer te happen naar de naam als naar adem, zo ongeveer: haphap, happen naar de naam, haphap niet hoesten, happen haphap, niet hoesten adem rustig in en uit, adem in en uit, niet hoesten, adem in adem in snak naar adem als naar de drager…

ik kom ze steeds vaker tegen de pluizen als dragers van leven staar ze na gedragen door de wind die vast een goed stekje vindt wij adopteren plaats en tijd voor directe streaming van wat er blijft toeval en chaos hebben ons nooit achter de vodden gezeten want wij willen alles weten het is geen opzet je intens te volgen maar…

Het stille woud kent een vreemde vloer er heerst een zonderlinge gewichtloosheid alle seizoenen worden samengeperst in die sobere kleur van vergankelijkheid Voordat het licht verspringt naar de tint van de oorsprong vloeit alles bijeen de doden hebben hun mantels breed uitgespreid de snit verwijst nog naar de drager oogappels…

Het universum is verzot op vorm omdat het zelf de chaos wil bestrijden door mensen uit de chaos te bevrijden de dragers van de inherente norm die eerst op Aarde dienen te bewijzen dat ze bestand zijn tegen elke storm die daar historisch woedt; da's een enorm weerbarstig feit om boven uit te rijzen als 't pocherig verhaal van de baron…

de pijler was gedoopt met bloed dat stolde tegen grijs beton bruinde in de zon voordat hij drager werd bloemen aan zijn voet de knuffels en de beren heren met hun kroost en vrouw, stille auto's in het ademloos passeren hij droeg de weg pas later over andere wegen verbond gescheiden zijn ontbond het leven uit het lijf in ziel…

Ik ben jouw gevallen-speelgoedbeestje-drager Ik ben je niet te volgen babyhumorgrap Ik ben je goeiemorgenkusje Ik ben je broertje en je zusje Ik ben het looprek bij je eerste stap Ik ben de wieg waarin je uren ligt te soezen Ik ben het liedje dat je zoetjes slapen doet Ik ben de vinger in je handje Ik ben de bijtringvoor je tandje Ik ben…

speel met mij mee laat onze kunst hen eens verrassen zij moeten op de woorden passen waarmee wij jongleren eerst wat klein spul omhoog in lettergrepen tellen ritme en klank maken muziek door vaardige hand dan wat trager grote woorden zijn dragers van gewichtige begrippen jij kijkt verbaasd als mijn handen stoppen rusten hebben…

de cirkel van vuur doet me niks angst is maar emotie die ons waarschuwd voor het gif van zelfvernietigend gedrag een angel steekt ons vandaag de dag o Ohhiuchus drager van hij die sist het is de laatste draai die ons evenwicht moet herstellen een schorpioen heeft geen schubben maar schilden zoals een insect de mug zit gevangen in een eindeloze…

Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar ongeboren resten van een vroeger leven, uit beeld geraakt of door de drager zelf gekraakt hoop overtroffen door onzekerheid, de roos van het doel te missen door gedeukte illusies overeind te houden ingefluisterd door de dubbele bodem van het virus van onbezonnenheid.…

Krijtwit gehandschoend, in de vormen, volgen de dragers, zwart en zacht. Hij wordt met ongeduld verwacht Door witte maden, rode wormen.…

Zo zou je je het hoofd nog breken over het tarief van zijn zes dragers. --------------------------------------------- uit: de Tweede Ronde over 'Geld en Hebzucht', december 2001.…

De wesp is slechts de drager van de angel De wesp gaat dood maar ‘t gif beklijft in alle hoeken alle gaten De hele natie door de mangel Wat rest dat is een beker spijt Uitgeperst en godverlaten.…

de oorsprong van het begin voor zich uit het laat zich raken wellicht tot aan het beminnen toe, we zijn één en drinken uit dezelfde kom er is geen geboorte zonder de vlucht naar het einde, we zijn het universum hier op aard, laat de are groeien totdat het zaad zich wieden laat in elk bedenkbare vorm vorm is behoud en een zucht is de drager…

Onsterfelijke zwaan vlottend in waan verlaten te drijven met vol gemoed over het meer, drager van onbestemde bijmaan. Zonder gezel in het kielzog, het hart beroet in eenzaam avondschijnsel: alles doorstaan. Neen! Bedankt. Ik loochen uw bestaan.…

De dood onderaan de lijst schraapt mijn eelt van de dragers van de pion die hier schrijft, voeten tillen niet meer maar slijten als verstekelingen die bij verstek niet worden gehoord de weg van adem, vergezeld door kokers gevuld met lood, gaat met lange halen die de vlucht van een buizerd volgt op haar jacht naar het aangeschoten wild schitteringen…

zodat hij de aandacht op zich gericht zal weten of wil iemand heel blij dit gewoon uiten en het de omgeving laten ruiken met zo’n geurtje van: kom maar dichterbij en ruik mij ach het is natuurlijk niet een en al verdriet maar wat een overdreven parfumgeur niet vertelt is hoe het geestelijk werkelijk achter z’n onechte geur met de drager…

Hoe zou het zijn om te heten zoals jij heet, drager te zijn van jouw voor en achternaam je mooie naam , die ik maar niet kan vergeten laat staan doorstrepen en al helemaal niet kan uitgummen nu van onder de letters die ik blind aanraak dagelijks het toetsenbord beelden geeft en gedachten ongevraagd op blijven doemen.…

Hoe lang staan nu op afstand weer de dragers die elkaar omarmden. De vuren die ons hart verwarmden met zonnegloed, zij zijn niet meer. Is alles broos en zonder vastheid, is weemoed d'enige kleur die blijft? Ga jij ook heen, kan jij niet bieden een schuilplaats voor mijn hart dat beeft?…

Het leven en de dood waren je dragers. Ze vormden je oorsprong en het doel. Onuitwisbaar stroom je in mijn brandende tranen, ben je diep geworteld in de grond van mijn hart.…

Neem plaats in de wachtkamer of op de brancard fasten your seatbelts want er heerst gevaar er komt turbulentie de lucht wordt zo zwaar 'k Wil klappen voor zorgdragers dragers van zorgen broeders van zieken en zusters van morgen Plegers van lijders genezers die zweren dat geen der patiënten een bed zal ontberen Te langen…