Alle inzendingen over Explosief

zacht komt zij daarvoor uit ook de kleine rimpels tekenen je warme lach helder stralen ogen gefocust in een verre blik die haar rust ontleent aan het niet accommoderen ondanks een steeds proberen ook de kleinste details te zien een lieve open uitnodiging om deze ontspanning te delen in elkaar raken het het aanwezig explosief…

zo menige mensenbroeder gaat aan mij voorbij ogenschijnlijk in ontkenning van mijn bestaan in schaduwen van onvrijwillige vergetelheid blikkeren mijn bloemrijke tanden wraakbelust naar weke kelen van evenzovelen kartelmessen spelen in mijn handen met bloedgleuven niemand negeert een unabomber willekeurige woorden willen explosief…

Zandkastelen bouwen in het warme zand water vult de kerkers een vlag siert het bestaan Wit schuim treedt statig binnen buigende schelpen transpirerend zand ontluisterende stilte Een straaltje zon verlicht de toren de golven komen vesting van oranje klaar voor ontvangst Langzaam ruisend ongeduldig, steeds luider explosief…

bouwt zichzelf op zodra ze wakker wordt omringd door herinnering rekt zij en wikt licht en geluid dat van buiten komt snuit langdurig haar neus trompettert luid in de nieuwe dag zij gaapt als ze voor de spiegel staat vindt haar borsten te groot, te zacht besluit de wereld op te blazen met de middelen uit haar make-up tas trekt daarbij een explosief…

Ooit komt ze explosief terug op andere grond. ’s Avonds balsemt hij en bouwt haar mausoleum. Hier mag hij traag ademen. Het schrijn van klaproos draagt altijd haar kleur.…

in hun ogenspel onderken je als geen ander hoe de stemming plots verandert en omslaat als het weer waar redelijkheid ontbeert in zachte woorden is hun agressie snel geboren eruptief uit de nog slapende vulkanen lava is dan onvoorstelbaar heet omdat het magma zonder weten zich in een ver verleden explosief heeft opgehoopt…

Mijn irritatiegrens is in de loop der jaren verworden tot een grijs gebied zonder lijnen, grenzen, strepen Remmingen, die ken ik niet Een man getooid met een kort lontje explosief, niet zonder gevaar Wanneer ik ergens rustig wandel uit het niets is het weer daar Voel ik mij belaagd, zo niet begrepen opgejaagd en impulsief…

komen op lange benen die altijd dansten in mijn stoutste dromen je liep langs zonnestralen deelde gratis warmte ademde frisse schaduw van de zonlicht contrasten in regenboogkleur de laatste stappen kwamen niet vooruit alsof wij blokkeerden we waren bijna huid op huid en nog verdwaalde verklaarde liefde raken maakte een explosief…

En hoe ze nu ook vragen, claimen, dreigen, van China kunnen ze de kleren krijgen. .....Nieuwsfeit: Een aantal Europese landen vraagt de Europese Unie op te treden tegen de explosief stijgende import van textiel uit China. Tien jaar geleden was het juist Europa dat liberalisering van de wereldhandel wenste (Bron: Gazet van Antwerpen).....…

verlies van kinderen Van schofferingen door wat zich Collega's placht te noemen of Anders bekvechterijen met Over-assertieve medeburgers In dit overbevolkte land Tot graaiende CEO's die het nodig Vonden het werk waar ik vrede en Voldoening had gevonden op te heffen Om er zelf beter van te worden En is een draadje nu genoeg om het Explosief…

dimensies klappen uit vertellen door de tijd hoe jij en ik vaak haat en nijd verstrengeld zijn in tedere omhelzing ontken het maakt niets uit het woord de zin de kleur en geur het is al vastgelegd toeval heeft ons niet gered negeren heeft geen zin wel afstand nemen van een explosief begin wij hebben tegen alle weten in ons laatste…

boeken zonder woorden lezen in talen die nog geen stem formuleerden las lichaamstaal uit hun verschijnen beantwoordde die in soepele lijnen met een lach en sprekende ogen had de intuïtieve aantrekkingskracht van gelijkgestemden die herkenbaar waren door communiceren uit hun sferisch gevoel kende hun stilte waar het leven explosief…

Ze stijgen op, met licht geladen en met dodelijke regenbuien op weg naar steden explosief Elk voordeel kan van nu voortaan in teken van het nadeel staan: Eksters trekken eksters aan. Let op en zie: met deze woorden begint het vragen van Elcerlyck: Och doot, och doot, hoe sydi mi so bi?…

ik mijn grote verliezen altijd gemeden jij bent gespind op de toevallige zaken die maken dat jij vaak tot winst kunt geraken van manipulaties hebben wij geen kaas gegeten willen er ook niets van weten een ontspannen gooi met een losse zwaai geeft aan de steen zijn eigen ultieme draai spanning is toegenomen tot het hoogste explosief…

Onze landmassa verloor saamhorigheid continenten dreven langzaam uit elkaar onder invloed van de meest verduurde tijd de beweging scheidde onberekenbaar Maar vanuit de ruimte, hoog aan perspectief zagen we een ander, heerlijk hoopvol beeld alle levensvormen groeiden explosief en het nieuwe uitzicht werd ons voorgespeeld Elke ademtocht hergreep…

wachten op herfst zoals bomen, nog groen op een negende horizon almaar milder en waarvoor geen naam meer bestaat hier ben ik verbonden onverklaarbaar met beelden door gedachten gevormd; verborgen taal, ontstaan uit de stilte van elke vrucht op paadjes en gezichten die alle angsten van een wereld in een wereld doen vergeten soms explosief…

paranoia achtervolgt nauwkeurig mijn wegen een kloppend hart zet m’n hoofd op explosief langzaam rijg ik mijn verleden aan m’n degen want ik heb dit eens verloren hart zo intens lief door tropische warmte het papier neergelegen m’n vleugellamheid is wat ik momenteel grief een frisse bries wordt gezien als god’s zegen de verlossing van hellepijnen…

samenvalt en dat zowel links en rechts de beweging wordt geoefend alsof het een danspaar betreft op het gladde, harde ijs de lichtste het verste wordt gegooid vaak ook de kleinste is een moment een zwaluw met een gevorkte staart wegdraaiend het ijs de schok bij het landen absorbeert in het veerkrachtig lijf hoe harder geduwd straks explosief…

Van binnen leeg en koud bevroren, waar moed iets fatalistisch heeft waar dromen lang al zijn verloren en met kogels zijn doorzeefd Karaktertrekken uitgewist, als sporen na een regenbui Een radertje in een machine niets op zichzelf, direct vervangbaar, een leven dat vergiftigd wegtikt, explosief, niets te verliezen, radeloos, een hoopje mens…

Vertel mij eens woordkunstjesmakers waarom zou het gedicht niet mooi meer mogen zijn de buiging en sneden niet vloeiend en fijn maar explosief gevaarlijk dodelijk als een bom niet meer in gelid van rijm en schone klanken ja psychotisch opgediend als voer voor psychiater klinkend als luid gebral of luider eendengesnater ik steek mijn mening…

helft Duitsers bereid tot sprong van brug meteen na jawoord pleegkind-show of gasontploffing Assad vindt Karslruhe, Obama heeft Balkenende-potentie Poetin beveelt overstroming, commissies keuren Grieken in Sluiskil, voor Q-koorts en grote evenementen Britse terreurverdachte vaak in Zwitserse Alpen boeddhistische beelden mogelijk regelmatig explosief…

je hebt as gespuugd als gal van binnenuit je barstte open, explosief ineens had je jezelf weer lief joeg hete stenen door de lucht de zwavel rookte nader je angsten waren op de vlucht de vulkaan is nooit een vader de kern is rozerood wringt lava door de spleet ik vlij me in je warmte neer jouw magna is al eeuwen heet ik glij een helling…

mijn handen als woorden in stilte gedompeld spreken reikend naar verten in je ogen onbereikbaar: groene heuvels zich koesterend in wit licht zwervend tussen de heuvels zie ik hen rood – bloedloze geboorte breekt aan explosief in eigen vuur verteerd en geworden; zij, eens star geworteld, worden nu tot golven drijvend op vlammende grondzeeën…

gisteren oogde de polder zo fleurig en groen zelfs madeliefjes kon ik in ’t gras ontwaren zag reeds jonge loten aan de uitlopende heesters het voorjaar leek zich explosief te openbaren doch toen ik vanmorgen mijn blik liet zweven over ’t identieke polderlandschap was ’t vriendelijke voorjaarsgroen plotseling vervangen door kil, troosteloos…

De aansluitende nacht is erg explosief, je leven passeert excessief. Hierover later misschien meer, ik laat het bij deze keer, met jullie hartelijk te bedanken voor de support, ontvangen via de diverse media met of zonder port. Waarschijnlijk mag ik morgen naar huis, dankzij dit geweldige ziekenhuis.…

Jij houdt van de kroeg, ik van de laptop Ik geniet van een glas wijn, jij van een zak drop Nog zijn wij zo verschillend Het meest ligt jouw hart op de tong als het voelbaar met het mijne samensmelt in een zoen ontvlammend en explosief als het kruid in een kanon Op het spoor van elkaars grootste gemene delers in de liefde, grenzeloos, bodemloos…

Zo (on)opvallend, krachtig, explosief boven de huisjes uitstekend Trommels geslagen Bellen geluid Hutongs kenmerkend voor de oude binnenstad Terwijl 't staatsorgaan immer eert de betonnen erectie 'In pure domheid schuilt enorme macht' aldus kunstenaar, filosoof Denker in lagen Architectuur Fotografie.…

Het reimelen heeft voor mei afgedaan Kalibers eik ik met mein schutspatroon En vergeleik ze met een blauwe boon Die mei door 't hoofd schoot in een woordenwaan Van flitsend explosief steigende preizen Tot 't allerlaatst vergeetwoord op de maan Zo'n kans greep ik met beide handen aan Daar hoeft geen meinenveger op te weizen De schorsenéren…

gekrenkte bestaan zich in openbaarheid te vertonen bespeuren acuut het gevaar dat iemand hen weg zal honen met “dat heb je jezelf aangedaan” het laken verkleurt gestaag van hun tranen hoewel zij die stilletjes samen plengen en dan in droeve gedachten vangen waarmee ze de eigen muren behangen waarbinnen gevoelens zich veilig wanen en zich explosief…

Nabije woud, op de steile trotse bergwand, ontploft explosief in groen en bruinrode abondant. Smal riviertje, glanst kristalhelder altijd weer, drupt vlot zenuwachtig dansend naar het grote meer. Een buizerd, cirkelt hoog in de lucht, valt laag en wiekt muiszwaar naar zijn burcht.…