Dr Jekyll en mr Hook
Mijn irritatiegrens is in de loop der jaren
verworden tot een grijs gebied
zonder lijnen, grenzen, strepen
Remmingen, die ken ik niet
Een man getooid met een kort lontje
explosief, niet zonder gevaar
Wanneer ik ergens rustig wandel
uit het niets is het weer daar
Voel ik mij belaagd, zo niet begrepen
opgejaagd en impulsief
ontembaar, scherp, het is verschrikkelijk
Een lelijk monster, ver van lief
die zonder pil een ander mens is
verwilderd, fel en en uit zijn kooi
De tegenpool van wie ik zijn kan
een stukje Henk, maar minder mooi
Zie ook: http://gedichtenmetspeelsgemak.wordpress.com/
Schrijver: Hookie
Inzender: Henk Hoek, 1 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: ziekte