Netgedichten

netgedicht (nr. 4.562):

hartenheer

paranoia achtervolgt nauwkeurig mijn wegen
een kloppend hart zet m’n hoofd op explosief
langzaam rijg ik mijn verleden aan m’n degen
want ik heb dit eens verloren hart zo intens lief

door tropische warmte het papier neergelegen
m’n vleugellamheid is wat ik momenteel grief
een frisse bries wordt gezien als god’s zegen
de verlossing van hellepijnen is wat ik blief

blaas de wind onder mijn opgeslagen vleugels
laat me weer galopperen met gevierde teugels
geef nieuw leven aan wat huist onder het bot

breng rust in met bloed overlopen kamers
ontdoe mij van die doordreunende hamers
want dat hele harde bonzen maakt me kapot