Netgedichten

netgedicht (nr. 24.553):

ik eis het podium

zo menige mensenbroeder
gaat aan mij voorbij
ogenschijnlijk in ontkenning

van mijn bestaan

in schaduwen
van onvrijwillige vergetelheid
blikkeren mijn bloemrijke tanden
wraakbelust naar weke kelen
van evenzovelen

kartelmessen spelen in mijn handen
met bloedgleuven
niemand negeert een unabomber

willekeurige woorden willen explosief voorrang
tot über-ich pacificatie afdwingt
tenslotte mogen er geen doden vallen

maar ik eis het podium