Alle inzendingen over Glans

martelwerktuig het maakt door alle eeuwen wereldreizen wekt allerhande schilders en beeldhouwers laat zich kunstzinnig openbaren als een reusachtig kruis keurig getimmerd dat fier en overwinnend naar de hemel wijst dringt in denkende oren en zenuwen van schrijvers en scheppers der toonkunst om in moedig woord en stemmingsvolle wijs kracht en glans…

Ga nu kwiek naar binnen en verbaas je over wat onze ogen verstouwen kunnen en wat handen kunnen maken: de glans van koper, druiven, satijn, een edensteen. Let op de schaduw van de hand, de handschoen en de kip van de marketenster. Remco Ekkers 1941 - 2021…

Aurora Borealis aureool Waar is die gouden zonnegloed gebleven De heerlijkheid, de glans die haar omstraalt Aurora Perestrojka parabool Ze noemde hem haar kleine man, idool Door supermaan bezeten, idolaat En dwangneurosen, lichte paranoia Geobsedeerd en manisch-depressief Sprekend en publique in 't offensief Gedreven, voortgejaagd door…

Van een frisgroen blaadje tot een oude boom stuk voor stuk kom ik hen allemaal met voetjes tegen Ze zijn altijd gepoetst met mooie glans om een zo groot mogelijk afstand te willen afleggen en menig verwondering te baren bij de voorbijganger.…

Jouw glimlach warmt die late avonduren als mijn hart op een naakte winter lijkt verdrietig om ons geluk dat niet mocht duren en waarvan de glans toch onuitwisbaar blijkt mijn koude handen wil ik aan je warmen mijn ijzig voorhoofd tegen je zachte hals die zaligheid voelen van een intens omarmen als het dromerige zweven op een trage wals.…

Herinner je het slingeren tussen puin en fortuin het uur van vertrek Broeierige sterren leken zich te verhangen aan mijn trillende schaduw Gedachten vulden de nacht Herinner je de glans, als vers geld.…

Een stralende lach op je gezicht ogen die fel staan maar ook kunnen verwarmen 'n blik starend in de verte gericht Gedachten die heden en verleden omarmen Af en toe een rimpel op je voorhoofd 'n peinzende rimpel wel te verstaan eentje die je stralende lach verdoofd waardoor de blik somberder kan staan Maar dan komt er weer die glans die…

achterlatend twee reigers klapwieken geruisloos eendenpaar schrikt op vliegt snel weg van mij rattenval in tweede zijsloot toont van ver beweging achter gesloten entree een witte vlek panikeert een meerkoet zwemt onrustig met jongen rond bezwaard stap ik verder schakel thuis dierenbescherming in interventie geeft diezelfde dag nog extra glans…

(Naar de kus van Gustav Klimt) Beroemd voor zijn schakeringen van bladgoud Verspreid op wenskaarten en kalenders Vergeet men al gauw Hoe hij waarde hecht aan betekenis De diepte in het doek vermijdt Bezwerend van glans en toon Stoffelijk zoals men het met rode ogen bewaakt Spiritueel zoals hij reikt naar een zedig orgasme Het kan altijd…

Nu aan de open hemel staat De vaste rust van uw gelaat Zo sterrestil gerezen - Tot grauwe dag de vooglen wekt En met zijn floers uw glans betrekt, Zullen wij samen wezen.…

. --------------------------- * gezicht = ogen, opinie * foelie = glans * git: gitzwarte ogen * de ivoren slootjes = tanden, slotjes van de mond * houdt te râ = houd te rade = red…

Sterven langzaam aan de hongersdood Hun vleugels zwakjes kleuren verbleekt Gevangen gedoemd tot water en brood Hun leven lijkt op een bedevaartsoord Als stervenden zoekend naar restjes hoop Kneuzen gefladder tegen beter weten in In een luchtkasteel klaar voor de sloop Kleuren doorlopen van de zoute tranen Zelfs illusies verbloemen nu hun glans…

Als zij, mijn glans-planeet, draag ik een volk van zorgen, toch vindt mij elke morgen tot strenge gang in heldre vreugd gereed. Wat bergt zij, wonder-ster, voor vreemd, gestaltrijk woelen? Kent zij mijn licht bedoelen? Eens ken ik 't hare - als is zij nóg zo ver.…

Als waarheid leeft, opgebouwd uit overlevingsreflexen als onbuigzamheid realiteit heeft en de zon, ze legt haar lichte glans op jouw gezicht van ondoorgrondlijk ijs weet dan vol vertrouwen elke innerlijke waarheid heeft haar prijs.…

Oud en versleten, oninteressant en per opbod verkocht de zilveren kandelaars werden gezocht het zilveren theeservies moest gaan het werd gepoetst en geblonken oud zilver niet meer van onze tijd heeft allang aan glans verloren achteloos bezweken en weggeschonken. Geef mij antieke boeken om te lezen, ze staan nu onder het stof.…

vlinder van de nacht die de vlam van tijd weet te ontwijken de dag weer breekt, om gelijkheid smeekt de geur van bloesem wat alles in zich heeft wat het leven geeft en neemt daaruit moet het beste vaak nog komen, convenant van vrijwilligheid, alle volmachten intens overleefd gloeiend in de ongerijmdheid van de zon, vernist met de glans…

God had zelf notabene nu zijn koninkrijk verzegeld en verlaten voor een bankje van het winterpaviljoen waar hij kon omzien naar de mensen die zijn wintertuin bekleedden vol met glinsterende paarden die hun glans hadden verkregen van de draaimolens die draaiden als een spinnewiel bij nacht voorbij een toverlint van lichtjes in de sneeuwgeworden…

En toen zij daar kwamen met luister en glans, Toen wapperde een rouwvlag van toren en trans. De Dood sprong van 't slagveld en vloog hen vooruit, Hief 't kind op de zetel en maakte het buit. --------------------------------------- uit: De oude huisvriend (1882)…

Gij hebt gezegd: „de vrouw Wier ogen in Uw ogen lezen, wier lippen bloeien op Uw mond en door Uw wezen schijnt verwezen en slechts Uw taal en zin verkondt, heeft dag noch uur gekend de trouw en was U nimmer tot Uw heil; haar voze hart is vuig en veil; zij heeft Uw geld en goed verdaan en alle glans Uw naam ontnomen.…

'k Hief weemoedig het oog, Maar daar tintelde omhoog, In haar glans door de Tijd niet te doven, De immer vriendlijke ster Die me als kind reeds, van ver, Zo vaak sprak van de woning daarboven.…

De glans raakt los van je gelaat. En je voelt dat je er alleen voor staat. Zeker is het nu moeilijk. Hoeveel kan iemand dragen? Jij bent een vrouw zo sterk en zoekt je afleiding in het werk. Bleek je gezicht, verdwaasd in de kamer leeg van binnen. Gehaast lap jij de ramen om het leed dat er is te vergeten.…

De klokken klinken, de laatste glans van de verlichte dag sterft heen, het wordt kerstavond, het wordt nacht. Haast heilig oogt de kerstster prachtig boven aller aard', rood Brengt knusse winterse kerstsfeer, gezellig kersttafereel, schitterend in huis en ook aan haard.…

- Neen geen zon, met blijde glans, Wierp het uit des hemels trans; Maar de droeve nacht Heeft alleen de lieve dauwdrop Op de bloem gebracht.…

We vrezen geen orkaan of vorst die kraakt, eren de dageraad met verwachting en glans. Grijnst het lot ons gunstig toe, zijn we volgelingen op elkaars heldendaad. Bedreigt op een dag een glimp van redekunstig stagneren de voltooiing.…

en Donar horen de Blijde Boodschap over Christus' leven en helend Woord Zaligmakers geboorte verdrijft het midwintervreugdefeest de vereerde boom met bewaard fruit mag in latere eeuwen blinken als Kerstboom vol broze ballen bij al het wereldgebeuren verschijne in de waakzame geest een spar die uit de hemel neer daalt overal stralende glans…

De handige moeder hangt om de wiegenhemel Van kransen en kronen een krinkelbont gewemel En wacht, dat het wichtje van zelve stil ontwake, En blijde bij de glans der bloemen blake. En schoner schikt zij steeds de geurige schat, Die vervenwisselend blinkt van blad tot blad: Daar opent het bloedje ongewekt zijne ogen - En zie!…

Maar kyk, dis 'n fees wat my oog gewaar van blommetjies, blommetjies aanmekaar, op ranke stingel oor graffie en steen – soos graan op die lande, aaneen, aaneen; soos kindertjies selwe in feesgewaad, in hupp'lende dans op die windjie se maat; spierwit hul kleertjies en roserooi – die sonlig se glans op hul hemelse tooi.…

Al schudt gij ongelovig 't hoofd: Wat glans die niet wordt uitgedoofd, Wat licht dat niet werd overschenen? Carthago viel en Tyrus zonk, Venetië zag Lisbon wenen, Toen 't zegelied aan d' Amstel klonk!…

huis om mij heen groeien, soms traag, soms ook onverwacht snel bomen naar de eindige top ook zij gezegd; de waarheid vertelt dat ik steeds meer alleen mijn schouders draag en de rug meebuigt in een verder gaande wind maar voorwaar, ik zeg u, mijn gerijpte ranken met rode en groene druiven komen steeds dichterbij het is de zuiverheid en glans…

Waarom gaf je mezelf geen teken was jij dan niet voor mij bezweken zag jij de hunkering niet die in mijn ogen lag- de glans op mijn wezen toen ik jou verschijnen zag? Jij was een ster die voor me straalde mijn levensweg bepaalde ik weet niet wie ik moet loven als jij je licht voor mij gaat doven.…