5731 resultaten.
Houvast
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 528 Het leven bracht mij aan het wankelen
ik keek in jouw ogen en zag ze sprankelen
ik voelde mij herboren op een zachte groene weide
die zich voor mij uitspreidde
de zon die op mij scheen
leek het te zeggen
je bent niet langer alleen.…
Huisjesmelker
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 459 Het raam waar geen licht door viel
Struikelde de plant naar beneden
Waar schimmel hoogtij vierde
En de moed op beterschap kelderde
Melkte de baas zijn koe
Zonder groene weide
Graasde hij alles binnen
Zonder blikken of blozen…
Droomvlucht
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 970 In een droomvlucht
door het ijle
opgetild door
de thermiek
over bergen,
groene weiden,
zwevend bij
vogelperspectief
hoog boven lonkt
onontdekte hemel
diep onder
ligt bekend terrein
heel even op
het midden glijden
tussen God
en het leven lief…
Getijden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 er knagen voorwaartse
stranden aan mijn kleine
schelpenhuid, zo luid
als tijdloos verzanden
als hellevuren branden
of groene weiden van
mijn gemoed, ga ik op de
vlakte langs eb en vloed
met deze stroming mee
er velt een avondgericht
een doorschijnende zee
van eeuwig bloesemlicht…
mamma
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.198 Als elke strijd gestreden is
Als iedere leed geleden is
Als elk gebed gebeden is
Dan is de tijd gekomen
Om eeuwig in je dromen
Zwevend over groene weiden
Gedachten leeg niet meer strijden
Eeuwig rust en altijd vree
Neem mij in je gedachten mee
Langs de wolken en de maan
Mamma ik wou dat ik mee kon gaan…
Echte liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 479 Plots stapte je mijn leven
binnen jij boetseerde mijn
hart als een fundament
tot het einde
luisteren is meer dan
horen het stormt niet
meer van binnen
jouw ogen weerspiegelen
mijn ziel tot het
jubelen van mijn hart
het doet mij zingen in
milde regen langs
mals groene weiden
maar wat ik bovenal bemin
is jouw liefde met…
LANDSCHAPSSCHILDERIJ
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 293 Dit is een landschap
om in te lijsten
Als in een museum
maar dan buiten
Zover m'n oog reikt:
groene weiden,ruige heggen
aan de einder:
populieren,torenspitsen
Vingers wijzend
naar een of ander God?…
Een tint geschil
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 206 Ja, ik was bijna weer in het dal
dichtbij de groene weiden!
Daar liep ik in een luchtaanval
tinten grijs niet te vermijden
Deze wolken als nooit tevoren
vlogen me met hagel om de oren
Het werd nog voor er iets zou bloeien
een gevecht in plaats van stoeien…
Koeieleven
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 799 Grazend in een groene weide
Tegen een lange bergkam op
Sta ik als koe te moe-en
Met twee hoorns op m'n kop
De staart tussen de benen
Slaat de vliegen van m'n rug
Schrik op van een fietser
Maar keer ras weer terug
Want daar bij het prikkelhek
Wacht het groenste gras op mij
Dat sprietspul aan m'n eigen kant
Loop ik enorm snel…
Een mooie dag in Nederland
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 423 Het dier dat mens heet
Staat gelaten stil
Kilometers stilstand
Mooi gepoetst metaal
Duurbetaalde blikken dozen
Met de filemeldingen op één
Ik zit en staar gedachteloos
Naar groene weiden
Waar stomme schapen slapen
En koeien met hun poten
In verkoelend water staan
Mijn kont kleeft aan
Het luxe leer terwijl het
Asfalt trilt en de airco…
In iemand anders
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 130 Kan ik nog de sterren raken, het hart
te groot, zodat ik mijzelf er buiten sloot,
verloren in een wijde atmosfeer, aan de
overzijde lonkt de altijd groene weide,
beweeg ik het aangeboren lot heen en
weer, zwijgzaam roepend en bevreesd
dat iemand mij stem zou horen, als
ik in iemand anders zou zijn geboren.…
Voor de (klein)kinderen - PASEN
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.398 in Beieren, mijn vrind
zo ging elk dan zijn eigen weg
de olifant op weg naar Beieren
de paashaas in de groene weiden
op zoek naar duizend eieren…
Grazige weiden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 121 in een bergweiland waar ik ging zonnen
bruiste een waterval van eeuwen achter mij
iemand had boven mij een lied gezongen
een lied van vrede klonk hier heel nabij
waar in groene weiden de klaprozen bloeiden
en Abraham met zijn kudden ooit kwam voorbij
hier kon mijn ziel in alle stilte naar U zoeken
nooit wenkte de hemel van alle zijden zo dichtbij…
Eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 568 De stilte van dit uur
voert mij weg uit het heden,
Als in de verte ik tuur
hoor ik stemmen uit het verleden
Voor me zie ik mijn jeugd
Daarachter loopt de realiteit
Ik zie vergane vreugd
Waar is hij gebleven die tijd
Ik zie een groene weide
Wij beiden hand in hand
Hoor nog wat wij toen zeiden
Voel onze sterke band
Toch is die gebroken…
HET HONDJE
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 80 ik heb een hondje dat
me de wereld laat voelen en zien
hij neemt me mee langs grachten
en grazige groene weiden
zee stranden parken en bossen
en prachtige paarse heide
zoveel waar ik nooit kwam
geen oog voor had voordien
ik had een hondje
een fantastisch dier
dat me overal mee naar toe nam
het wezentje liet mij
zo ongelooflijk veel…
De boombladeren ritselen niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 weiden, grazig vee
er zal hem niets ontbreken…
Het wassende water...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 525 De eerste zonnestralen raken het wassende water
Het schitterende waterkleed laat zich spreiden
Drijvend neemt het water de zonnestralen mee
Langs prachtige oevers van groene weiden
Het waterkleed laat zich meenemen
Door geulen van mystieke rietkragen
In nevelen vol sprankelende druppels
Het water laat zich langzaam meedragen
Stil laat ik…
Twee voor elf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 173 Het spoor scalpeert het
landschap
heerst en verdeelt groene
weiden
grijze oorden onherbergzaam
wit
Wagons vol onzinnige
gedachten
stiltecoupés zwaar van
gedwongen zwijgzaamheid
Razen onder lage luchten
en hemelsblauwe daken
van stad naar stad
van klok naar klok
gedragen door geduld van
het ijzeren web
Op het perron staat een man…
Zwanen in het Goor
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 Op wandel door het Goor
zie ik doorheen het takwerk
van de houtwal
negen witte zwanen
in de nog verrassend
groene weide.
Het fraaie beeld blijft me bij.
In de buurt van het kanaal
bemerk ik er drie.
Een waterplas maakt het prentje compleet.…
de wandelaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 65 door de wind geleid loopt de wandelaar
eenzaam niet alleen
langs groene paden met broedende berm
die vol verwachting
in eieren genesteld die nieuw leven dragen
door zon verwarmd loopt de wandelaar
door groene weiden
waar lentegras pril de liefde omarmt
die sterren fonkelen
in ogen die branden vol verlangende lust
in vallende duisternis…
De aarde vertakt zich,
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 335 Veegt een niet te stuiten wind het lange zwijgen weg,
bundelen duiven hun witte lelies tot een eindeloze
droom, de verdeling van gestolen buit, heersers wagen
te blijven zitten, leveren zich niet uit in hun moraal, maar
een springtij is niet te stoppen, vertakt de aarde zich in
ons aller mededogen, groene weiden worden autonoom.
” De aardse…
Ode aan Haspengouw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 175 Groene weiden, gouden velden
en blauwe luchten ziet men zelden
zo groen en goud en blauw
als in het kleurrijke Haspengouw.
Kapelletjes, hoeven en kastelen,
het landschap gaat nooit vervelen.
Ik ben zo fier als een pauw
op de gulle en contente mensen
die elkaar al het goede wensen.…
ode aan piet paaltjens en slauerhof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 170 Na jarenlang in het duffe ruim te hebben gezeten
Met Maleizen, Tamils en Chinezen, een vreemde mix
Deed, eenmaal weer op het dek gelaten
De zilte zeelucht mij vrijwel niks,
Met de terugkeer naar het vaderland
Zijn groene weiden en witte wolken was ik vroeger kinderlijk blij
Maar nu maakt het weerzien van de blonde duinen
Dat ik slechts bitter…
rivier
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 de middag liegt
de zon bevriest de dag
gele bomen vol donkere vogels
ik loop langs de rivier
alle kinderen huilen troebele tranen
vandaag, die lange, lange dag
hier, langs de eindeloosheid
doorwaad ik hun levens
waar zijn de groene weiden vol wit leven
de gele koppen van paardenbloemen
die beloofd werden aan hen
waarom zwijgt de merel…
Adagio
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 394 De klarinet strooit zijn gecomponeerde
klanken, over bergen uit gestrekt als
groene weide, waar leven verborgen is,
in rivieren diep, door het heelal.
Meezwenkend, op de vleugels van een
adelaar, genietend van lucht en
licht zwevend als een los gekomen ziel
vrij van het aardse bestaan.…
Iemand anders?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 157 Kan ik de noorderzon nog raken, het hart
te groot, omdat ik mijzelf er buiten sloot,
verloren in de nevel van de atmosfeer,
aan de overzijde lonken groene weiden,
beweeg het aangeboren leven heen en
weer, zwijgzaam roepend, in angst
een andere stem zou horen, als ik
in iemand anders was geboren, om
mijzelf te vermijden, schudt een droom…
Het vege lijf ?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 142 Ben ik de groene weiden die
door de wereld wordt begraasd
met een brok van onverteerde
waarheden in z’n keel?…
Winternachten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 249 Zacht zien wij het graan wuiven op de akker
het vee weer grazen in de groene weiden.
Doch helaas worden wij verbijsterd wakker
ziend dat dromen met werkelijkheid strijden.
Toch hebben wij van tijden kunnen dromen
waarin al dit heerlijks tot ons zal komen.…
Rouw
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 216 Denkend aan Holland
zie ik vanaf nu voortaan
40 stille zwarte wagens
plechtig door het laagland gaan
over wegen en rivieren
in dat groene weidse land
door een laan vol populieren
mensen zwijgend langs de kant
ieder in zichzelf verzonken
met een scherf van het verdriet
met de woede en de beelden
uit dat onbekend gebied
40 stille zwarte…
Eigen evolutie ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 ben ik de groene weiden die
door de wereld wordt begraasd
met een brok van onverteerde
waarheden in z’n keel?
het licht wordt zwak omdat
het woord weer zwijgt,
ben ik te laf en moet ik opstaan
als het duister de zon overstijgt?
laat mij uit het lijden verlossen
tot het pleit is beslecht.…