16044 resultaten.
Vloek van het boek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 232 De vlek van de pen
Gesticht in ‘t zwart
Met de leugen in de wind
Overtuiging vanuit het hart
Schreeuwen zal de leugen
Uit de passage van ‘t boek
De wind laait op
De letters vormen ’t aanzoek
Driftig schrijft de pen door
Met zwart over het wit
De inkt droogt op
Met de leugen, geen exit
Volgeschreven vol overgave
De leugen een souvenir…
Gebroken Wit
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 126 Het vel wil gebruikt worden, met
zwart. De pen is vol, maar wacht
dat die ter hand genomen wordt om
het maagdelijk wit te ontroeren met
zijn zwarte inkt-sappen.
Wat er nog ontbreekt, zijn woorden.
Ze zijn nog zonder betekenis en niet
talrijk, van een volgorde ontbreekt
nog elk spoor.…
daar hier toen nu
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 85 wie telt de doden
in landschappen onder zand
schrijft in zwarte inkt
over wat kon gebeuren
hoe het daar toen was
hoe het hier kan gebeuren
het daar en het hier
zijn familie van elkaar
blijf spreken herhaal
ver voorbij duizend malen
over toen en nu
verwantschap met hier en daar
wie blijft verhalen
over jou en de ander
wie raakt…
Nimmer zwijgen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Op de rug van de geest
werd met zwarte inkt
geschreven als graffiti
op een verouderd hart en
op ongerept papier, ook
wat de prullenbak niet vrat,
ontdaan van alle franje
een kortstondig streven had.…
Aan mijne Eegade.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 416 't Waar' vergeefs dit koude blad
Met nog kouder zwart beklad,
Om te melden, welk een gloed
Ge me in 't harte blaken doet;
Zulks vereiste ene englenhand,
Met een stift van diamant,
En een inkt van vloeiend vuur
Op des hemels reinst azuur!
1839…
Woorden als ruis?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 Op de rug van mijn geest
werd met zwarte inkt
geschreven als graffiti
op een verouderd hart en
op ongerept papier, maar ook
wat de prullenbak niet vrat,
ontdaan van alle franje en
een kortstondig leven had
nimmer bleef een
onbeschreven blad
waarmee de blanco
muren van de wereld
zijn volgeklad,
onverschillig voor de dood…
Woordwonden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 323 Uit eerbied voor uw schrijven
reageer ik niet
uit al uw woorden voel ik stilte
al zou ik er toe neigen
de minste liefde
voel ik niet
uit al uw wonden
stroomt inkt
naar de rivier
van nieuwe woorden
zo zwart als uw geest
ben ik in uw stilte geweest
zo duister als de nacht
voel ik uw onmacht
in de woordwonden
van uw tedere ziel…
Als
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 836 als 's avonds de onweerslucht
de hemel te snel sluit
de nacht te vroeg aanvangt
dan worden mijn gedachten
weer zwart als de inkt
waarmee ik schrijf
als 's morgens de zon
weer verschijnt
werpt zij nieuw licht
op oude zorgen
worden vandaag
de cirkels doorbroken
mag het voor één keer
een rechte lijn zijn…
Computer, Boek, Theorie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Computer
Zacht geruis, zo lang
programma’s afgewerkt
gegevens opgeslagen
naar huis
als het ruisen stopt
Boek
Niet het papier
de kaft en zwarte inkt
de letters en de woorden
maar betekenis
gedachte ruimte
Theorie
Een asymptotisch axioma
die nadert tot het wezen
onvoldoende op het einde
het blijft een standpunt
zweeft net…
Van hart tot hart
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 360 Als mijn woorden jou verstillen
je raken diep van binnen
in zinnen die beroeren
met gevoelens heel intens
Als ik je even vasthoud
met een pakkende emotie
in een innige omhelzing
dan voel jij mijn stille wens
Als mijn bedoeling overkomt
in klare taal die niet verward
dan vind jij in mijn zwarte inkt
dat ik schrijf van hart tot hart…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
Het blauwe van inkt
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.138 's avonds raast
de wind langs
krimpende daken
kaarsen weren
duisternis en
ver open ramen
ik dompel me onder
in onzegbare
woorden
verzamel letters en
assen en oude
paragrafen
ik veer op
uit de sluimer
het tikken sterft weg
herinneringen
en liefde ooit
samen oprecht
de kamer blijft
rustig, verwonderd
kijk ik rond
maar zelfs…
Associaties?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 237 Blazen schrijversteksten hun
laatste adem uit, verraad de
kleur van inkt, waarin het
neon de twijfel spuit,
breekt alleen het ego in het
zicht van elke morgen, vloeit
het licht door polsgewricht,
verstijfd in een literair gericht van
achter ieder poëtisch aangezicht,
in het zicht van dichterlijke
associaties of het snel
gekozen plagiaat…
eigenschap
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 251 zoals een slager
bespat met bloed
de garagist
overall besmeert
een dronkaard
walm voorop
zo melkt een auteur
ieder contact
naar sporen
uit het leven
inkt is het sperma
van de schrijver…
Rorschachs Ongeluk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 466 Inktvlek aan de hemel
Uitgelopen
Genoeg om de nacht te verduisteren
Voor hen die omhoog kijken
Rusteloos vloeide jij voort
Zwarte rivier
Ik rende langs de oever
Steeds zag ik iets in jou
Spijt droop ten slotte van je gekartelde randen
Haastig gemorst, vermoedelijk
In demonstratieve zorgeloosheid
Zoals onze jeugd het voorschrijft
Verhalen…
Gerecycled?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 165 Die mijn wereld verpakt
in cellofaanpapier en
in gerecyclede dromen
die nog ter perse moeten
gaan, waarvan de inkt
maar niet wil drogen.…
Een nieuwe stilte ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 Op de rug van de geest
werd met zwarte inkt
geschreven als graffiti
op mijn verouderd hart en
op ongerept papier, ook
wat de prullenbak niet vrat,
ontdaan van alle franje en
een kortstondig leven had,
nimmer bleef het een
onbeschreven blad
waarmee de wereld
wordt volgeklad,
onverschillig voor het einde
en voor het “zijn”…
Preludeert uitbundig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 362 jij concert
je muziek op papier
preludeert uitbundig op a-vier
dirigeert het zwart
van inkt op maagdelijk wit
dat eindelijk conceptie vindt
ontsluit met onverwacht
akkoord de symfonie
van negen maanden woord
de partus was een
generaal pardon omdat
het kind niet huilen kon
je muziek wordt veel
gelezen de melodie voegt
warmte…
Kom in actie tegen onrecht !
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 op bevrijding
inkt-loos…
Zonder aftiteling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 166 , zonder
aftiteling, in zwart en wit getint.…
Ja, nu Ari-schemer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 Zwarte boomtakken als haarvaten
vormen medische netwerken.
Ganzen aan de horizon
haasten zich naar warmere oorden.
Al vloeit mijn inkt wat ongelijk,
beeldrijk laten patronen hier
de hemel op koud marmer lijken.
Later zal deze stemming-ets
met hagelwit passe-partout,
in een glimmend-gouden lijst
ons grijs en mauve in de ogen kijken...…
V.N. de Herder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 207 beha, zwarte slip
zwart geld, zwart asfalt
zwart schaap, zwarte kip
zwarte haarverf, zwarte lak
zwarte schoenen, zwarte inkt
zwart leer, zwarte zwaan
De rechten van de mens worden verdedigd
Als groepen ernstig worden beledigd
De VN gaat nu in vredesnaam voor wit ?…
Mammoet
gedicht
3.0 met 48 stemmen 19.566 Het is gemaakt van zwarte vingers
en bevroren inkt. Het staat in gletsjers
om me heen verrezen.
Ik heb er lang in rondgedwaald.…
DE OUDE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 In een uithoek van een ziel vol inkt
Ze laat zich niet langer weghonen
Wil ook eens wonen in een vers van mij…
Getatoeëerd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 Getatoeëerd voor het leven
geëtst de zwarte lijnen
hult leed in gelooide huid
onuitwisbaar de diepe plooien
de tijd krijst het schreeuwend uit
scherpe naalden diep gestoken
pijn van ingebeten zuur
getatoeëerd voor het leven
getekend, niet meer puur
snorrend snijdend gaat het lijden
permanent in inkt gekrast
het bizar geweven kunstwerk…
Prismatig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 Ik herken de blauwe zaden
van een pril begin, te proeven
van vergeelde zeden in huid
en haar, daar nog wat tussenin,
woekering van onbekende goden
uit een terracotta oerinstinct,
zich voorspelbaar laat verraden
getooid in de lange lijn der doden
met kroontjespen en zwarte inkt, het
avondrood zich in de horizon verminkt
waarachter de as…
Avondschemer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Gelijk een grijs geweven deken
valt de avondschemer naar benee
Zwarte boomtakken als haarvaten
vormen netwerken
die ook in ons lichaam terug te vinden zijn
Ganzen vliegen aan de horizon
op weg naar verre oorden
Al vloeit de inkt wat ongelijk
een beeldrijk oneffen patroon onstaat
en laat zo de hemel van marmer lijken
Deze ets zal worden verfraaid…
Geboorte van de kleuren
gedicht
2.0 met 27 stemmen 9.807 En verder was er zwart. Elke nacht
waren de tijden zwart. Elke zee
was zwart, elk woud, elk werelddeel.
De kunst was zwart, zo zwart als
de wereldziel. De inkt was Oost-Indisch
kleurendoof.
Moest er nog daglicht wezen?
vroeg de ochtend soms, of liever
vroeg de regen ('t regende pijpen-
stelen).…
Op Jan Siebelink
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 576 Groot Synoniemenleed!
Schrijver Jan Siebelink
Knielt op violenbed
(Zie zijn roman)
Dat is nu iets waar het
Instrumentarium
Van een salonorkest
Niet tegen kan…
De Rommelmarkt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 398 Weg met de Middenstand!
Hendrik VII
Greep naar zijn zwaard
En sloeg wild in het rond
Kliefde toen achteloos
417
Bakkers en kooplieden.
(Vrij ongezond)…