inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.856):

Prismatig

Ik herken de blauwe zaden
van een pril begin, te proeven
van vergeelde zeden in huid
en haar, daar nog wat tussenin,
woekering van onbekende goden
uit een terracotta oerinstinct,
zich voorspelbaar laat verraden
getooid in de lange lijn der doden
met kroontjespen en zwarte inkt, het
avondrood zich in de horizon verminkt
waarachter de as wordt verstrooit, een
echoput, waarin het kalf zichzelf verdrinkt,
herhaald verraad van eigen daad.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 2 januari 2009


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 134

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marije
Datum:
3 januari 2009
Email:
maryama37hotmail.com
wat 'n prachtige herkenning!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)