5299 resultaten.
Haiku (voor moeder)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 voor moeder plukt ze
nog ieder voorjaar
maderliefjes…
De Akelei (Dürer)
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.926 Toen hij het kleine plantje vond,
boog hij aandachtig naar de grond
en dan, om wortels en om mos
groef hij de fijne aarde los,
voorzichtig - dat zijn hand niets schond.
Behoedzaam rondom aangevat
droeg hij het langs het slingerpad
van bos en akker voor zich uit,
en schoof het thuis in 't licht der ruit
zoals hij het gevonden had.
Dan,…
Schone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 Zoete geur
vol verleiding
lokt me dichter
sluit mijn ogen
laat me meevoeren
naar daar waar
liefde door de
kanalen stroomt
wilgen niet meer
treuren maar de
verrukking omarmen
bloemen aanlokkelijk
hun kelk heffen
vlinders het hoofd op
hol brengen
zoemt blijdschap
tierig rond in deze
weelde
wiegen bladeren
op het ritme…
moederdag 2011
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 292 moeder, ik kan je niet meer volop in de bloemen zetten
waarvan jij zo ontzettend hield.
ik kan alleen een kaarsje voor je foto laten branden
en dankbaar denken aan die blije dagen
waarop jij mij toen van ganser harte dagelijks hebt bezield.…
Uitdagend gespreid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 123 het bloemblad krult
onthult de
donkere kleuren
uit het diepe hart
meeldraden wiegen
uitdagend gespreid
lokken bijen en vliegen
met een honingontbijt
de stamper staat
koning te zijn
doet audiënties
in de geurenfontein
ieder komt
zijn eigen hart luchten
bloemen bevruchten
op het lentefestijn…
Ranunculus
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 Vandaag lig ik tussen boterbloemen
in de stad lopen enkel bomen
met rozen aan hun voeten
op het raam een zoenoffer
geplakt omdat dit het enige is
wat nog niet is gedaan
er zwom een vis naar de maan
op een blauwe deur
daar zag ik nog een naam
ik kon hem niet naar huis brengen
ik ben
allang geleden
ik weet niet of ik je versta…
En alle dagen zijn gelijk de bloemen
poëzie
2.0 met 1 stemmen 486 En alle dagen zijn gelijk de bloemen,
Die elke morgen weder open gaan,
Ik zal niet moede worden u te roemen,
Voor alles wat gij voor mij hebt gedaan.
O gij, uw trouw is wel uw schoonste deugd,
Gij hebt u over mij steeds ontfermd.
Mij eindelijk opgevoerd tot deze vreugd,
Mij, die zolang in weedom heb gekermd.…
Zwaard-lelies
poëzie
2.0 met 7 stemmen 674 In de oude, bekende vertrekken
Zij pronken en stralen en strekken
Hun vuur-prachtig rood;
Zij staan voor de ramen te gloeden
Als van kardinalen de hoeden,
Van machtigen, groot;
En staan in de hoeken te vlammen
Als pluimen in hellem-kammen
En vanen in oorlogs-nood;
En schaatren diep en schreeuwen
De kreet stil die ging door de eeuwen…
Akkerman
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 133 De mooiste boeketten worden
aan zijn oog onttrokken,
stuurt hij bloemen het bos
in zonder één woord.
Zo peinzend is hij
in zichzelf verzonken.
Tegen de wind monkelt hij:
Bedankt voor de praat.…
Afrikaantjes
poëzie
2.0 met 6 stemmen 563 Mijn handen rieken van uw reuk
waar ik uw steel en blaren kreuk,
o gulden Afrikaantjes,
en 'k hou van u zo veel en teer
als straks uw parkskens gloeien weer
saffraan-goud in de laantjes;
ik riek u dan zo bitter-fris,
onaards en vol geheimenis.…
straatmadelief
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 bijna had ik het gedaan
en was ik op je gaan staan
het voetgangerspad
was van de regen nat
eerst rook ik je geur
en toen zag ik je kleur
je bent te ver van huis gegaan
hier hoor je immers niet te staan
je bent te teer en fijn
om hier alleen te zijn
heb je van de ondergang gered
en snel in het gras teruggezet
je bent me te lief
mijn…
Wortelt daar vol trots
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 jij stond niet
in de bloemenwei
naast zoveel anderen te geuren
jij kleurde nog
wat hogerop
de boomgrens al voorbij
waar jouw knoppen
met de elementen vochten
om te overleven
jij wortelt daar vol trots
jouw zaden zullen zelfs op
de kale rots nog bloemen geven…
Laat
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 376 Laatbloeier.
Je donkerrode bloemblad
brandend in de zon.
Dauw als druppels
aan je lippen.
Wortels
die elkaar al raken.
Net voordat jij zeggen kunt:
'Het is al laat.'…
Kerkhofblommen
poëzie
2.0 met 8 stemmen 4.105 Zo daar ooit een blomke groeide
over ‘t graf waarin gij ligt,
of het nog zo schone bloeide:
zuiver als het zonnelicht,
blank gelijk een lelie blank is,
vonklende als een rozenhert,
needrig als de needre ranke is
van de winde daar m' op terdt,
riekend, vol van honing, ende
geren van de bie bezocht,
nog en waar ‘t, voor die u kende,
geen dat…
Als de vlinder zich de bloem gunt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 252 Zijn lach verschijnt als wier
in een zee van gezichten
Zij dragen hun hart op de tong, schier
in een spel om de scepter
in een draai om de as
Zijn ogen verraden
het licht en hij is verrast
door het kind dat in hem mee
feest als de vlinder zich
de bloem gunt
in het open aura van de ziel
en waar het beeld knielt
voor zijn maker…
Veldboeket
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 ik stak
mijn handen
naar je uit
hun warmte
verkoelde
in de regen
jij was de zomerdag
in ogen en lach
schijnt nog de zon
nu liggen bloemen
in de plas
geven traag hun kleuren af
maar jou heb ik gered
jij bent
mijn mooiste veldboeket…
Zomerliefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 362 Gelegen in het hof
Strelend door het haar
Vertelt de jongeling
Non verbaal
Liefkozend zijn verhaal
Samen zonder schroom
In het warme nest
Laat de muze hem begaan
Minnend op zijn best
En op het bed van bloemen
In de open lucht
Weet ze dan precies
Laat Romeo nog een zucht
Voordat hij zich verliest…
Lentekamer
poëzie
2.0 met 2 stemmen 788 Nu vullen tulpen, meidoorn en seringen
Met lentejeugd de zware kamerluchten.
Gordijnen zwellen, zoel van lentezuchten.
Ik hoor van verre een enkle merel zingen.
Op 't zondoorlaaide purper der gordijnen
Gloeit, triomfantelijke brand, de prachtig-
Goudgele vlammentuil der tulpen, krachtig
De hoek beheersend waar zij licht doen schijnen.…
Viooltjes
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.135 Staan ze daar niet als kindren, de gezichtjes
Hoog op in 't vrolijke zonlicht; zelve lichtjes
Van kleur, gevlamd, gebruind? Heel blij verluidt
Hun warme levenswil door 't kleuren-klateren...
- Straks gaan de mondjes open. 't Lachenschateren
Schittert al boven 't groene-aandachtige uit!…
PINKSTERBLOEMEN, meer dan verdiend!
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 632 Wie in die geest bloemen geeft, ontvangt!…
Zonneblom
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.028 Hoogopstrevende zonneblom,
Uw sterke stralenschijven
Wendt gij naar de hemel om,
Weet zon en bloem te blijven.
Zonneblom in zonneschijn,
Zal mijn ziel ooit anders zijn?…
Herinnerde vriend
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 127 Wie heeft daar gelijk
bij de welkomstdeur
van het schaduwrijke gebied
om bloemen te kussen
zijn gedachten gaan liggen
in een eindeloos bed
zonder illusies of dromen
ziet hij stilte
bewegen zonder emotie
een schaduw danst
ritmisch in leegte
hij telt zijn woorden
als hij alleen is
in de duisternis
vol liefde en vriendschap
hij…
Dartel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 213 Weent de dromer
gelaten
om bloemen
die de knop verlaten,
water langs vazenhals,
als zwanenhals,
op plastic tafelkleed.
Vraagt hij wat weemoedig
of hij liefde
heten mag.
Heter nu
dan toen die dag.…
Madelieven
poëzie
3.0 met 1 stemmen 1.421 Zo leg ik heden op uwe dis,
Een handvol van deze bloemen.
Gij hebt er gewis wel eens mooier aanschouwd,
Die frisser en fleuriger blonken;
Maar hebben ook zij niet haar hartje van goud,
Dat hemelse dauw heeft gedronken?
-----------------------------------------
Openingsgedicht bij de dichtbundel 'Madelieven' (1869)…
In ijzig raken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 213 ze bloeit
de heldere hemel
geeft nog wat respijt
maar in de kou
van schemering
raakt zij haar kleuren kwijt
het hart bevriest
in ijzig raken
van de wind
bladeren krullen
in het wiegend
kraken van de stam
onder een volle maan
laat zij in eerste vorst
haar oogst aan leven gaan…
Met kleuren speelden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 je schikte
bijna kozend
mijn bloemen in de vaas
keek me aan
terwijl je handen
met de kleuren speelden
zag mijn ogen gaan
je lachte nog wat groen
op de langste lijn
waar ik een bosje gaf
creëerde jij een feeëriek boeket
jouw dank is zonder woorden al gezegd…
Nooit meer gebeden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Geen idee nu
waarom, want er is
nog steeds honger
ziekte en de dood
Oorlog ongekend
Ongehoord de strijd
tussen goed en kwaad
Duivel die op de aarde
pist; hoewel hemelse
rust alle kwaad zijn
gang laat gaan, bloeien
bloemen boven wolken…
Mijn dochter, mijn orchidee.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 414 je in het krijt
Maar verleden is geen heden
En heden is geen verleden
Zo vaak geleden
Mijn ziel was overleden
Nu sta ik hier
Kijkend over het land
Groots en fier
Geef ik jou mijn hand
Een klein meisje
dat naast mij staat
Een klein reisje
Die nooit meer overgaat
Dochter is hoe ik je noem
Mijn leven en mijn heden
Annabel mijn bloem…
wanneer bloemen geuren in de nacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 372 wanneer ik aan jou denk
dan wordt langzaam alles zachter
de muren
de stoel waarop ik zit
de houten tafel
het lijkt alsof ze mee wiegt
met mijn gedachten
de vaas met een enkele bloem
glimlacht naar me
alsof ze weet
dat ik de blaadjes zou willen
afplukken
één voor één
ze hoort het me zeggen
hij houdt van me
hij houdt niet van…
In speels vioolgestrijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 237 het orkest
speelt zacht
de bloemenwei
waarbij hobo’s
de klaprozen
doen wiegen
het gras
nog groener lijkt
in speels vioolgestrijk
de paukenslag
ons geuren duidt
van een exotisch kruid
als de dag
het doek laat vallen
van de nacht
schijnen sterren
hun applaus en geeft
de maan vol staand ovatie…