Alle inzendingen over Levensecht?

Ogen kijken op me neer Ze houden me in de gaten Sterren stralen door het amatyst Zijn gulle lach, dit vreemde gevoel De maan vervaagt door de mist Als een sneeuwhond vlieg ik af op mijn doel Zijn zoete lippen, zijn gulle blik Zijn donkere ogen, zijn zachte hand De streling, de gedachte, Dit is het beloofde land Heel tastbaar, zo levensecht…

Toch in mijn sluimer is mijn leven levensecht, probeer ik daarvan te genieten, heel bewust, vind het wakkerschudden dus zeer onterecht, want wat heeft U mij dan zoveel meer te bieden dat ik niet kon vinden in mijn heerlijke rust? Of wordt het dus toch maar weer: "Uw wil geschiede"?…

Podiumkunsten, levensecht, theatraal en opvallend in scene gezet, verspreiden erfgoed. Soms geweldig goedkoop sentiment, dat ontroerend overkomt en de toekomstige kenner aanspreekt. Leuke en scherpere teksten, engagement met een tikkeltje zelfspot dat de belangstellende toeschouwer beloont.…

Ik zou je graag leven willen geven vol levensechte dromen waarin we mooie dingen beleven genieten waar we aan toekomen eindeloos wandelen over de hei vliegen naar tropische oorden plukken we gezamenlijk bloemen in mei bezegelen ons zijn met de mooiste woorden versmelten we in een nacht vol indigoblauw liefdevol kleurt het zand op je gezicht…

elkaar ontmoeten in de vochtige herfst daar waar het rag zich strikt langs de gevels van het natuurhuis het blad zich op het pad schikt bij sfeerlichtjes dromen in letters die tot leven komen elkaar treffen rond een plek in een verhalenstorm dagvlinders, nachtvlinders meanderend levensecht met en langs de Vecht geraken in een poëzieregen…

merel voor mijn vensterraam en keek mij met zijn lieve oogjes heel vertederd aan ’t was of hij zeggen wilde wat doe jij daar nog binnen deze morgen vroeg was ik voor jou al aan ’t zingen toen toonde hij zijn prachtig verenkleed en vloog naar de dakgoot met een kreet ach mereltje was ik als die broer van mij ik maakte van jou een levensecht…

Misschien wil ze met poppen dollen kleuren kladden op papier buiten spelen om ‘t kwartier krenten plukken uit de bollen misschien lacht ze om de regen die ritmisch klettert in een sloot of voert ze zwanen korsten brood die ze van oma heeft gekregen …ooit misschien vind ik mezelf verdwaald in haar levensechte dromen als ouderdom…

kan de rechter zich langer Niet beheersen en spreekt recht- Streeks uit zijn gele hart: gij Zijt waarlijk een lul de behanger Die onwaarheid klutst tot levensecht, Beter had men ú gelepeld, gij koekoeksei!…

In het gulle mooi zand Bij de zoute zilte zee Sta ik aan de waterkant Waaiend met de wind mee Turend door de duinen Naar een robbengevecht Die hun geluid rondbazuinen Zie dit schouwspel is levensecht Waddenhoppend vervolg ik mijn weg Langs de vloedstroom En de geurende algendreg Zie ik in de verte mijn droom Een land vol met voedselrijkdom…

Bloed klopt in het uurwerk van de mij aangemeten tijd en visioen, het recht rein bronwater te tappen uit een ongeboren geheim, waarin de waarheid drinkbaar wordt uit de hiel en de ziel van de fles en taal, die toegang soms ontzegd zodat ik stilaan verder droom, misschien fataal uiteindelijk wel levensecht als een verse…

In bijbelsprookjes zal ik nooit geloven al is die vreselijke buurvrouw boven een schreeuwend en een levensecht serpent. Dus goede God, als u er werk’lijk bent, verstoot haar uit het oude testament.…

" elke ochtend tranen die mij niets vertellen mij in haar wereld wanen misschien dan waarschuwen dat mijn eenzaam huis de gedachte kwellen aan haar lach zo levensecht ik hoor nog wat geruis het leven is onterecht ik heb haar weer ontmoet en een lichte buiging gemaakt de koningin van Den Haag heeft me tijdens die buiging heel diep…

Dat hij niet zag hoe levensecht ik de tijd uit zijn ogen at. De zak. Ik gaf hem Hitchcock, borsten, rampen, sikhs. Ik gaf hem ogen. Oorlog. Noorderlicht. Maar ik kon gaan. En hij kijkt weer tv.…

In het heden, de schoonheid te begeren dat is levensecht…

Het is een stel dat alles heeft gezegd En enkel spreekt in lettergrepencode, Zo'n stel dat de seizoenen en de mode Een leven lang gevolgd heeft, levensecht Ze kwamen langs de waterkant terecht Niet om elkaar, maar om de tijd te doden, Zij leest een lauwe liefdesepisode Terwijl zijn blik zich aan de dobber hecht Zal zuster Els voor dokter…

sluiten slijtage sluipt stiekem in mijn lijf als eelt onder mijn voeten haren in de goot en schimmel op mijn brood Zij strijkt die plooien niet meer weg ze zal het moeten rooien met de rimpels die ik heb Een beetje reliëf is niet slecht, Een beetje gek, weet je wat ik bedek ze met de mantel der liefde want mijn gevoel voor haar is levensecht…

Net nu, wanneer de werkelijkheid zich leek te ontbinden, als een traag dovende gloeilamp en ik het zoete duister zou omwinden, alle levensechte kleuren in het filmrolletje gevangen zetten, kwam daar het land van ooit terug.…

Ik droomde vannacht van jou Verdomd het was levensecht Opeens lag je naast mij in bed Hoe kwam jij daar nu terecht Je nam me gelijk in je armen Alsof je mij nog dagelijks zag En kuste mijn lippen zo zwoel Ik werd bedolven onder je lach Handen begonnen te strelen Jouw lichaam tegen mij aan Verslavend versmolten begeerlijk Ik dacht….. laat…

Het is het doek dat jij schildert, in jonggeboren kleuren contouren die vervagen in een vroege avondstilte pasteltinten op rimpelloos linnen woorden als beelden op het doek van zonnebloem of korenveld zo vreemd levensecht het is het doek dat stabiel een ondergrond biedt een knop in wording in simpelweg een pennenstreek leg wolken…

Zo snel als ik kon een lange weg afgelegd naar jou Levensecht maar toch ook weer niet lag je daar Slapend onder witte lakens Overal slangen en meetapparatuur om je heen Een zelf niets vermoedend gevecht Minuten werden uren En jij lag daar maar Uren werden dagen Maar jij gaf het nog niet op Weer een schokkend telefonische mededeling Ze…

Zo levensecht. Zo helemaal gebouwd voor een geborene. Er hangt geen bord. Er staat geen borstbeeld voor. Toch: er werd met ongekende kracht geworpen. Bovendien werd er ook achttien jaar geleefd. Getogen, heet dat dan. Eerder flink verbogen, maar dat is nu van geen belang. Murmeltalen klonken in het oor - kraakten uit de radio.…

Ze vraagt zich af wanneer het ouder worden is begonnen en of het leven wel levensecht is? In haar vergeten momenten verwateren de beelden en verdampen in een traan terugblik naar haar oeroude zielsbestaan...…

voor iedereen het drukwerk op efficiënte en professionele wijze een echte bedrukte flyer op kwalitatief papier, topkwaliteit tegen een scherpe prijs, een betaalbare gedrukte compositie ...de verloren Drèentse akkerwoorden aan de rand van de gracht herkenden zoekende eenden bodemprijzen verbaasd tussen het gras, de hoge kwaliteit.. levensecht…

diegene die naar jouw werken trekt Met de liefde voor landschap en voor mensen is 't de erkenning wat ik je toen zou wensen Wat je vroeger hebt kunnen maken is wat vele mensen nu doet raken Gevoelens van weemoed en bewondering zijn hieromtrent geen uitzondering Stille en wilde streken die aan emoties niet ontbreken Soms verwilderd,maar levensecht…

Maar wat mij tegenwoordig overkomt, treft alles, want die kwakende eenden, die mijn fietsenhok genaken, zijn zo levensecht en aandoenlijk, dat ik er apestoned naar blijf kijken, zonder gebruikt te hebben. Ik zweer je. soms wil ik zo'n hongerige eend wel op de kwebbelbek zoenen.…

levensecht, wat jammer dat jij jezelf niet kunt zien door mijn ogen, dat zou je sterken, je eigenwaarde verhogen, misschien zelfs de pijn iets verzachten, het was niet jouw schuld hou dat in gedachten..…

bereed en lichaam aan lichaam werden wij kosmos,aarde,licht naamloze massa met nauwelijks gewicht offer, chaos, waanzin, plicht oudjes voor het ultieme stervensuur gezwicht en hoe vertel ik je dat ik van je hield terwijl jij daar als een boeteling voor mijn altaar lag geknield je was zo zen in dat tedere gevecht zo broos en breekbaar zo levensecht…

labyrint van waarheid ondrinkbaar en onzichtbaar wordt, zijn we misschien al uitschreven uit archieven van de taal en alle zin - of onzin, een liederlijkheid waardoor ons de hemel wordt ontzegd, in onvermogen verder te dromen, als reeds fataal, de mooiste lopers werden uitgelegd in alles waarvoor we zijn gezwicht, soms kortstondig maar levensecht…

Waar heb ik het verloren, toen ik omkeek en vele jaren ouder was, vergeleek me toen ik werd geboren, ben ik levend dood of begint het pas geschreven duel in een tweegevecht, lijken beide helften levensecht, door ervaring de waarheid kantelt en verder reikt dan op het toekomstig pad, zocht naar poort in het hof van Eden, maar dat…

Bloed klopt in het uurwerk van een meetbaar wiel, het recht bronwater te tappen uit een naderend seizoen, te voegen aan de ziel van mijn koninkrijk, nu nog ontzegd, zodat ik ongestoord verder droom, misschien wel levensecht.…