3942 resultaten.
Fragmenten
gedicht
2.0 met 63 stemmen 17.542 Het is geen huis dat ik voor jou
heb kunnen bouwen geen dak dat ik
uit riet gevlochten heb geen bed
dat ik heb uitgelegd.
De zomers waren droog, het koren
dat niet eens mijn enkels haalde,
de vruchten zonder vlees, waar
die nu niet van aarde meer te
scheiden hun netten vulden trok
ik lange sporen door het zand.
Ik zei jij half nog maar…
Fragment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 24 Brokstukken van de vorige dag
leggen stil her en der verspreid getuigenis af
van wat nu open veld is
Het jongetje verschijnt tussen stoffige stenen
alsof hij hier niet vaker is geweest -
en zoekt naar wat niet meer is
Zijn gebreide slobbertrui voedt het vermoeden
van een eerdere drager, die wat ouder is dan hij
met z’n veel te grote…
Een fragment
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 976 Zon in het begin,
regen aan het eind,
er is geen gewin, dat elkander verblijdt,
een veer waait met de wind,
herkenbare wispelturigheid waar zij wil landen,
elk woord in dit gedachtenlabyrint laat gedachten in een andere wereld ontbranden,
is het voor lange tijd of een fragment?
of echt voorbij als blijheid wordt erkend?……
Fragment
gedicht
2.0 met 37 stemmen 16.141 Er was mijn broer die onverwacht thuiskwam en me betrapte bij het
rondsnuffelen in zijn kamer. Hij hield me gevangen. Ik moest bij hem
blijven totdat onze moeder thuiskwam zodat hij haar kon bewijzen
dat ik op zijn kamer was geweest. Ik lag ontvoerd te zijn op het bed
terwijl hij aan zijn bureau zijn repetitie leerde. Ik vond het stiekem
erg gezellig…
Fragment
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 246 tijd tussen tijdingen in
de noordwesterstorm zwijgt
westenwind is geweest
in het oog van de tijd
schijnbare rust
maar aan de grenzen van de cirkel
beloeren ons roeringen
klaar om toe te slaan
als wij na laten…
ondertussen dans ik
de victorie als overlevende,
aandeelhouder van het leven
ik kan
ik mag
de zwarte omlijsting is even ver…
Fragmenten
gedicht
2.0 met 19 stemmen 5.949 Het is geen huis dat ik voor jou
heb kunnen bouwen geen dak dat ik
uit riet gevlochten heb geen bed
dat ik heb uitgelegd.
De zomers waren droog, het koren
dat niet eens mijn enkels haalde,
de vruchten zonder vlees, waar
die nu niet van aarde meer te
scheiden hun netten vulden trok
ik lange sporen door het zand.
Ik zei jij half nog maar…
Fragmenten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 227 Wat kan nu weg
wat moet blijven
wat mist het hoofd
raakt het hart
of is pas over een aantal jaren afgesloten
om dan te verdwijnen
Fragmenten van ver
en dichtbij verleden
gaan door handen
stuk voor stuk
blijven korter of langer hangen
in een moeizaam proces
dat opruimen heet…
fragment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 273 (voor de kampgenoten)
de 'rolkoffers'op de camping
zijn eigenlijk niet
de koffers waar wij gezien
mee willen worden
maar ook hier maakt
'noodzaak'van de
nood een deugd…
in fragmenten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 495 ik bloed
als ik mijn dromen zie
de scherven glas
nog platter trap
dat, wat ik eens was
ligt op de grond
gebroken in de regen
glinsters in een plas
jij wilde niet
in transparantie leven
heb jezelf toch aan mij gegeven
maar koos voor eigen leven
in fragmenten
kan ik aan je denken
want lijmen doe je niet
stikt liever dan je mij…
fragmenten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 het is een dag van novemberstilte,
kort en op gedempte toon
langs urnenvelden loopt, haperend in
de verte, een gestalte voor mij uit
hier in dit niemandsland, tastend door
de achterkamer van het daglicht
ben ik in het midden van mijn afwezigheid
meer verloren dan ik kan vergeten
oprapend, paden kruisend, tegen
de richting in gedachten…
Tintelende ontroering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 753 Tintelende ontroering
zich zelf genoeg,
en met de volontloken wangen
en met de forse wrong der haren
met het hoofd aangeleund
stond zij zwaar, zwart;
rijke rozenbottels
oranje en rood,
schat bij schat,
o de (weet je nog) barstten,
bloemenknoppen des harten,
het ongekreukte bloemenblad
lag in onze hand…
Memoires 1 tot en met 10
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 177 10)
in de derde klas
van de lagere school
voelde de meester aan
hoe ik kennelijk was
op een dag, zomaar
in het lopend jaar
schonk hij mij een hondje
Pascha was zijn naam
het huiselijk gezag stond daar
slechts tijdelijk voor klaar
niet uit onwil of iets dergelijks
hij was het zevende kind
en werd door mij enkel bemind
9)
wat ik…
Ontmanteld
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 876 ~~~
als voering van zijn rafelgeheugen
lapte ze flarden op tot een geheel
ontvoerd
was de kou
botrakend
fragmenten zonder pasvorm
bevlekken nu zijn geschiedenis
~~~…
alsof er schaduw waaide
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 520 wit
zoals het onschuldig lichaam
van de winter, mijn lot
in het weten
blaas ik
zachtjes sneeuw naar het verleden
mijn verhaal
alsof niets meer ontkend kan worden
zoals die eerste schreeuw
of een onvervuld verlangen terwijl het buiten
langzaam donker wordt
een wenken waarin duisternis zwijgt
om de waarheid te vieren, het bloed zo…
Het rijpt in as
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 In alles wat ons omringd
het is de ziel van al wat rest
gevangen in een eigen speling,
wordt in stof weerspiegeld,
wat zichzelf niet in protest laat vegen
soms door talent of door afgunst
onwaarneembaar vaag en naar baat
toegerust uit alle windstreken,
Het rijpt in de as van de geschiedenis
door de dolende zielen opnieuw gedolven,
geselecteerd…
Zingen, hoe de donkre wereld
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.454 Zingen, hoe de donkre wereld
zijne ronde reize gaat;
zingen ‘lijk de merel merelt
‘lijk de nachtegaal, die slaat;
zingen; blind, ‘lijk vóor alle eeuwen
’t laaien van ’t onnozel licht;
zinge’ als zon en maan, flambeeuwen
aan het duisterst aangezicht;
zingen: vreugde en smart, gesmeten
al wat gloeit en al wat rijt,…
Wei des levens
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 381 Als een veulen draaf ik door de wei,
Zowel los van geest als van zonden,
plots zak ik weg in een grond van klei,
Het leven was wat me vasthield,
De klei was mijn zonden vergeten,
De greep was sterk en zwaar,
De zonden die mij trokken hadden zich vastgebeten,
Zo ging het leven aan mij voorbij,
Nu ben ik alleen op het allergrootste land,…
Loos , loos, en nog eens loos
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.506 Op dit moment voel ik me doelloos,
Moedeloos,
En hopeloos,
Ik ben zo boos
Waarom je niet langer voor mij koos.
Je was zo close,
Maar jammer genoeg ook trouweloos,
Het is zo liefdeloos,
Het klikte niet feilloos
En het werkte niet gevoelloos.
Zonder jou voel ik me zo nutteloos,
Maar dat is zo waardeloos,
Dat komt allemaal omdat je voor…
Zelfdruk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 I
Zelfdruk, druk van de ziel.
Ik hakte en hakte en hakte en ik had
een vinger in de inkt, legde hem eruit,
rolde met een vinger de druipende vinger
over het papier, over de bleke vrede
van het uitgeschepte vel.
Verzwegen werd mij alsnog het geheim:
de ring ontnam elk zicht daarop. Plaats,
waar al het zwart belijnde eenvoud werd,
en tijd…
over de vrije wil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 25 de vrije wil van de aarde is het vloeien van water
de vrije wil van het water is het waaien van wier
de vrije wil van het wier is het glijden van vissen
de vrije wil van de vissen is het licht in de lucht
de vrije wil van het licht is de vreugde op aarde…
breekbaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 633 gelijmde fragmenten
fragiele gedachten
breekbaar als flinterdun glas
ik houd ze tezamen
met denkbare krachten
opdat ik blijf weten
wat liefde echt was…
Het zit in de genen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 599 zolang geleden
alweer een dag voorbij
het vonnis
en weer breekt een stukje
uit de glazen stam
zoveel
fragmenten
van verbastering
verschrompelen
tot verbijstering…
de kern - m.nijhoff
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 62 een man kwam de hoek om
het is de man die alles stillegt
spanning oproept
wie is hij?
de dood zelf?
hij komt langs mijn raam
de avond blauwt
hij komt er weer vandaan
wie is hij?
ieders reisgenoot?
ijle hoofdpersonen
in poëzie verwoord
de kern van wie jij bent…
Fragment La vita è bella
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 568 Geschreven bij een fragment van de film La vita è bella n.a.v. de bijbehorende muziek voor de radio.…
iemand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 iemand
trok
het zwijgen
uit de muur
kerfde
fragmenten
in stenen
hing
papieren
poëzie aan
de waslijn
beukte op
de trom
iemand
huilde als
een wolf in
de nacht
niemand kwam…
wissen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.191 verfrommel mijn gedachten
tot woordeloze prop
vernietig de fragmenten
versnipperd in mijn kop
bevrijd mij van de ballast
belastend en te zwaar
schoon mijn grijze cellen
wis
waarachtig
waar…
bloemen strooien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 76 onder zwarte grond
ademen fragmenten van
een vastgelopen granaat
op verstoorde aarde
groeien zachte mossen
bodem van bestaan
we strooien bloemen
drinken op de vrijheid
in een stilte die verwondt…
Vrede?
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 435 taferelen van strijd
fragmenten van beproeving
staan op het netvlies gebrand
de aardkloot draait door
bedrog en macht
steken elkaar de loef af
ik droomde dat er vrede was
de uitdrukking bestaat
maar wilskracht ontbreekt…
het Verschil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 In tijd, slechts in
tijd, is leven
op onze planeet
een fractie
slechts fragment
voorbij jou
Voorbij jouw tijd
die jij voor bent
door de grootte, maar
vooral door
de rapheid
van jouw woord…
erotische letteren
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 297 ( fragment 69 )
dan eindelijk pagina 69
' zij opende haar benen
als een boek"...
de lezer die hier paginalang
reikhalzend naar heeft
uitgekeken blijft warempel
ietwat verbluft hangen
aan de regel die voor
even de dienst uitmaakt…