12727 resultaten.
Carpe Diem (de nacht & de dag)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 645 Doelloos dwaal ik
In het koele maanlicht
In de zwoele zomernacht
Geen stem leidt me
Geen voetstappen volgen me
Alleen en de sterren
Alleen en de bomen
Door het bos zie ik ze
Door de duisternis voel ik ze
Doelloos dwaal ik
In de koele ochtendmist
In de eerste dauwdrupjes
Geen pad leidt me
Geen angsten volgen me
Alleen en de luikende nacht…
Nachtelijk
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 2.270 oneindig roert haar schijnsel
het licht in trillend water
dirigent met zwoel gesluierd
de krekels en hun eigen stilte…
Nachtregen
gedicht
3.0 met 43 stemmen 15.297 zie de lichten halo's glijden
over natte straat kasseien
't zijn manestralen die wenen
om hun verloren schijn
baar niet voor diegenen
die toch verloren zijn
enkel de verscheurde wolken
die grijze hemels bevolken
treuren zo gelaten bedroefd
in plassen die deinen
totdat het niet meer hoeft
en rimpels verdwijnen
zelfs de kringen…
't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.765 't Is nacht. 'k Zit op de hei. Nergens geluid.
Over me staat, als transparant kristal
rondom een oude berggod in zijn hal
een halve bol van stilte, die me omsluit:
'k hoor, hoe heel ver een lang gillende fluit
een tunnel boort; mijn berg kraakt overal.…
Tot de slaap
gedicht
2.0 met 113 stemmen 31.698 De sterren gaan, de waat'ren stromen;
zo wordt dan op hun maten mee genomen
gerust.- Nog wacht de nacht: uw ademhalen.…
Uit en thuis
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 843 reizigje de wrâld oer
tink net om ‘e hûn
no’t de nachten lenge
bringt in bril útkomst
skriuw it gewrimel op
it gefoel fan sliten
en lûk de kleden derfoar.…
Kalte Hände des Nachtes
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 421 Wie wieder meine Seele leitet
Mein' Hände zittern, Augen schreien
So hier zu liegen, ganz allein'
Nur von Stille noch begleitet
Tropft trag der Schmerz auf mich hier nieder
Der Zeit des Sonnengottes reitet
Hinwegs, der Nacht kommt immer wieder.…
Melancholische nachtrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 441 Ik neem haar op, zonder verweer
en weet dat zij mij dit wilt schenken
Turend naar de horizon
voel ik mij zo alleen
Maar de nacht is waarmee ik samenspon
wij zijn méér dan één…
Zonnehemel
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 668 Want na het duister
van de lange nacht
is er weer die
aantrekkingskracht
van de nieuwe,
nieuwe morgen,
als de zonnehemel lacht...
Wanhoop niet in
donkere nachten,
't zonlicht zit op
jou te wachten,
Vang dan weer
je loflied aan,
omdat de smartelijke
nacht, door't zonlicht
van de dag
voorbij nu is gegaan...…
nachtschade
netgedicht
4.0 met 84 stemmen 1.206 De schemering schuift de dag opzij
Duisternis druipt langs het vensterdak
Kaarsen flikkeren de nacht tegemoet
Visioenen fladderen door mijn hoofd
Dromen openbaren zich weer niet
De klok tikt donker
urenlange slapeloosheid tot
De ochtendzon struikelt over haar stralen
De dageraad dringt zich op
De donkerte voorbij
Een dag lang wacht de schemer…
Pijn van het donker
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 428 van de nacht
Zodat het licht me beter valt
Dan hoef ik ook niet meer te denken
Mijn leven is vergald…
Nachtbraken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 316 Ik breek
de nacht
die op
me wacht
en naar
me lacht
ongeacht
dit tijdstip...…
Zomer einde
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.368 hoor de wind mijn lieve kind
luister bloemen fluister ruisen
langs de bladeren van papier
in mijn zomertuin van hier
hoor de tinkel van gerinkel
van de buisjes van metaal
mijn zinnen aan een touwtje
in de flonker van een vrouwtje
hoor de tuinfluiter zingen
de avond schemert kringen
en kleurt de tinten rood
als de zon traag vergroot…
spiegel van stilte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 359 De maan weerspiegelt
een stille traan en toont hoe
koud de nacht kan zijn…
Nachtmerries
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 610 Gespannen kwam ze bij de dokter aan
met zorgen, die de vrouw niet uit kon staan:
de angsten, die ze uitstond in de nacht.
Omdat-ie haar ontspanning wilde geven,
heeft d' arts een paardenmiddel voorgeschreven.…
Stil in huis
hartenkreet
4.0 met 59 stemmen 2.596 Lig in bed m’n ogen dicht
Als altijd zie ik je gezicht
Half vier, ik weet wat wacht
Het wordt weer een lange nacht
Zoveel wat ik nog zeggen wil
Maar naast me is het schreewend stil
Half vijf, het blijft maar malen
Je blijft maar door m’n hersens dwalen
Teveel gedachten in m’n kop
Kom, steek nog maar een peukje op
Half zes, ik zie je staan…
Dromen
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 904 Donker en kil
lang duurt de nacht.
Koud en eenzaam
donker en zacht.
Stil en verloren,
alleen en zo bang.
De nacht is zo donker,
de nacht duurt zo lang.
Ga nu maar slapen,
veilig warm thuis.
Beschermd door liefde,
beschermd in je huis.
De sterren, de maan
verlichten de kust.
Dromen verlichten
de nachtelijke rust.…
Vraag gesprek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 686 Kom even bij me zitten
dan praten we nog wat
over de dag, terwijl we
starend in ons lege glas
de eenzaamheid verdrinken
Laat onze woorden vloeien
als een donkerrode wijn
vanuit een mat bestofte fles
waarin de bodemlaag depot
achterblijft in diep bezinken
Toe, geef me even van je tijd
zodat de schaduw op de wand
niet mijn enige gezelschap…
En de nacht gaat verder
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 847 Mijn lichaam laat ik zakken
in de wurggreep van de nacht,
de afstand tot mijn blauwe lippen
is door het scheuren van mijn tong verzwakt.
Stukgebeten door elke ademtocht,
in de traagheid van mijn slapen,
vullen onzichtbare kwelgeesten mijn ziel,
ik kan het licht niet meer bewaren.…
Eens heb ik de dalende zon gevraagd
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.787 -
Nu zullen zich vullen zo nacht als dag
met bange gezangen en droef geklag -
en lang - lang - lang zijn de uren der nachten!…
de zee
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 366 de dag ligt op de rug
de mensen gaan de nacht in.
in hun verlicht knusse tenten.
paal 16: niets...…
slapeloosheid
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.299 elke nacht
lig ik wakker
ik wacht
arme stakker
ik hou van hem
misschien hij ook van mij
elke nacht
waarom...
zijn lach geeft me kracht
ben ik zo dom?
ik wil bij hem zijn
misschien hij ook bij mij
elke nacht
mijn kussen
dat ik wacht
of zit het ertussen?
ik wil hem zien
misschien hij mij ook…
Kleine takjes
netgedicht
4.0 met 737 stemmen 58 er scheen geen
maan maar
het leven lichtte
ons bij met haar kleur
kleine takjes
knapten en hun
muziek vertelde
van het volgende pad
op het zachte mos
voelden wij de
vochtige veerkracht
in een zuigend gaan
maar er was meer
ook op het stille web
onder de grond roerde
lichtsnelheid zijn info
in tal van processen
werd zonne-energie…
Onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.182 ik wil me niet opsluiten
niet achter nacht
waar schaduw heerst
en donker lacht
toch wacht ik hier
het hoofd gebogen
in de luister van de stilte
op een verlossend woord
geen wind die stem verwacht
op de kleine ik die alleen
zijn angsten telt
niet op de klok
die zich verborgen houdt
niet op het wezen
dat naar muren klauwt
onzichtbaar…
Langskomen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 696 En net zo licht en stil als je verscheen,
vertrok je weer, de nacht, zo sereen.…
SLAPELOOS
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 3.128 De wekker roept me ‘s morgens om half acht,
ontbijt, werk, klusjes, in ’t gezin wat taken,
wat lezen, en nog gauw een versje maken,
dan wordt het zó weer half twee in de nacht.
Ik kom veel slaap te kort door dat gejakker
maar ach, daarvan lig ik beslist niet wakker.…
Dag kust nacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 687 Schuin aflopend, het strand
Vlak onder de duinen
Ik zit droog, zand
Vloedlijn, jutters struinen
Langs Noordzee, oplichtend
In lichtgroene golven
En achter het duingewelf begroet
Oranjerood de nacht de zon
Omdat het altijd zo moet.…
Daar rijst me in 't hart...
poëzie
4.0 met 29 stemmen 2.932 Daar rijst me in 't hart een droef gedicht,
Terwijl de hemel straalt en lacht:
'Een bloem ontluikt bij stervend licht
En leeft - een enkele lentenacht.
De wind is stil en alles rust;
De bloemen knikken, fluistren zacht
En dromen dat de zon haar kust -
Nog één bloem slechts waakt en wacht.
Zij waakt en wacht totdat de trans
Gekleurd wordt…
Mijn Liefste
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.729 gemaakt
Ga met mij mee door nacht en duister
Heers over al wat leeft
'Het is geen haat' is wat ik fluister
Maar liefde wat men geeft…
De Nachtwacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 390 wist als de bloedende maan
begluurt een naakt papier
de zwijgende schrijver die
donkerblauwe woorden doopt
in zijn uitgelopen droom
schreeuwend kreuken nepgouden
vingers geschreven verzinsels
vol schrammen en builen
huilen haar regens de woorden
van het vaak gevallen kind
dat onbezonnen dromend
zijn harde waarheid vindt…