Alle inzendingen over Oost-Groningen

Regeren is vooruitzien met veel praats. Ministers deden menige belofte, wat naderhand verdofte en verslofte. Nu scoren ze behoorlijk ondermaats. Drie op de tien vertrouwen ’t kabinet. Die hebben blijkbaar niet goed opgelet.…

En als het nou eens niet Aleppo was Maar Londen, Rome, Budapest, Berlijn Waar ziekenhuizen dodenakkers zijn En wijken weggevaagd in puin en as Zou men dan net zo lijdzaam gadeslaan Hoe twee dictators over lijken gaan?…

Aan de rand van het beroofde land In het kloppend hart van het oosten Verwart men ‘samen’ met ‘beramen’: het oliedomme spel, de bommenruil De olijfberg geurt naar ontbinding. Regen is een verkwikkend geschenk De aardkorst wordt een klad van lijkafdrukken. Waar ligt elders? Zij verkiezen rood en schroot.…

Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos, En hangt smaakvol in evenwijd'ge bogen Zijn dweilen uit, om onderwijl te drogen, Rood, geel, groen, blauw van verf en bloed en roos; Op 't tekenvuil in 't oosten gooit hij boos De kop'ren kam, nu helemaal verbogen. - Pet-blauw, knoop-geel, stuiptrekkend vastgezogen Veel buit aan kam: hij voelt zich…

Als een architect bouw ik mijn nest, de ingang naar oost en niet naar west. Vrij zijn als een vogel wil ik zijn, ook al voel je jezelf nietig en klein. De vrijheid van één zijn met de natuur, ook al is het misschien niet van lange duur.…

Eeuwig en enig is mijn verlosser mijn kracht en mijn leven Mijn hulp komt van de Heer die zijn wet boven de top van de Sinaï heeft gegeven Ik die alleen en verlaten woon op de aarde die Hij bouwde sla mijn ogen op naar het Oosten Mijn God de enige Heer over dood en leven Hij is het licht die het leven van iedereen richt…

zijn laatste slierten inzicht Uiteindelijk beslissen de twee hun hartstocht maar beter binnenshuis te beleven en vertrappelen onbewust de laatste poging van de schaduw Beteuterd staakt hij zijn afkoelende hoop en ziet evenals zon en warmte dat hun vurige veldslag even nutteloos als hopeloos was In de verte komt de nacht al in het oosten…

In ‘t oosten klaar laat blozen De dageraad De liefelijke rozen Van haar gelaat. O helle morgensterre Gods eeuwig zoon Schiet op ons hert van verre Uw stralen schoon. Vermeer tot uwen love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht.…

Doch schaars is herontsteken in de oosten het geweld der zonnevonke, en valt zij op de heiligen, zo smelt 't samijtwerk uit de mantelworp, de goudware uit de kroon, en alles, even wit nu, blinkt en bliksemt even schoon.…

een hoofd vol ideeën klieft de radiogolven de woorden lijnen uit strekken strakke zinnen ahoi uiterste oosten! de jonge zon deint licht op het water de Aarde rolt ijlings door oranje luchten ahoi ruige roeier! de ochtend sluipt voorbij de kille mist wind bloost wangen heel vriendelijk gedag ahoi blakende lust!…

De tak gebroken deelt de schaduw mede ontmaagd door het zwaard van de eenvoud zoals ik al wist tijdens het begin zijn spreektaal lippen trillen de zaadlozing uit elkaar als een dode kip laat hij zich pakken voegt hij zich zijn worst bij het uitgestalde vleeswaar van de Agrarische Hema die soms neigt naar het Oosten dat zucht onder…

't Daget over dorp en land, heel het oosten laait en brandt, de bedauwde weiden domen, wolkskens hangen in de bomen, wolkskens vlieden langs de vliet, ieder bladje een dauwdrop giet.…

natuur vergeet niets (ook niet de vergeet-mij-nietjes) alles zal door ‘t levenslicht verder groeien en bloeien dat zich in haar voltrekt door eigen aard op de oude wijze Moeder Aarde draagt karakter voort omarmt allen een gezegend Nieuwjaar wie of wat hij zij stap voor stap dat maakt de weg vrij naar vrede en licht tussen haar oevers van oost…

Zij ziet de Rijn, de bergen dalwaarts glijden, Zij speurt het Oosten af met vrome zin, En eind'lijk, plots zij houdt de adem in, Wie is de ridder die ginds aan komt rijden? Keert hij thans weder uit het Heilig Land? Zij tuurt en tuurt, dan wuift ten groet zijn hand En daalt zij schielijk, ijlings van omhoog.…

herboren na dat zuchten en wat briesen het is de herfst die mij verblijdt Laat de regens maar gauw komen wolken schud ik uit hun rust bladeren blaas ik van de bomen hoge schuimgekopte golven razen razend naar de kust Ja dit is het ware leven in de ochtend of de nacht waaien, blazen om het even lekker hard en soms wat zacht in het oosten…

Niet gegeven Terwijl 't fysiek zich heerlijk laaft Op dicht gezette gedachten Zich baadden in de warme zon Vliegt mijn kracht van 't oosten naar 't westen Door een muur van verlangen Wier schaduw zacht haar zijde streelt Haar eenheid in zijn verlangend Samenspel van samenkomen 'k GUN MIJ JOU, MAAR GUN JIJ JOU DUS MIJ?…

1k slof wat over de aarde heen, van Oost naar West, alléén — alléén — en moet nog tussen-beien wat stilstaan, om te schreien — Ik ben een oude pionier, een sjofel, afgemarteld dier en alles scheen om niet — om niet — Zo klonk het oude lied. Waar zijt gij, lieve Heiland dan?…

Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos, En hangt smaakvol in evenwijd'ge bogen Zijn dweilen uit, om onderwijl te drogen, Rood, geel, groen, blauw van verf en bloed en roos; Op 't tekenvuil in 't oosten gooit hij boos De kop'ren kam, nu helemaal verbogen. - Pet-blauw, knoop-geel, stuiptrekkend vastgezogen Veel buit aan kam: hij voelt…

geschonken afgrijzen bedekt met brandend vlees, de geur van vernietiging en valse verklaringen, niemand wist en niemand deed, doch nu het schreien wordt geopenbaard en vaandels halfstok staan te buigen oogsten oorlogslieden nieuwe machines terwijl het lood wordt begiftigd met high - tech revolutie in krakkemikkige sandalen waait van oost…

Vervolgens vanuit het verre oosten gingen de drie koningen op reis. De ster zou hen de weg naar het kindje Jezus wijzen. Een wereldmuze op engelenwijs. En ook nu op een heldere winteravond onder de schittering van het kerstlicht; laten zich weer velen onderwijzen om te vernemen waarom het wonder weer wordt verricht.…

Ellendig al me' leven, zonder oost of troost: van iedereen verlaten en verraân, voortaan, waar wil ik me gaan lopen, om de liên te ontvliên, die, zegezingend, zoeken mij die hals onvals te kerven, die de leugen hun, te leed, verweet?…

er zijn loslippige tongen die beweren dat men op Flakkee minder (g)Christelijk is en vlakke psalmen worden gezongen dan in het aangebonden Goeree ten oosten ligt het Roomse Brabant komt het verval wellicht van gene kant?…

wist u dat Middelburg ten tijde van de VOC de Heren Zeventien en Rembrandt in de Gouden Eeuw naast Amsterdam een prominente 'Koopmanskamer' had en was het u bekend dat Middelburg niet aan een meer maar aan de armen van de Schelde lag als handelsstad en net als Vlissingen voor al die schepen naar de Oost een…

ach ik ben zo iemand die er totaal niet mee zit tussen een rode of een okergele indiaan tussen een Turk of een Berber Marokkaan tussen een zwarte piet en witte of iets er tussen in mijn ogen zien de verschillen niet het zal er zijn maar volgens mij onzin en van wat men over ze zegt ben ik grotendeels Oost-Indisch doof in allemaal heb…

Op vakantie in Duitsland doen mijn man en ik om de 2 jaar Berlijn aan lopende op de ‘Unter den Linden’ van Oost naar West Berlijn raak ik bevangen door de zo verkregen verenigde vrede van de Duitslanden en haar hoofdstad Berlijn maar nog meer van de nog zo gewenste vredes voor de zovele nog lopende conflicten in zovele werelddelen de tranen…

Ga verder dan hier Ga grenzen voorbij En ontdek iedere stap Weer een nieuwe waarheid Die je verder brengen kan In het begrijpen van het Raadsel dat jouw leven heet Ga ook voorbij het verste punt Dat je van hieruit nog kunt zien - Want daarachter ligt het land Van de vertelling, verhaal dat Je verteld wordt als een wonderlijk…

Voor mijn vader Terwijl jij nadenkt Of je over rood of Wit wilt spelen, Schud ik de tijd Uit mijn mouw En kijk ik veertig Jaar of zo naar voren, Zie ik haar, dan nog Niet geboren, op dat Tafeltje in het kleine Kerkje dat in de mist Verborgen ligt Met gekruiste benen Gedichten lezen, die mij Regel voor regel raken, met…

De gaswinning, het is een zwaar dossier De bevingsschade is niet te begroten De kraan moest dan ook dicht, zo werd besloten Voor slachtoffers destijds een fijn idee Maar Blok blijkt op de valreep nu nog even De Groningers een nekschot te gaan geven…

Het is wel in een uithoek van het land De Middelburgse Schouwburg is ’t decor Gelukkig gaat het dit jaar echt weer door Maar houd wel uw QR steeds bij de hand De Wijs, Van Pamelen, de hele top Van light verse-dichtend Nederland treedt op…

. ------------------------------------------------- Groningen, november/december 2003…