34457 resultaten.
poëzie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 het maakt stil
dit dromerige kleine schilderij:
ingetogen tere takken judaspenning
in een Japanse vaas
de ontmoeting van het oog met
de verstilde poëzie van deze
heldere eenvoud is de balsem
voor een verdwaalde ziel…
poezie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 bij poezie
denk ik eerder
aan woorden
dicht bij de bodem
vlak boven het water
of diep er in zie je
opeens een meerval zwemmen
je weet niet wat dat betekent
als je dat niet weet
weet je eigenlijk niet veel
terwijl de wind waait
over onrustig water
herhaal elke mooie zin
blijf alles zeggen
kijk naar de lucht
de vogels…
Poëzie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 Poëzie is
een emotie
begroeten
die door gedachten
gevonden
daar woorden aan
heeft verbonden
zonder moeten…
Mijn poëzie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 56 Dwars door de duisternis, dat rustig lied
Tegenwind in 't zuiver hart van 't kind dat zingt
Dat God onze God alleen Uw wil geschiedt
Een lied, een bloem, elk met een eigen geur, de klank
Doortrilt 't gehoor van droefenis teer mijn poëzie
Van lichter licht, in de vloed van Gods aangezicht…
Poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 schone en trieste melodieën
rozengeur en
passiflora
hangt in 't wonderbaar licht
waar we
de liefde voelen stromen
in dichterlijke aandrift
met wenende ogen
zich baant een weg
door ruimte
en grotten waar ze
de poëzie
door 't trots
gemoed bespotten
het regent klachten
die op
beredeneren wachten
verloren voor de poëzie…
Poëzie is…
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.538 Poëzie is
als je het hart opent
met een zilveren sleuteltje
dat ook op een fietsslot past
Het doet er niet toe wat de dichter
beweren wil als het maar waar is
voor tachtig of honderd procent
Soms worden de woorden zwaar
als van goud, en blijven niet drijven
En soms is een zeepbel genoeg
om het barsten der aarde te zien
We moeten…
POËZIE
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.456 Een klinkende woning openstoten
een huid van taal blootstellen
aan weer en wind.
Woorden vinden
naar het hart van de werkelijkheid
langs de weg van de meeste weerstand.…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 89 de achtergebleven
woorden van de herder
die vergeten zijn
poëzie is een magische bezem
die in het boek der tranen
de boze geesten verjaagt
zij is de taal die het raam openzet
de bittere geuren binnenlaat
om het zoete te proeven
de rouw om de teloorgang
van veiligheid en troost
poëzie is een rivier…
Hoge tonen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 De vleermuizen razen
De wereld is verlaten
Vergooi je leven niet met poezie
Zei Komrij zie je dat dan niet
De vuurkolf danst
Zoals de muggen zouden
dansen
In trance
En het vergaat
Zo ook de woorden
En was een lach
Die sprak zonder te horen…
vraag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 381 is het de poëzie bij een foto
of de foto bij de poëzie
dat is de vraag
de dichter echter
kent het antwoord
maar hij geeft het niet prijs
hij zegt de lezer mag zelf
de keuze maken…
ongerust
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 208 ze belde me op
over m'n gedichten
ging het wel
goed met mij
want ja
je schrijft
over het leven
dat voorbij gaat
de ruisende regen en
aalscholvers die vliegen
in een stilte
zonder antwoord
gaat het dan wel goed
met je schatje
en ik zei
dat is poezie…
Mysterieus leeft poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 314 Mysterieus leeft poëzie.
Gevoelig.…
Gouden hart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 325 ( voor Hans Lodeizen )
Een jongeman, zo teder en fragiel, ademde
zijn korte leven de poëzie in en uit als
een eeuwigheid. Er bloeiden rode rozen uit
zijn rode mond en gele en roze, vooral roze.…
geen hoge pet op hebben
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 zorg in het leven
dat je nergens, nooit iemand miskent!…
Robot Poëzie
gedicht
3.0 met 11 stemmen 2.831 :
Leer ons te leven in ’t doodlijk luchtledig
De reine gezichtloze pijn, het vers
-------------------------------------------
uit: Orensnijder tulpensnijder (1975)…
Doelgericht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 573 Verwachtingsvol nam je mij mee
in jouw verhalen, in jouw fantasie
dat klinkt misschien wat cliché
maar hierdoor krijgt de poëzie
opnieuw grip op mijn leven
schrijf ik mijn gedichten op papier
blijf ik doelen nastreven
geeft het mij heimelijk veel plezier
om mij hiermee te amuseren
mijn verhaal te kunnen doen
nog veel meer over het leven te…
nog even blijf ik liggen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 532 als ik mijn dromen
zou kunnen tellen
van dag- tot avondlicht
dan zouden duizend-en-één-sprookjes
zich neerleggen in het weelderige gras
misschien was ik
bij leven
tot poëzie gekomen
nog voor de nacht
er was
--------------------------------------------
afbeelding: locatie beeldentuin Dehullu 2007
kunstenaar: Sjer Jacobs…
heel houden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 47 het zoete ruisen
van de bladeren
draagt de lichtheid
van grote dingen
tussen scherpe
scherven en aaibare
woorden weven we
sterke draden
met weinig anders
dan leven en
poëzie houden
we elkaar heel…
ZONDER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.860 En of een dierbre zustermond
U ook,
voor Mij,
een kus wil geven,
Mijn liefste leven!
Dat maakt mij ’t harte niet gezond: -
o, ‘k Zal haar eeuwig dankbaar blijven…
Maar ‘k wou –
dat Zij hier zat te schrijven,
En ik…
U kuste in deze stond.
---------------------
koeltje: windje…
Toen bliezen de poortwachters op gouden horens
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.453 Toen bliezen de poortwachters op gouden horens,
buiten daar spartelde het licht op 't ijs,
toen fonkelden de hoge bomentorens,
blinkende sloeg de Oostenwind de zeis.
Uw voeten schopten omhoog het witte sneeuwsel,
uw ogen brandden de blauwe hemellucht,
uw haren waren een goudgespannen weefsel,
uw zwierende handen een roôvogelvlucht.…
poëzie thuis...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 35 poëzie bij je thuis
is het behaaglijke op
een voetstuk zetten en
weten dat je thuis bent
de taal oppoetsen en
even op een ereplaats
op't dressoir zetten
zodat de bezoeker
er niet om heen kan
zo help je op eigen wijze
toch een heel klein beetje
mee aan poëzie promotie…
Tot de gesluierde zomer
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.230 Wat wilt ge, o Zomer, 't aanzicht niet ontbloten,
Maar schuilt en houdt de sluier voor die ogen,
Die ons te aanschouwen nimmer nog verdroten,
Hoe vaak ook hun beloften ons bedrogen.
En schoon ook soms die plooien het gedogen
Dat onze blikken langs uw leden schoten,
Wat troostten ze ogen, die niet drinken mogen
Stromen, die u uit de open ogen…
Afscheid
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.190 Zo verre voelde ik al wat ooit vermooid
Mijn Leven had. Ik dacht: 't waar wel gedaan
Kwam nu de dood, genadig, mij verslaan.…
Geloven
poëzie
4.0 met 1 stemmen 558 Wanneer ik nu in de oude bladen lees
En zie het wonder beeld-werk van die tijden,
Die nog voor 't heil-begerig oog belijden
Een geloven, dat hoog boven werelds vrees
En hel en dood en wat het meeste dees
Tijden onteert: kil onverschillig lijden
Van weedom, hief tot 't hoogste heil verbeiden,
Des dervend nu doolt menig hart als wees;
Dan…
Spichtige spreeuw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 259 Spichtige spreeuw,
Het graatmagere, kalende
Mannetje dat in zichzelf
Gevangen door de gangen
Van het gebouw zwerft,
Schichtig bewegend over
Het kale, koude beton
Waaruit alle leven verdwenen is,
Maar waar hij geacht wordt
Het zijne weer op te pakken -
Op weg naar die ene deur
Waar zijn Vriend de behandelaar
Kantoor houdt, en…
De jonge zeeman.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 746 'k Ben zeeman; - van echt Hollands bloed,
Heb ik mijn lust in 't varen;
Vindt gij aan wal het leven zoet,
Ik zwalp liefst op de baren,
En, ben ik jong, vaak is de orkaan
Me toch al over 't hoofd gegaan:
Hoezee!…
Poëzie is een daad
gedicht
4.0 met 43 stemmen 14.532 Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.
Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.…
Lied van verlangen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 210 ik vond
woorden voor het
naamloze lied van verlangen
de melodie
is een leven lang
tussen ons blijven hangen
jij zong
ik tikte de maat
het refrein deden we samen
mijn woorden
jouw zinnen
die spanning leefde van binnen
de poëzie
van ons leven hebben wij
muzikaal hart en ziel gegeven…
ode aan een gestorven dichter
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 323 poëzie laat zich niet sterven
als de reis ten einde is
schrijft in alle talen
waar de dood te stil is
om het te verbieden
poëzie houdt niet op
als het keerpunt eenzijdig
het lichaam neemt, want de geest
van een dichter is de jeugd
die altijd blijft
poëzie is de adem van de
schrijvershand, het typt het zwart
van inkt met gele stippen…
advies van een kenner
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 365 (over het klankdicht)
hij had het over grootse poëzie
en gaf een voorbeeld
van orakelklanken
ik zei hier heb ik echt
van zitten smullen
hoe kan ik u ooit bedanken
hoe prachtig toch die grootse poëzie
en zo eenvoudig ook door simpel
uit je nek te mogen lullen…