Alle inzendingen over Springen

Soms slaat ze ermee alsof ze iets wil breken, laat er poppen mee springen op haar schoot, een krom gebogen schommelend kind, steeds dichter levend bij de dood.…

mooi Drijvend en zwevend Lijkt het leven een hemel Teruggekeerd op aarde Lijkt mijn leven een kooi Mijn ziel stroomt van verlangen Naar water, zo warm Waarin ik wil drijven Omdat ze voelt zoals ik ben Maar veilig zwevend In de heldere lucht Is mijn thuis, wat ik liefheb Waar ik zijn wil, wat ik ken Toch zal ik ooit springen…

De kind'ren zijn moe van het springen, Alle spelletjes zijn al gespeeld, Alle raadseltjes zijn al geraden: Wat doen ze, als hun alles verveelt? Zij zitten te filosoferen, Wat ieder wel worden zal. Onze eeuw maakt voor jeugdige hoofden Dit reeds tot een ernstig geval. "Wat moet jij worden?…

Ik sla haar vrolijk springen gade van steen tot steen. Ik weet niet wat ik hier verwacht. Een topervaring? Ongenaakbaar de witte blinkerd in de zon. ZONNELEEN 30 De sequenties van Amos…

kom op, springen! onder deze seringenhemel samen kunnen wij wat aansleutelen, gewoon om Chagall te pesten.. goed zo meisje! laat het maar wapperen boven de Seine! hier Parijs ! kijk de nieuwe gymnast !…

Wij springen over sloten naar de toekomst, want doorgaans hebben wij ons leven veil. En niemand is gebleven. ----------------------- uit: 'Gratie', 2002.…

en zwart, bollekes mee hun frakske bonte veren, drukdoende achter in den hof vieren de spruiten hun laatste weken tot de eerste vorst de wind blaast anders, meer in vlagen kuist zachtjes de stuifzwammekes leeg zachte plofjes zorgen voor bruine ophef een regendruppel valt als een kassei op oude bloeiaren van een orchidee en bij Fonske springen…

Als gevoelens weer de bron van ons leven gaan vormen waarin we kunnen zwemmen of springen en zelfs duiken. ...................................................... Dit is de vertaling uitsluitend naar de betekenis van mijn in het Engels geschreven gedicht 'Cynical people'. De afbeelding is Niccolò Machiavelli (1469-1527 AD/CE).…

wind het tegengif van de dood begint mythische jagers positief blijven ademhalen vuurspuwers van teken en taal heilige eik heeft gelijk samen deze strijd de ruimte voor tijd nog tijd genoeg snuiters als ruiters blijf koel en kalm het hart klopt nooit meer bang het symbolische tegengif help mee aan het grote geheel heelal gil dans spring…

kort zoals een koorddanser maar weet nooit waar ie loopt langs de rand zo scherp zonder vangnet zonder angst eerlijkheid duurt oneindig lang maar zo ver weg het geluk is schaars het lot voert ons daar naar toe om daarna opnieuw te vallen vallen zo diep dat kunnen alleen de dapperen die wapperen met een vlag in niemandsland kom we springen…

Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder…

opzij We keken toe Vormden een rij De bussen gingen Een voor een Grauwe gezichten Wie weet waarheen Daarna gingen wij ’t Heeft niemand gekost We waren blij Uit de hel verlost De bussen met mannen De dood tegemoet Ik heb het niet gewild Ik heb het niet verhoed ’s Nachts gil ik wakker M’n ziel is verwond M’n hoofd staat op springen…

Ik hang met mijn benen in een lus aan een tak van een boom, terwijl uitgehongerde jakhalzen omhoog springen en af en toe in mijn schedel bijten. Bij 'Things to do:' schrijf ik in mijn agenda 'zelfdoding?' uit een bedroefde, verbitterde krabbel van galgehumor.…

Voorbij de meidoorns het landschap Van de eenzaamheid in Waar hij in stilte zijn sores draagt Het leven laat zich niet inkapselen Of sturen door ongewenste bemoeizucht Het is juni de zon schijnt en De vogels zingen En ´s avonds loopt hij een tuinfeest binnen Weemoedig mijmerend bij 't houtvuur in 't licht Ziet hij hoe zij dansen hurken springen…

Spring aan boord Josephine Of moet ik je soms dragen Waarom stel je al die vragen? Meisje, waarvoor ben je bang...? De stilte kwam ineens, en bleef Als een verstikkend kille deken Na oude beelden op t.v. Nu al drie weken geleden.…

Maar je lijf en je hart Jan, daar is er maar een van en ik vind, dat je daar niet zo roekeloos mee om moet springen! Liever had ik dat je je druk maakte om hele andere dingen.…

Wij juichen, wen in 't oog ons bittre tranen springen van spijt en wanhoop. - Wie doorgrondt, in 't mensenhart, het wenen van de vreugde en 't lachen van de smart ?…

alsmaar door mijn nek voelt zwaar, een boor drilt onverstoord diepe gaten in verloren machteloosheid ik verzuip in verbeten strijd raak mijn gedachten niet kwijt schud mijn hoofd in moedeloze onverdraagzaamheid sla wild om me heen, verhard als steen, dolend in donkerzwart de tijd glijd vooruit en verdwijnt in gepijnigde eeuwigheid ik spring…

hemel aan een vliegertouwtje mee speel je zelf die mooie hoofdrol in een soap op de teevee ben je soms een salamander of een malse groene erwt zwem je razendsnelle baantjes in een grote pan met snert is daar plotseling die prins op dat fraaie witte paard blijkt de euro eindelijk toch 't dubbele van een gulden waard kun je nog eens touwtje springen…

de wereld stil bleef staan of is er misschien niks met jou gebeurd en ben je waar je was gewoon doorgegaan ben je ook bang geworden voor bepaalde mensen en zie je nu nog in velen een terrorist of heb je die dag van vijf jaar geleden helemaal uit je geheugen weggewist zag jij ook in je dromen die rookwolken en zag je die mensen vallen of springen…

En spring vanaf de speeltafel naar het dichtstbijzijnde labium. Frivool stroomt een luwe wind door mijn artistieke haren. Want inmiddels is de organist zeer nieuwsgierig aangeschoven en nodigt me spelend naar de Quint. Ik wurm me door de frontpijpen... Hoe heten die slurven ook al weer die daar zo slim voor aanvoer zorgen?…

'k voel altijd dat 'kind' van binnen dat wil praten, springen, zingen 'k laat het heel veel,ver komen ken geen grenzen in m'n dromen m'n omgeving laat heel veel toe maar ik maak hen vaak zo moe 'k wordt gewezen op m'n leeftijd gezond verstand, tikkie gekkigheid 't gaat erin voor zoete koek 't lijkt of het me niets doet maar…

Slaap maar, vader, droom van iets moois, het mooiste wat je ooit in je lange altijd te korte leven zag, de frambozenlimonaderoze avondzon boven de zee bij Vlissingen, het weerlichten in de nacht boven de zee bij het vissen, de maan die als een zilveren vis uit de hemel kwam springen, het ogenblik dat je beet had en iets ongeduldigs aan je vislijn…

alles doe ik om dat te door breken maar helaas nog niet bezweken geef toe het is geen lente maar bijna wèèr winter doch niet aldente kastanjes gaan bijna al vallen terwijl wij vrolijk nu horen te lallen op een terras of in de kroeg van s`avonds laat tot smorgens vroeg en luidkeels horen te zingen op stoelen en tafels springen dansen tot…

een salvo knettert uit een mitraillette het oudje zijgt neer in eigen bloed twee jonge helden uit een ver land springen uit de laadbak en oogsten haar hoofd als hun eerste trofee in de 'heilige' oorlog onder luide zegekreten "allahu akbar"…

K on ‘k maar drie meter in de hoogte springen S pring ’s in the air: zo’n vogelvrij gevoel!…

Haar klasgenoten zijn druk, maken rumoer, roepen en zingen, springen wild om haar heen, het lijkt haar niet te raken. Bewegingsloos gevangen in een kilte, houdt ze alles echter scherp in de gaten, ze zit, een ding tussen dingen, in een cocon van beklemmende stilte.…

Een warme zomerdag in Zuidelijk Portugal we springen lachend in de zee ik haal een krant, zegt ze een lange stenen trap naar boven Het slechte nieuws is snel bereikt Hij is dood. Herman is dood ik slik en kijk over de trillende zee Ken je die dan? vraagt mijn zoon ik weet niet waar ik moet beginnen Groeten uit Grollo?…

ach, ik doe maar wat volg mij, pak mijn hand ik maak je weer gelukkig verlies je eigenwijs verstand nee, vluchten doe ik niet ik spring weer over hekjes die daar in het groene veld of huppel langs de vliet alles kan ik bedenken ik ben zo vrolijk vandaag en wil niemand krenken ik zing over de witte wolken de vogels in de lucht o…

een warme zondagmorgen, die vijfde juli draaitollen in bed, kussen opschudden, oprollen van de ene zij op de andere zweetdruppels op huid en in haren half acht, het alarm van de kat, Pino gaat luid miauwend af in de voorkamer aleer het gekrats aan de deur gaat beginnen spring ik mijn bed uit , richting keuken eten voor die harige schobbejak…