Alle inzendingen over Strooit Brood Hoop

Vroeger aan het dwarsgebakken wit, Maar dat bleek snel slecht voor het gebit, Daarom terug naar brood waar graan in zit. De hele natuur op je bord, Alle granen, van haver tot gort…

hij had een brood gepakt en telde afgebakend zacht de sneden: één, twee, drie, vier tot vijf maal vier het volle pond plus twee bereikte; het geijkte aantal sprak voor zich: “een heel brood voor ik doodlig,” dacht hij tienmaal twee voor elke mond wanneer de avond valt in het begin slaap wel mijn lief, morgen weer gezond de wereld in…

'Wel fijn, maar klein', verzuchtte hij, 'ik zie toch meer brood in een tosti'.…

gedraaid, gekruid gehaktbal, drie beschuiten theetje drinken, daarna in plakken is er geen terug…

Ik zie het brood en lach maar stil en snuif héél langzaam aan de goede geur. Ik ruik het hart en de gebakken schil ieder voor zich en in zij eigen kleur. Ik keer het om en voel naar zijn gewicht en tast 't relief af met een tere hand. heeft ieder brood niet een eigen gezicht, als kwamen er geen twee broden van één land?…

Men strooit zo veel, het lijkt wel sneeuw wat er ligt.…

Een solist maakt je stem De componist strooit met melodieën De klankkleur blijft van jou…

DIE HAIKU DICHTER (haiku) hij strooit de letters als bloemzaadjes in het rond en alles valt goed…

ik heb geluk gekend maar ook verdriet heeft mij gemaakt tot wie ik ben een dichter die met woorden strooit en zinnen rijgt tot verzen…

stuwt verlangen en drift aan het langste eind te branden beiden wakkeren de hoop aan, echter het water noch het vuur komen tot aan hun droge lippen, schone lucht en een niet verloren wal zorgen voor verademing langs haar boszoom, De Peperbus overziet, is standvastig, blaast niet hoog van de toren, strooit op tijd.. om te weten dat…

De bomen zijn arm maar de wereld is rijk Nu het blad goud is en de zilveren lucht kleine diamanten strooit…

hoe kan ik jou begrijpen met onbegrip die mij overheerst wanneer jij je wel begrepen voelt in het onbegrip dat je strooit…

Hij danst en zingt en fluit het leven vrolijk tegemoet In regen hagel zonneschijn, zijn weer is altijd goed Geen hoe en wat of wie dan ook strooit in zijn eten roet Hij leeft zijn dagen opgewekt met zwier en licht van voet Aan arbeid heeft hij niet slechts één, maar menig broertje dood Hij rotzooit hier en daar wat aan en komt zo aan zijn brood…

Tijd is een hand die strooit. Er is een palm die wacht. En al die jaren zocht ik maar in wat rondom verschijnt. Vergeefs: wie nooit weg is, wordt niet gezien – ------------------------------- uit: 'Idioom van geluk', 2016.…

~~~ Roodgloed de bougainville strooit haar papierachtige bloemen langs mijn pad vluchtwegen kleuren rood als pas gevallen bloeddruppels ~~~…

het stil voorbij spreek tegen mij in een taal van hoop en mijn voeten vinden de weg terug wanneer ik door die dagen loop...…

de zon strooit spiegeltjes van 't zuiverste licht op het lachende water snoepjeskleurenmeisjes vangen mijn blik alsof het eindeloos zondag is…

de tsunami is weer langs geweest kaarsen zijn gedoofd in heilige huisjes waar aarde beefde liepen catacomben vol met rijke roomse geesten nog flakkert in schuilkerken de vlam van hoop in droef verwerken brood en spelen zegeviert maar jan modaal betaalt de decadenten voor zijn loos vertier…

Hij strooit verwarde broodkruimels over mij heen. Uitgehongerd vang ik alles op om er nog brood van te maken. Zijn oogleden zijn te zwaar en moe sluit hij zijn ogen. Hij glijdt steeds verder weg naar een andere mistige wereld. Met mistlampen aan probeer ik hem nog te volgen. Maar de steegjes en straten zijn doodlopend, ik maak geen kans.…

Bed bad brood Jarenlang gekloot Brood bed bad Marathondebat Bad brood bed Val van kabinet?…

Bakker wilde hij worden Er rezen echter meer vragen op dan broden Niemand zag er brood in en zelfs de honden lustten er geen brood van “Dit brood is mijn lichaam” riep hij in wanhoop uit en stortte zich in de vijver van het park De eenden hadden de dag van hun leven…

Sinterklaas is weer in land, ik hoop oprecht dat ie met gulle hand, geen kind over slaan zal want sint is toch voor iedereen én overal?…

in het oosten kipt de zon de koele nacht over de muur klimt in de ladder van de bomen strooit bladgoud in de kruinen het is windstil de vogels mediteren er is nu sprake van migreren…

Bed bad brood Lang genoeg gekloot Brood bed bad Pamperen zijn we zat Bad brood bed Je wordt nú uitgezet…

Geef me water, geef me brood.…

Het dagelijks brood dat wij eten: Roggebrood tarwebrood volkorenbrood zonnebloempittenbrood Het brood voor of ongesneden met of zonder korst in twee of vier verdeeld Het brood op het bord en de kruimels die achterblijven Het brood rijkelijk belegd naar keuze uit: jam en kaas Het brood met ham of pate in kauwende kaken…

De zomer ging heel goed van start, geen mens hoor je meer mopperen, zodra de zon haar stralen strooit voelt niemand zich ellendig en gooit de blote benen in de strijd!…

Ben jij die kwal die mij zand in de ogen strooit? Ben jij mal ik lig hier breeduit te zonnen en spoel -met vloed- terug in zee zodat m'n huid ...niet looit.…

Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…

indien ik mij slechts ken als schaduw van de dood geen weet heb van een levend ven of gedesemd brood en mijn armen niet kunnen reiken naar de hoop van een nabije oase dan zwem ik in troebel water of vecht mij uit een zuigend moeras er is dan geen later of nieuw groen gras de ander is mij vreemd met telkens weer die angstige…