168 resultaten.
Onzichtbaar geluk.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 353 De weg tussen boomstronken,
reis in vergetelheid en in
diepe treurnis verzonken.
Een mistroostig beeld, ziel
en gedachten verward in maan-
licht aldaar.
Het geheim van geluk achter
de sterren verborgen.
De ruïnes, de puinhopen die
ik zie...
Eerst alles stuk voor het geluk
van morgen.
En wie ben ik, oh wie?…
geluk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 vanzelfsprekend was
niet weten hoe het anders
hoe het meer of minder kon
geluk en treurnis zijn nu
het weten van verschil
geluk barst uit de voegen van de knel
als niets er meer toe doet dan
kleuren van verwondering
en stilte
vlak voor de poorten van de hel
ik houd de adem in
als het spektakel gaat beginnen
het is nog niet te laat…
Zielenleed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 162 verdriet ontmoet verdriet
onze tranen vermengen
op schouders die de lasten
zullen moeten dragen
zo samen maar toch ook alleen
ieder zijn eigen treurnis
waar geen tijd voor staat
noch een recept voor is
omarmen zij elkander
net zolang totdat
het leed gestelpt is
al is het maar voor even…
Herfstmist
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 474 Zo prachtig, lavendel en licht
Zo geurig aaneengedicht
Een dromerige waas
Vertelt het relaas
van de vertrekkende zon
En hoe het allemaal begon
De fluistering van rood
over een zekere dood
Treurnis gegoten in oud hout
Dansend gebladderte als vallend goud
Een wenteling in natte geurigheid
Versterving zonder spijt…
Zonder afscheid
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.823 als ik verder moet
laat me gaan
het mag geen scheiding heten
geen treurnis eromheen
voor mij geen traan
een lach is goed
graag neem ik mee
de blije groet
die ik op weg mag ontmoeten
ergens ooit geweten
zal ik in niets nergens
nooit verdwenen zijn
diep vanbinnen
verblijf ik
voor wie werkelijk zoekt…
Schaduwgrote schoenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 312 De pet op, schuin
schaduwgrote schoenen
het kind lacht
publiek dat kijkt
Achter de ogen
wellen steeds opnieuw tranen op
In het wit, met neus rood
lacht hij zijn verdriet, met veel ande-
ren zeer graag
gedeeld
treurnis te snijden
zichtbaar de lach
onder door hem verhulde traan…
Waarschijnlijk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 106 Misschien is het maar goed,
dat de waarheid is bepaald
door hen, die beter weten,
en treurnis met geluk vertalen.
Misschien is het maar goed,
hoewel het best vervelend is,
dat alles wat ik meemaak,
gewoon net de waarheid mist.…
Over en over
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 682 als een wilg op weg
naar winter
de bladeren zacht laten gaan
takken strak in de wind
nog even en het snoeimes
dringt tot aan de knot
er rest niets dan wachten
op herhaling
zal een zomer nog
de kleuren hervinden van toen
alles bloeide en vogelbekjes
voedden zich op de takkenschoot
de root scheen van goud
leven overleefde
de treurnis…
DE PRESSIE
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 332 Alles is reden
van grenzenloze treurnis
en doet me huilen.
De aftakeling
van lichamen en geesten,
dat is niet leuk hoor.
De blijde boodschappen
verdwijnen in de mist van
weemoed en wanen.
En toch die jubel
om al dat positieve
van leven en dood.
Om al die liefde
die iedereen doet stralen
op hoop van zegen.…
Kant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 iemand op het terras
wilde het hebben over Kant
ik wist er niet veel van
gelukkig wel dat hij altijd
dezelfde wandeling maakte
van zijn huis naar een punt
en weer terug
kwam ik dus goed mee weg
door dat te weten maar
ergens overviel mij een soort
treurnis en een gemis aan Kant
en wat hij dacht, vertel mij
ik weet het niet
maar…
een dag als glas
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 674 het water, stil van wolken,
spiegelt mijn binnenste naar
buiten
alsof het weet heeft
van de vreemdeling en wat
geschreven kan worden
als je te dichtbij komt; het gezicht
gesloten, weggerukt uit de warmte
van een zomerochtend
omgekeerd door regen
alsof hemelsblauw geen eenzaamheid
kent, geen landingsplaats
van weemoed of treurnis…
akker
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 272 ik leg mijn hart
in de voren van een akker
niet opdat
de raven het zullen vinden
maar zodat
het kan groeien
onder azuurblauwe hemel
zich een nest weet
of een beginpunt
waar nieuwe dingen wachten
zijn geklop over treurnis
een zacht bed rust
zodat het ritme zal galmen
over weiland en water
aplaudiserend voor het leven…
Warmtebron
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 310 Laat me delen in je warmte
het is zo koud hier in de nacht
er waait een ijswind door m'n hoofd
die meer en meer treurnis belooft
mag ik slapen in je warmte
ik verkil als ik nog langer wacht
er trekt een vrieskou in m'n lichaam
die me langzaam van zinnen berooft
ach kan ik schuilen in je warmte
totdat de zon weer naar me lacht…
Jammer klacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 684 schrijnend klinkt het klagen
jammert echo's in het dal
treurnis blijft het vragen
druppelt tranen neer en zal
na eindeloos weerkaatst
te zijn nog galmen
voor een laatste maal
een beetje talmen
nog zingen
nog eenmaal
gehoor doordringen
en tot slot
weg
sterven
in wezen
verdoofd door onwil
om te luisteren
naar het leed
dat het verwoordt…
zwaarmoedig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 204 de herfst draaft aan mijn voorbij
weemoedig staar ik naar de grond
en luister naar alle treurnis om me heen
het donker schalmt steeds vroeger
en ergens botst nog een late motvlinder
tegen het raam
de bruine massa van de dood walmt
zelfs tegen alle winden in
ik heb mijn kraag hoog opgetrokken terwijl
m'n handen hopeloos
iets van voldoening…
Schemerdagen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 309 visioen van eeuwigheid
laat mij jouw adem voelen
van jouw gedachten zwanger zijn
tover het licht in haar ogen
waar de muggen dansen
en de tijd lijkt stil te staan
dat onze aarde doet kleuren
met weemoed en treurnis
in haar amandel ogen van marsepijn
en de schemerdagen breken
voordat de goudplevieren
verdwenen zijn.…
Fleur Bloemen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 452 De treurnis, die er zo wordt aangericht…
Die pesters zouden het eens moeten weten.
Die arme Fleur, maar ook die arme ouders,
Wat krijgen die verdomd veel op hun schouders.…
Echte mannenzaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 102 zij wiste
de tranen van
haar gezicht
maar de beddingen
bleven vochtig in
onbenoembaar verdriet
haar treurnis in
dit lied gold niet
de dingen van de dag
maar meer de
stappen die anderen
in overmoed namen
zij was tevreden
met de tuin en
een kleine stapel vee
alleen hij wilde meer
de stad en verder weg
voor echte mannenzaken…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 Bij duisternis verlangen naar het licht,
bij ziekte naar gezondheid,
bij treurnis naar gelach.
Maar nooit vervult het helemaal
wat wij zo hoopten en verlangden
want mens-zijn is onaf, is open.
We blijven zoeken en verhopen,
we blijven ziende blind
omdat er meer is dan ons hart kan dragen.…
Congres
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 140 .
----
...In hun oordeel over deelname aan de missie in Kunduz hielden de leden van Groen Links het vandaag op een motie van 'Treurnis'...…
kind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.054 jouw ogen zien de treurnis niet
het verdriet en het rouwen van zovelen.
De mens wil niet meer delen, jaagt slechts
op eigen geluk, het kan hem
niets meer schelen.…
Als meren van verdriet
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 317 in de stilte
tot een strelend gedicht
De naaktheid van je woorden
ontsnappend aan de nacht
waarin de droom verloren
naar zilversterren lacht
Jouw letters dansen sierlijk
de wereld aan elkaar
verstrengeld in een warmte
van innigheid waarnaar
jouw ogen mij doen tranen
als meren van verdriet
maar in het slanke maanlicht
herschept de treurnis…
Vreugdeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 193 Keer op keer heb ik getracht,
het gene wat mij treurnis bracht,
uit dit leven weg te nemen,
en zo de vreugde weer te zien.
Keer op keer heb ik gedacht,
zolang ik doe wat hij verwacht,
het tij spoedig zou gaan keren
en het geluk van mij te zijn.…
Niet geloof, niet hoop, niet liefde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 599 Waar twee monden
dezelfde taal spreken
schrijft de ene hand
een ander verhaal
ik noem de liefde niet
langs die ene snelweg
waar ooit die zacht
rose zalm werd
achtergelaten in
de hoop dat zij
gevonden werd door
tedere mannenhanden
sprak de hoop niet
ik geloof in gedichten
berust in het niet
mystieke lees langs
treurnis…
Alcohol
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 Die treurnis heeft me in haar macht,
koning alcohol kwam me halen.
?…
Begrafenis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 Wandelend, wenend met kop en staart
De hoofden in treurnis gebogen
Gaan allen, zo stond het op de kaart
In kleurloos zwart; de dood is opgetogen.
Aan het einde: het is toneel
Lachen, grienen, een traan een stem
De geest mengt zich als een minstreel
Van duivel tot Jeruzalem.…
Mijn geluk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.581 hebt geschonken
is het daarom dat ik je zo graag mag
Nu meer als als ooit tevoor
zie ik in waarom ik van je hou
Ik heb je steeds meer door
jij bent mijn allerliefste vrouw
Genieten van de dingen samen
met onze kleine in de wieg
Een heerlijk leven, dat kan ik wel beamen
als ik loop lijkt het of ik vlieg
Alles kan ik nu weer aan
de treurnis…
Plano
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 536 Bijtend in een onsje geluk
terwijl ogen haken langs
vertrouwde lippen verbergt
zijn grijns diepe treurnis
de stoel, ditmaal om op te
zitten, houdt het wankele
lichaam niet meer in balans
twee benen zoeken steun
daar waar de geest hem
heeft laten vallen loopt
nu ook zijn lichaam van hem
weg en steelt als laatste
de kleine sleutel,…
Gevallen blad
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.274 Treurnis zal nu langzaam wijken;
toch blijft er het gemis.
De zomer treedt als laatste aan
en daarmee ook de zonneschijn
Je mag weten, van nu af aan,
dat hij bij Hem mag zijn.…
Verwerking
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 298 De treurnis in je binnenste
huilt meer dan tranen
elk schild is even los
en muren zijn geveld.
Het was op eigen verzoek
maar niet uit vrije wil
de weg is begaanbaar
maar welke schoenen trek je aan?
De zon schuilt achter wolken
waar regen vrolijk uit valt
genietend van de planten
het zicht daar aan de horizon.…