Alle inzendingen over Twaalf OR slaande OR klok

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

slaande ruzie tussen hem met zijn lange tenen en die met zijn kort lontje. mensen zijn veel te vlug op hun pik getrapt. zo begon elke oorlog!…

Op tijd binnen zijn, is de leus ze rekten en rekten op slag van de klok, ging de deur op tijd zijn, tis malheur. Nu, met de avondklok zie je volwassenen rekken trekken aan de klok en tijd zodat ze ‘over’ tijd Door de slag van de klok niet op afgesproken tijd binnen zijn en bedenk: wij volwassenen geven de tijd aan!…

Sinds hij uit de levensoptocht stapte Waarin ze naar het eeuwige optrokken Hij zich afzijdig hield van slaande klokken Werd hij een riethalm, stom en stil, verslapte Zijn aandacht, tot het laatste lichtpunt knapte Naakt op te gaan in zon en wind kan lokken Dus nam hij afscheid, moe van struikelblokken Waardoor zij, in de stroom nog, zich verstapte…

twaalf slaan oudejaarsnacht Dan zal ik in gedachten bij jou zijn schat En stilstaan bij alles wat ons samenbracht…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

op vijf minuten voor twaalf staat…

als geesten bij Dickens is mijn kroost op pad bij tijd en wijle, wanneer de klok twaalf slaat bezoeken zij mij nog eens ondraagbare zware ketens vergezellen hen, de last van hun verleden toch verlenen zij mij een status, onaantastbaar als mens die leeft, uniek met bagage, maar wie heeft die niet?…

Schaduwen gedrenkt in pek, omgeven door honden met twaalf witte tanden: het tikken van de verwelkte klok vol minuten, het hissen van wind rond de deurbel. Dan maar de stap naar de koude nacht, bedorven hoop, een koud vel, een pot orchideen op een vers gedolven boek.…

prikte al in twaalf slagen van een galmende klok die de duiven deed verschrikken van de bescheten platjes aan het achterhuis…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

uit het water gelokt Zo springt de agressie uit het brein Door het ongelooflijk slaand gezeur…

hij vluchtte snel in glazen wanneer er ruzie was en thuis het servies reeds gebroken was gevallen perplex stond de barman glazen te vullen die wellicht verder gingen dan de dubbele bodem aders vraten ogen rood zoals zijn neus beaamde zijn vrouw niet boos meer en een lentegevoel ontwaakt de klok die niet na twaalfen slaat want de nacht…

Daartoe werd de klok op twaalf uur gezet, waarna het inregelwerk nog enkele dagen in beslag nam.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Schreeuwend Schoppend Slaand Sloeg hij om zich heen Eindelijk breekt zijn verdriet open Uit de diepte omhoog Door verleden en heden En ik zal er zijn Om hem te helpen…

ze is nu twaalf, ik zie mijn dochter groeien en met haar groeit mijn angst voor eenzaamheid nog even en ik ben die dame kwijt soms kun je wijzers van de klok verfoeien ze wil nog wel eens met haar vader stoeien maar dat is weldra ook verleden tijd het pad heb ik met liefde geplaveid ik mag mij met haar stappen niet bemoeien zo onvermijdbaar…

zwaar verkrampt mijn naam wanneer de nacht zich openlegt murw aangeraakt en de droom voorbij het schreeuwen van koud maanlicht het klokgelui voorspelt mijn dood halsstarrig weergalmend wanneer echo’s graaien naar wazige wolken die onbeheerst doch stil de waanzin in mijn hoofd verspreiden ik stop mijn oren dicht met handen…

naar slanke handen gevouwen willen zij vasthouden geknepen willen zij vergeten ontspannen willen zij vieren waar fiere schouders weken dragen van tot hier laat haar ingetogen lach rimpeltjes schuchter verschijnen berustend gooit zij een hand vol luchtkusjes naar de vele schitterende sterretjes in de vrieskou het is vijf voor twaalf…

Kijk uit waar U loopt en strompel niet waar geschreven wordt vallen letters. Wolken pakken zich samen boven zee verbeelden gezichten op de Pyreneeën. Ik vraag de winter om aan de kust te zorgen voor witte kerst uit m’n jeugd. Mensen als zandkorrels op het strand op afstand lijken ze allemaal op elkaar maar vergroot is geen korrel dezelfde…

De dikste stapel stond regelmatig voor mijn neus Nooit meer zal dit gebeuren Het lot heeft beslist dat ik voortaan slechts klún in plaats van glijd, schaats en rijd Echt nooit meer zal de tijd serieus tot inkeer komen, zodat 't verblijdt Helaas zeker echt nooit meer zal de dikste stapel mijn uitzicht belemmeren…

Paul volgde haar zo snel hij kon en een klein uur bleef het stil, tot de klok ineens twaalf slagen sloeg.…

een klok slaat twaalf keer en de tijd staat even stil.. vuurwerk spat uiteen in bont gekleurde kringen als de herinneringen van vandaag worden ze langzaam vaag - en morgen, morgen zal de merel weer opnieuw gaan zingen.…

De zomertijd gaat zondag weer beginnen En ik betaal hiervoor een hoge tol Mijn bioritme slaat weer flink op hol Over een week kom ik pas weer bij zinnen En bovendien voel ik een groot gemis Ik weet niet waar dat uur gebleven is…

De bronzen klok dreigt een duister uur als zij de twaalf slagen galmend slaat en waarschuwt tegen ‘t duivelskwaad verpakt in het helse hemelsvuur dat zich laaiend in het maanlicht baadt en bloederig langs de wolken schuurt voor het zijn gele gif naar aarde stuurt met de zwarte bezieling van zijn haat in het blazen nevelt salpeterzuur zijn…

ik zou nog niet willen sterven maar ik voel dat het einde nabij is ik trek de dekens op doe mijn ogen even dicht in de woonkamer slaat de klok twaalf maal hetzelfde geluid elke slag klinkt zwaarder de nacht begint bij middernacht vreemd dat ik een rust voel geen angst om te slapen inslapen klinkt zo definitief zal ik de zon nog zien…

-------------------- -------------------- regen op het raam de straat geurt naar natte stenen een meeuw zweeft op licht een kat verkent behoedzaam haar hernieuwde wereld gebroken tak bloedt langzaam dood de klok slaat twaalf uur een man kijkt naar buiten ziet de onstuitbare wil van alle dingen die gebeuren ooit zal van de regen…