VERVROEGD UITTREDEN
Sinds hij uit de levensoptocht stapte
Waarin ze naar het eeuwige optrokken
Hij zich afzijdig hield van slaande klokken
Werd hij een riethalm, stom en stil, verslapte
Zijn aandacht, tot het laatste lichtpunt knapte
Naakt op te gaan in zon en wind kan lokken
Dus nam hij afscheid, moe van struikelblokken
Waardoor zij, in de stroom nog, zich verstapte
Doorhinkte in de stoet van de mystiek
Herstel wevend met draden uit haar hart
De doden hielden toezicht op haar leed
Zij schreef begripvol verder aan lyriek
Vreugde was immers onverhulde smart
Volgens Khalil Gibran in De Profeet?
Geplaatst in de categorie: literatuur