12595 resultaten.
De strandjutter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 214 zijn ogen op de vloedlijn gericht,
struint hij tussen wrakhout,
wat schelpen en bruinig wier
in een ver verleden verloor
hij zijn hart aan de zee
alleen zijn dromen,
zijn dromen bleven hier
in de kille plaggenhut
van zijn onstuimig bestaan
spoelt eb en vloed
bij nacht en ontij
komt hij weer tot leven en gromt:
de zee geeft minder…
Stemmen in steen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 607 Wonden uit een ver verleden
kloppen.
Speel mij de bal toe, vreemdeling
en verstar bij de eerste blik.
Gevangen tussen muren van steen
vond ik kinderstemmen.
Achttien lentes lang.
En de kersenboom stond in bloei.
Haar geur
was voor die engelen.
Maar hun echo's als juwelen,
die schonken ze aan mij.…
Hunnebedden
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 353 ode aan de doden
uit een ver verleden
onder grijszwarte stenen
kolossaal
de gele brem
verbergend
naar God zoekend
dwaalt hun ziel
boven korrelig zand
de hei
kleurt paars
hun aura
verdwaasd
hun geur kwijt
zonder lichaam
verdoold
vechtend vol afkeer
tegen verder verval
leven
is zolang
geleden
Hun
eeuwige vraag
waar…
de pont
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 149 ik stond vandaag
op de pont naar Noord
het stormde en
de pont wiebelde
ik keek om me heen
en in de verte
zag ik een ver verleden
al die boten die hier lagen
al die mannen die hier waren
aan het roer en in de masten
uitkijkend over het IJ
dachten ze aan hun moeder
aan hun lief en aan hun dochter
wisten ze al dat ze nooit terug…
Repri
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 jouw hand glipt uit de mijne
langzaam ga je op in de
mensenmassa, op weg naar huis
al twijfel je daar soms aan
even daarvoor, vertelde ik je
anekdotes uit een ver verleden
die een glimlach op jouw
lippen toverde
zelf verval je in herhaling
van hetgeen je net ook vertelde
steevast luister ik
omarm ik jou met liefde
totdat het moment…
Aan mijn dood geboren kind
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.384 Voor mijn zonden ooit beleden
Ergens in een ver verleden
Heb jij kleintje nu geen graf
Waarbij ik je kan gedenken
Enkel nog in mijn gebeden.
Hij geeft vaak wrede geschenken
Dus nog steeds kniel ik niet neer
Maar vertwijfeld soms vraag ik me af
Of je wel een zieltje had?
Al was het maar klein en teer.…
Avondrood
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 409 'k droom vaak van een mooie aarde,
waar iedereen elkaar laat in zijn waarden,
geen honger wordt geleden,
de oorlogen zijn uit een ver verleden.
De mensen elkaar waarderen,
en vredig met elkaar verkeren,
het ritme van de dag,
wordt bepaalt door de natuur in al zijn pracht.…
de cirkel van leven
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 700 vanuit de toekomst
droomt een ver verleden
zich langzaam naar mij toe
terug van weggeweest
na een lang vergeten feest
waar het dromen zag breken
alsof het niets was
op zoek naar het heden
valt het zomaar
uit de lucht
in mijn schoot
met een zucht
naar liefde
en ik wou
dat ik het leven
kon omarmen
om het bevroren verdriet
te verwarmen…
Vervloekt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 202 Ik vervloek mezelf
om niet gezette stappen
om mijn angst grip te verliezen
om ondoordachte grappen
om uitstel zonder echte reden
om zwijgen als ik vragen wilde
om zoeken in te ver verleden
om denken dat ik wachten moet
om stoer alleen zijn in mijn schulp
om doofheid voor een goed advies
om afweer tegen elke hulp
om passie die ik binnenhoud…
Dankjewel
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 14.015 ik hou van je
omdat je voor mij
de hemel wilt raken
ik vertrouw je
omdat je mijn ziel
wilt helen
van een ver verleden
ik koester je
omdat je van mij
wilt houden
alhoewel ik je
niets kan geven
ik schuil bij je
omdat je samen
met mij wilt wenen
ik dank je
omdat je met mij
wilt dansen
op een eeuw
van mysterie
ik zing met…
Aan mijn doodgeboren kind
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.541 Voor mijn zonden ooit beleden
ergens in een ver verleden.
Heb jij kleintje nu geen graf
waarbij ik je kan gedenken.
Enkel nog in mijn gebeden
jij geeft vaak wrede geschenken.
En kniel ik nog steeds niet neer
doch vertwijfeld soms vraag ik me af
of je wel een zieltje had
al was het maar klein en teer.…
verborgen leed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 294 Harde knuisten kliefden
diepe wonden in
de onschuld van zijn ziel
Over de wangen van de oude
man
rollen de tranen van een
kind
Hij zet zich neer
Zijn hoofd rust in zijn handen
Hij kan niet meer
De tijd bewaart verborgen
leed en geeft het vleugels
Diep verdriet uit ver
verleden dat er vroeger niet
toe deed
vliegt uit
De oude…
van oude mensen ...
gedicht
3.0 met 128 stemmen 26.837 ik zie de oude Takma lopen
leunend op z'n stok
de lasten van een stil verleden
doen z'n schouders buigen
ik zie m'n oude vader lopen
langs verlaten straten
het gewicht van eenzaamheid
als ballast op z'n rug
en dan zie ik mezelf
als oude man voorbijgaan
is dit een toekomstbeeld
van een ver verleden
vanaf z'n nieuwe kinderfiets…
het paard
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.284 Jaren geleden
In een ver verleden
Was de pracht
En de enorme kracht
Bekend van het adellijke paard
Zijn eigen meer dan waard
Mooi en sierlijk
Bijna niets meer dierlijk
Waardig en edel
Stap voor stap, tot in galop
Komt hij ten top
Spieren glanzend en strak
Joviaal en mak
Edel verwend
Door iedereen gemend
Manen als zijden draden…
Gedachten
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 906 Gedachten geven je soms vleugels
Gedachten zweven op papier
Gedachten kunnen dwalend dolen
Gedachteloos zit ik nu hier
Gedachten naar een ver verleden
Gedachten reizen op en neer
Gedachten reizen door de toekomst
Gedachten vervagen iedere keer
Gedachten zijn soms heel verwarrend
Gedachten lopen doorelkaar
Gedachte, dromen, Gedachten zijn…
lege dromen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 926 Ik kijk om, ontelbare keren
en zie vogels vliegen zonder veren.
Verleden gevoelens
kijken naar scheefgegroeide dagen
waarin oud geworden uren
gevangen liggen
in vaak bewandelde paden.…
Achter ijzerdraad.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 835 gevluchte aardbewoners
in gescheurde tenten
dorstig en ondervoed
opgesloten in niemandsland
troosteloos in wanhoop
verward in angst
leunend op de liefde
uit een ver verleden
verscheurde gezinnen
in verdriet en verloren hoop
moe van oorlogsellende
opgesloten achter ijzerdraad
ben ik een mens in deze wereld
verschopt en opeengepakt…
Nog slapende vulkanen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 465 in hun ogenspel
onderken je
als geen ander
hoe de stemming
plots verandert en
omslaat als het weer
waar redelijkheid
ontbeert in zachte
woorden is hun
agressie snel geboren
eruptief uit de nog
slapende vulkanen
lava is dan
onvoorstelbaar heet
omdat het magma
zonder weten zich
in een ver verleden
explosief heeft opgehoopt…
TIJD HOUDT HUIS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 ach jij
ik kwam je tegen
het leek een kleine stap
maar was zo schokkend groot
pats boem zo uit een ver verleden
ze zei herken je me niet
ik zag aarzelend hoe de tijd
huis gehouden had
ze was ooit zo mooi toen ik haar
in mijn geheugen achterliet
en ik begreep
in een flits heel even
jouw lichte huivering
het subtiele beven
en je…
proefde wierook
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.655 ik heb
kathedralen bezocht
naar God gezocht
langs bogen en pilaren
soms kleurde even
zon zijn haren in de
gebrandschilderde ramen
zag de fresco's
staties van zijn kruis
proefde wierook in
een geur van ver verleden
toch zingen nog vandaag
de mensen zijn gebeden
zij voelen zich er thuis
ik ken de ster
van Betlehem
Maria,…
OPTELSOM
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 wat we soms vergeten
is dat we niet meer zijn
dan een optelsom
misschien van boeven of andere proleten
zo gezegd klinkt dat wel stom
misschien zelfs wel van profeten
een gedachtegang toch niet zo krom
maar vertel me wie kan het weten
wat zich in ons ver verleden
ooit onoverkomelijk eens ontspon
ach bedenk ik van denken moe
wat doet het…
Vragen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 67 Ken je uit het ver verleden
wat de mensen elders deden,
weet je wat de toekomst brengt?
Alle kan je toch nooit weten,
ook al ben je slimmeRik,
maar we willen samen bouwen
en elkander echt vertrouwen,
ja dat willen jij en ik.…
Sinds mensenheugenis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 160 Iets onbekends is door toekomst verholen
en in aanvaardde herhaling aanbeden,
als tijdloze boodschap doorgegeven
in schaduwen van een ver verleden.…
dunne lijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 349 ik had geen angst
maar zo overrompeld
door jouw kracht
ik stond op de lijn
maar besefte het niet
ik werd meegezogen
door jou,
wit licht
weg van alle leven
weg van mijn leven
maar ik wilde blijven
ik hoorde toen die stem
ik kende ze
uit een ver verleden
ze zei
het is nog veel te vroeg
blijf niet bij mij
loop snel terug
weg van…
Ooit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 684 Misschien,
als wij berusten in onze onmacht
te willen pieken als in een ver verleden,
zal alles merkbaar beter gaan,
Ooit.…
Uit een bron van inspiratie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 120 Die de grijsheid
van een ver verleden op een gewenste
verjonging voorbereidt.…
Je Kunt Alles Worden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 284 alles kun je worden
werd ons voorgehouden
als je het echt wil
onzin – en het benauwde
geen profvoetballer
geen politieagent
geen zanger gitarist
in een of andere band
nee gewoon zo iemand
die niemand kent
geworden tot wie je echt bent
door omstandigheden
door de bagage meegekregen
uit een ver verleden
dit alles tezamen doet beseffen…
dichter
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 577 Vannacht kwam ik een dode dichter tegen
zo eentje van > 70 jaren her
waar dus geen © meer aan kleven
het was te zien hij kwam van ver
Zijn stem uit een zo ver verleden
weerklonk: denk nou maar niet dat het wat wordt
dat dichten daar ’s gewoon niet mee te leven
en woorden schieten altijd weer tekort
Toch heeft hij me een bundeltje gegeven…
V.V.T.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 117 Kom me niet achterna
ver verleden lang voorbij;
ik hoef niet meer te zien
en hoef niets meer te weten
dus ook niet terug te halen
de dingen liefst-
of soms ook echt- vergeten.
Wat voorbij is is voorbij
je kunt het laten rusten
laat het maar hier nu verder gaan
met in het heden te berusten.…
MOOIE LIJVEN
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.299 'k Had zelf ooit ook zo'n mooi lijf
in een heel ver verleden
'k draag nu wat wijde bloesjes
want nu leef ik in het heden.
Ooit zullen ook die mooie lijven
oud, en niet zo strak meer zijn
denken zij hetzelfde als ik nu
of blijven ze eeuwig aan de lijn.…