Alle inzendingen over Verboden vrucht

vruchten?…

Geen ander verzoent ons zoals wij dromen tot het laatste uur van de nacht van het besef te leven na een tevreden eerste zucht omringt door kleuren van een verlicht aura verwarmt jouw intense blik mijn hart door te smelten van diverse emoties met de smaak van de verboden vrucht.…

vruchten om te telen Af en toe voel ik mijn wezenlijk geluk aan de tand…

Aan de horizon voor die voeding van de verboden vrucht zonder het spel van deurtje open deurtje dicht als in een klucht.…

Ik heb nu tijd om na te gaan Hoe duur die grap mij kwam te staan, En 'k denk met menig diepe zucht: Wat gaf mij die verboden vrucht? Ach, was het proeven suikerzoet, De nasmaak is als gal en roet.…

vrucht.…

Het woord werd geen vlees, maar slechts een verboden vrucht van een waan. Bij de beklemming van de stiltes kon men daar ineens Maria zien staan. Kon het hart zich luchten en de stiltes doormiddel van een korte lot verzoening weerstaan.…

Verboden vruchten mag je niet plukken laat ze hangen en geniet van al 't moois wat het oog je biedt! Al valt het zwaar 't is voorbij het doek is gevallen voor jou en mij. We wisten dit mocht niet zo zijn, maar herinneringen aan deze mooie tijd verzachten ook enigszins de pijn.…

Verboden vruchten, een voor jou en een voor hem, toen ze in het bad van de hotelkamer lag, zo krom en geil als een hoefijzer. Opnieuw kuste hij jou, in gedachten bleven de paarden wit en de wereld werd zwart.…

Ook ík moest eenmaal eten Van de verboden vrucht, Ook ik heb neergezeten In doodsheid en gezucht; Maar nu niet meer. Mijn tranen Hebben de storm bedaard; Vaak is 't, of door de lanen Een geur van rozen waart. Ik hoop weer. Als de weiden Fonklen van morgenschijn, Denk ik in vroom verbeiden: Hier zal mijn zomer zijn.…

vrucht Hooguit en na een loopse dag Kon ik haar op een zucht betrappen.…

een grote sterke ring niet geheel gesloten waarvan de uiteinden elkaar bijna raken sprekend van de Schriften wier eerste en laatste boek dikwijls samen gaan Genesis' klare schepping de schone paradijstuin zonder leed of kwaad zijn ontsproten uit het heerlijke leven rondom Gods troon genoend in Openbaring eten van begeerde maar verboden…

en in café De Tweeling draaiden ze 'Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen', terwijl ik mijn zoveelste Verboden Vrucht nam, mij hernam, ontkwam, want ik sta niet alleen, zoals je mij zo hoopvol hebt toegezongen en ik geloofde, omdat je een wijze druïde was, ook al is de wereld nog zo bitter verwrongen, jij was het die altijd…

vrucht voor vrouw Op leeftijd, straks bij Jeroen Pauw Vertellen wij van ons ultieme Anti-stollings medicijn Elixer voor een mooie huid En ogenglans vol liefdesgloed Zo puur erotisch hartedief Zo sensueel en sensitief De tijd voelt als een eeuwighuid Vandaag gaan wij naar 't eiland Waar de liefde woont, met een breed strand Voor…

De borstveren van de speelvogel bewaar ik, ze ruiken naar jasmijn en verboden vrucht. Een minnaar begrijpt niet alle tekens. Ach. Een zuur oordeel van een milde rechter. Hartaderbreuk is de straf. Een traan die naar buiten wil en roept. Ik mis onze avonden en hun vervolg.…

vrucht dit intermezzo in gebarsten grime murw van veil vermaak daalt de machochel af in dieper dal de danser eens luimig metgezel doldriest van kannen schuimend bier nu drinkebroer deerniswekkend in zijn zotte monoloog naargeestig spotvogellied van de burleske nar met helse lier rest een smalend doch verloren dissonant vannachter de verlaten…

vrucht Dat ik veertien kleine doosjes in de regen vulde Met jou met een lepel met donkere aarde En dat we toen wachtten elk apart Veertien dagen en veertien nachten en dat Wij elkaar toen precies hetzelfde verhaal vertelden Verrast verwonderd, van groen geboren uit zwart Dat is veel te weinig voor echte helden Alles is allang versleten…

zo zonder schaamte lig je daar lonkend met je ravenzwarte haar, dat pronkend over het kussen spoelt daartussen je gezicht met ogen fonkelend vol heimelijk vuur ongerepte bruid ik tover raadsels op je blanke huid en luid kreunend strekt je lichaam zich wellustig kronkelend onder mijn lichaam uit de ultieme zonde voor de val sluit…

Een zachte blos kleurt wangen rood als haar ogen kussen ze proeft..... ze eet de aangeboden vrucht het sap krult van haar lippen als ze gulzig toe hapt genietend verorbert ze de avond glimlacht als ze tevreden achterover leunend haar mond afveegt…

Pas toen ik aan de oever Dante las Dacht ik wie ben ik nu eigenlijk wel of niet De plant herken je aan de vrucht voorjaar…

een appel betekende eens verbod terwijl een vrucht later schreef van onsterfelijkheid bedenk maar kunstzinnige vruchten vochten zich knap binnen anatomie…

De morgen vloeit over in de middag En ik mis nu al je warme lichaam Vanmorgen lieten we ons smelten In een liefdesvuur van genot De middag vloeit over in de avond En ik wacht tot ik je mag beminnen Kaarsen laten de passie vlammen In een voorspel van opwinding De avond vloeit over in de nacht En ik wacht..wetend dat het niet mag Je gebondenheid…

Een kloddertje slagroom hier een kloddertje slagroom dáár romig zoet het is feest vandaag die ik met jou en slagroom vier het kersje ligt onder de room verborgen langzaam lik jij je een weg naar de vrucht liefkozend noemen wij elkaar een gebakje en vrijen de nacht door tot-in de morgen.…

De rechter sprak bestraffend op de zitting: “U bent onlangs betrapt op heterdaad. U draaide immers stiekem ’s avonds laat Vol energie dit peertje in de fitting. En dat is nog een gloeilamp volgens mij. En daarom bent u er nu gloeiend bij.”…

Zo zwaar de vrucht was Zo buigzaam naar beneden Hield de tak haar vast Liet haar niet los Liet haar niet vallen Zelfs als de storm door de takken raasde de regen zich liet voelen Totdat ze rood gekleurd was en gerijpt Liet ze zich los en zachtjes vallen op de aarde Ze keek nog eventjes terug naar boven Om te zien hoe…

Ik heb geen kennis van goed of kwaad of van liefde en haat Bij jou schaam ik mij niet al ben ik naakt Wij zijn het hoogste lied dat niet mag bestaan want ik weet wel ik mag niet van je eten Ik was het even vergeten…

zwijgende bomen lijken zo stil werpen schaduwen op de muur buigen onder gewicht van de wil verteren hun ziel in brandend vuur ik durf niet te zeggen waar het op staat bang om prijs te geven wat verborgen is dat in ongebreideld verlangen schuilgaat in luwte van schemer voor het morgen is zonder grenzen van betamelijk gedrag zou het verbodene…

Het is een heel normale vrucht. Toch had ik moeite hem te laten hangen, Dat beaam ik met een zucht. Ik heb ernaast gestaan, Reikte in zijn richting met mijn hand. En toen ik hem wilde pakken, Heb ik mijn vingers gebrand. Het was teleurstellend, had ook veel te veel trek. Hij viel niet eens vanzelf, Dat is toch gek.…

ogen ontmoeten ogen vluchtig in ’t voorbijgaan steeds duidelijker zoeken jouwe de mijne gedachten spinnen verhalen voor rode oortjes jouw glimlach verraadt je de mijne doet er niets voor onder ook al ben je met hem vinden steeds opnieuw jouw ogen de mijne uitgebreid stift ik mijn lippen rood in het voorbijgaan knipoog je en sla…

vruchten draagt en tussen zijn wortels de vreselijke Baphomet verbergt, de lichtdrager, die de kennis van de macht en de macht van de kennis onthult aan de vermetele die aan de blinddoek en ketens verzaakt om het licht te zoeken dat schijnt in de duisternis als een stoorzender die de schijnheiligheid hekelt van hen die maar niet…