Alle inzendingen over Verbondenheid

waterspiegel nog vriendelijk rimpelt begint de eerste confrontatie met de werkelijkheid zacht drijven golfjes in hun olie verpakte doorschijnende verblijven kleurend tegen oplopend zand jij hebt de gedachten niet bezworen zij werden geboren uit de eenheid denken en doen die de ziel graag gebruikt in het uiting geven aan verbondenheid…

jij zag het gebeuren hoe mensen zachte geuren kapot scheurden om hun kleuren juist daar waar niet weten geen kwestie is van vergeten maar een gebrek aan verbondenheid er is geen uitgewogen pakket dat als wijzer de maatschappelijke blauwdruk kan volgen of duidelijk zal uitlijnen wij leveren geen fijnheid van zinnen maar abstraheren…

zich zijn eerste feest nog heugen van dat hij neerstreek en mocht blijven liggen zijn stofjes waren een eerst verschijnen van zijn geest die in vele jaren volgens een subtiel aanwezig zijn er altijd al blijkt te zijn geweest wij zijn in de loop van het leven steeds meer drager geworden van onafscheidbaar goed zichtbaarder verbonden…

Ze hebben zich in vaste dienst verbonden, zodat het kijkgenot heel lang kan duren. Een gat is in de voetbalmarkt gevonden. Entreebiljetten worden grif gekocht. Voor vroege dienst bestaat een vacature: er wordt nog naar een ochtendspits gezocht.…

zijn stoel was leeg het was nog zo pas dat hij daar in zeeg in zijn wereld met het zijden kussen; tot op de draad toe versleten en aftands met zijn zetel nog slechts verbonden door twee lussen zacht met verloren glans ik voel, hij is niet weg ruik de geur van zijn huid zijn ongewassen haren deel het verdriet van zijn verloren bruid…

nacht en luister naar de zachte fluister van je ademhaling huid aan huid, maar lichtjaren van elkaar in dit huis waarin jij en ik alleen bestonden heeft de tijd toch haarscheurtjes gevonden en allengs bleek, dat wat eerst waarheid leek, gewoon gelogen was hartstocht afgezwakt tot sleets gebeuren nog levend naast elkaar, maar niet verbonden…

Leg mij nu naakt op deze naakte grond, besprenkel mij met stof en as en merk mij met de Tau van Israëls verbond. Hier, waar de levensdeur geopend werd, waar alles ooit begon en wij als broeders in liefde leefden, wil ik overgaan in Hem. 'En met mijn stem heb ik de Heer geroepen, ik heb tot Hem gebeden met mijn stem.'…

Verbonden door 3 kinderen, jouw stem die 'k soms nog hoor. Kan nog moeilijk accepteren, dat het is zoals het is. Eerlijk moet ik je bekennen, dat ik jou soms heel erg mis.…

aangekondigd ogenblik mijn draaiboek miste wat luttele seconden voordat ik mij had hervonden na een kleine fysieke test de voorhoofdsbuil en het nog niet goed te traceren blauw maakte zijn opwachting in een ongekend snel gauw mijn aangezicht is geschonden maar het corona mondkapje heeft het bijna onzichtbaar keurig verbonden…

het regende gedachten in het droge land van talloze wijsneuzen die constant wezen naar steeds dezelfde kant de aarde was gebarsten toonde haar dorheid in tal van scheuren door een immens verlies van kracht in verbondenheid daar waar het laatste groen verbrandde aan boom en struik vocht men zelfs om schaduw voor ieder stukje onbeschermde…

om me heen raakte steen en cement maar voelde op dat moment geen enkele vibratie zag wolken en zon in hun herfstig gaan de wereld vluchtig passeren alleen ik bleef daar staan tot een beweging mij riep in het verstoren van stilte door een paar ogen met de soepele gang van geniep een jagende kat bracht mij godzijdank terug naar verbondenheid…

Voetstappen verdwijnen in het hoogpolige tapijt met geluiddempende onderlaag Zacht gaan ze met elkaars zwijgen om en koesteren het gevoel van verbondenheid bij geloof in een bewegende schemerlamp welke licht van de schaduw afleidt Rond acht uur knarsen twee zilveren lepels over suikerklontjes in de sennapeulenthee naast de trommel…

als een struisvogel, bedreigd zie ik alles beter, mooier zinspelende vlinders maken zich meester van een onontgonnen gebied betoverd blijf ik zwijgend naar je kijken in strijd tussen schaamte en verlangen liefde van mijn leven ik wil niet kwijtraken wat we niet mogen vinden de onzichtbare brug twee mensen, uniek verbonden wij zijn elkaar…

Zo verbonden, en toch zo vrij, leef jij je bruisend leven, en heb je ook nog tijd voor mij, door mij telkens een kijkje in je hart te geven...…

Kussens donszacht Lelieblanke mond Licht van kaarsen Warme roze gloed Nevelig van drank Tongen suikerzoet Dromerige klanken Vingers die spelen Over huid van zijde Bedekt met juwelen Ogen die schitteren Glanzend kleurspel Weerkaatst de lust Bezorgen kippenvel Trillend golft adem Hitsig opgewonden Wonder van extase In liefde verbonden…

stil trek aan de draadjes van de werkelijkheid maar die doen niet wat ik graag wil natuurlijk spreken ogen en lacht je mond hoor ik hoe je stem in een warme echo bij mij binnen komt ik reik naar jou maar voel je niet de haartjes op je huid spelen met de wind waar mijn zachte strelen geen enkele reactie vindt jij bent met mij verbonden…

Het zijn mijn vingers Die jouw ringen dragen en Voor altijd verbonden blijven.…

Alle gehuwden, krijgen voor de ambtenaar deze tekst te horen, vooraleer ze in de ‘echt worden 'verbonden’ Maar geen mens verwacht dat die tijd van bovenaf wordt bepaald, nog minder dat je in tijd van oorlog en ziekte door de klok kan worden ingehaald.…

De simpelheid van woorden gevoel zacht omschreven Diep vanuit het warme hart waar liefde steeds zal zweven De simpelheid van woorden over tederheid en verlangen Beelden verbonden met letters momenten die blijven hangen De simpelheid van woorden door innige emoties gedreven Het stilstaan en het verdergaan zomaar een stukje van je leven…

zoals ik ben, wat wil het opnieuw en opnieuw is niets perfect, is er geen garantie maar navigeer je het hart weet leef je, leef je in de wereld pak je de trein van het leven stappen mensen op en stappen mensen af volgen hun hart de dag zal altijd duren in het ritme van dag en nacht adem je toekomst in stroomt de hartfontein door verbonden…

Lente, de blonde, Winter en zomer, Najaar, de dromer, Innig verbonden Dansen hun ronde. Al de bezonde, Zwellende kelken, 't Rijpen, verwelken, Elk heeft zijn stonde In deze ronde. Wanneer de monden Van deze teersten Lachten zij 't eerste? Wanneer begon de Dans in het ronde?…

In onze diepste pijn was zij met ons verbonden bij onze grootste vreugde ontsprong haar lieve lach, deelden we verdriet zij troostte als geen ander met haar als moeder was het altijd moederdag. Nog eenmaal klinkt op aarde mijn bewonderend hoera o, dat zij eeuwig moeder is nu in Gods Gloria.…

aan de andere kant de akkers over een stoffige landweg Ik wist niet wat mij bezielde ik dacht na over van alles en nog wat en liep verder, mijn lief, totdat ik onder een bladerdak doorliep Er viel een veertje naar beneden het was een moment in de eeuwigheid zo traag was haar val ze wentelde als een helicoptertje Toen voelde ik mij verbonden…

Ik heb een ding ondervonden, jij bent niet echt verbonden. Op jou kan ik niet steunen, jij moet ook niet meer op me leunen. Je doet me zoveel verdriet, een vriend als jij wil ik niet.…

"Oh, volmaakt verlangen, zo met de liefde verbonden, zacht geaarde onrust, gespiegeld in tweespalt van beider geslachten, woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, geketend en voor altijd aan elkaar gebonden, onrustige gedachten berustend in een ondeelbare droom, waar lust en leven een kunst is van de overgave,…

straalt een stortvloed van licht naar ontvankelijk zicht overgevoelig voor warmte jouw Valentijnig hart ontvangt en pijlt vlammig liefde toe blijft roodkloppend In de palmen van mijn handen brandend in de ziel niet één keer per jaar maar jaar in jaar uit dagenlang achterelkaar eeuwig symbool van het leven telkens puur op verbondenheid…

strooi ik klaprozen zaad overheen het verlaten strand opdat zij door de wind worden gedragen en bloeien zullen in de duinen in de pan van het hart als twee-eiige tweeling verbonden in de beweging van eb en vloed tussen de zon en de maan in het heelal zo verborgen een sterrenval gelijk dat ik wens de dromen naar mijn werkelijkheid te…

Heersers van steden door bloederige strijd verbonden overdenken daar hun zonden, naast die stad, in de wind. Wilgen die schudden, wiegen, draaien, bij de heersers naast die stad en in de wind.…

waar mijn bloed tot uiting kwam in een liefdevol verpozen, is heel mijn hart gedompeld in jouw zoete nat afkomstig uit de bron waar jouw dijen zich ontvouwen maar wat zich spreekt is de eenvoud van het verleden, de ware toedracht herkent het verbond van kracht en waanzin doch jouw schouders vleugelen mij langs diepten zonder stem, zelfs…

Met Azimut op haar rug, zonnebrand op haar huid, liep zij, twintig jaren rond, met de verliefdheid die ons toen verbond in de volle zon over het eiland. Zoals je toen was, ben je nu niet meer. Van meisje werd je een volwassen vrouw en met volwassenheid kwam de ontrouw, jouw vertrek met het eerste beste veer.…