Alle inzendingen over Verbondenheid

De diepe gronden van onze liefde verbonden haar en mij tot in de dood, dacht ik, tot zij mij plots overbriefde geraakt te zijn door ijzer en oud lood. Opnieuw beginnen als het haar bliefte, was wat mij in wanhoop te binnenschoot. want de pijl die mijn hart zo doorkliefde, deed mij haar zien als kostbaarste kleinood.…

en aan je snelheid is geen limiet verbonden!…

Weidse stromen nemen met volle teugen vrij baan slechts in genadevol glinsteren wijken de smalste vlakken ruim op de drempel van branding ruist milde adem schuim tot zandig zout ergens achterblijft smeden licht en water verbond alsof zwaarte wegdrijft het land nooit bestond ginds, in het hier…

hoofd gezien, Gaten laten vallen terwijl Dat niet mijn bedoeling was - Ook in mijn verhouding tot jou Is me dat best vaak overkomen, Terwijl jij dat niet meteen Zo benoemde, om mij niet Nodeloos op de kast te jagen - Ik weet het, het is zo, Maar om het goed te maken Schrijf ik dagelijks een Gedichtje voor jou, in liefde, In verbondenheid…

Ben al een tijd niet meer verbonden met de wereld om mij heen, maar om dit nu narcisme te noemen of een gebrek aan medeleven, nou nee, eigenlijk niets van dit alles, het is meer een bedradingsprobleem, die hele lichte vorm van Asperger waaraan ik zo zwaar til, t’is niet niets, in wezen alles voor mij, een nieuw geloof dat ik graag met verve…

Op 68-jarige leeftijd was het al "volbracht" Ieder jaar rond deze tijd komen wij tezamen We staan dan stil en luisteren naar het noemen van de namen De naam van deze mens, dankbaar voor zijn leven Door liefde verbonden, met ons verweven De herinnering die blijft, het zekere weten Voor altijd in ons hart, nooit vergeten…

Een ogenblik was voldoende om voor eeuwig met haar ziel verbonden te blijven.…

Heer, vergeef mij mijn zonden Die ik steeds opnieuw bega En er ook vaak niet bij stilsta Blijf dan toch met mij verbonden. Heer, U kent mij door en door U kent van verre mijn gedachten Wil geduld met mij betrachten En houd mij op het rechte spoor.…

Een transparante verbondenheid in een ontmoeting met een verbeelde toekomstige tijd. Die de grijsheid van een ver verleden op een gewenste verjonging voorbereidt.…

gewapend beton ze brengen ons tot stilstand we worden gescheiden de muren om ons heen scheiden mij van jou muren breken wereldse verhalen af voor treurige aftochten zonder kleur koppen door muren vervangen kansen door pijnlijke twijfels ruggen tegen de muur verlammen lijven om liefdevol aan te raken vriendschap noch verbondenheid…

Niet in geld uit te drukken is het hoe vrienden zich voelen met elkaar verbonden door jaren lief en leed machteloos als er machteloosheid is troost indien troost voor handen nooit zakken ze dieper in de put omdat het voelt om samen pijn te hebben de een opent de ogen voor de ander de ander opent zich in schaduw van een droom die de ander…

van het volgende pad geen weet dolende in het rond zij heeft zich in het wit gekleed als stilzwijgend verbond naderend in het doffe licht maagdelijk zelfs, nog onbetreden gebukt onder vers gewicht zomaar uitgegleden wat doet eigenlijk nog zeer?…

Toen eenmaal afgelopen lag op ons gelaat een eerbied, dankbaarheid, een lach, iets ongekends dat ons verbond, terwijl wij uit alle windstreken hier zomaar bijeen waren aangewaaid.…

de late kou brengt me nog geen lente-gloren ik mis het groene lover aan de kale bomen geen ochtendlied van de merel wekt mij op alleen tegen het raam spat een trieste regendrop toch ben ik in de woestijn van mijn gedachten diep verbonden met Hem die ik mag verwachten nog houdt Hij zich in het naakte hout verborgen maar bij d' eerste knop…

Zij keren nooit ofte nimmer terug toch levenslang met ons verbonden ook dood - vliegt de tijd heel vlug moeizamer genezen - de open wonden van die te jong of plots zijn weggerukt een naam op een steen zijn gebleven een foto op een gedachtenis gedrukt zo houden wij hun afscheid ten leven hun ziel die naar 't hogere is gestegen onder Gods…

Ik troost me met de gedachte, dat we artistieke deeltjes zijn, die mysterieus verbonden blijven, met al wat sterft en leeft.…

geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een wervelende kringloop ademloze emotie van hechte verbintenis aan de mooiste dagen heden verbonden…

Verbonden met het water lijk ik te verdrinken met het land. Nachten in de regen. Zo donker heb ik slechts de eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen valt de regen. Glijden druppels roerloos zacht. Wat ik versta van de regen is dat je zo ook gelukkig kan zijn.…

met hem Ze sturen hem nu weg, exit Ze waren veel te veel geworden Ze de jonge meisjes, de mooie vrouwen en de zeer foute Epstein Zij en hij rijden paard in Schotland in het zwart gekleed Zij is Elisabeth en hij haar playboy-party-zoon Andrew Zij is de Koningin van Great Britain ook na de Brexit, maar Zij, moeder en zoon, blijven voor altijd verbonden…

Kerstavond Samen Nog 7 dagen om achteruit te kijken Verdriet, isolement en virus - maar ook verbondenheid en plezier gevoeld in 2020 Samen beleefd 2021 dient zich aan Uitzicht naar fijner leven geeft kracht Samen gaan we het doen Ieder op zijn eigen tempo en karakter Top en dal en alledaags Maar vooral als gezin Dat telt Geef steun gevraagd…

Op ons verbond. Op de liefde. Rode wijn.…

de pijler was gedoopt met bloed dat stolde tegen grijs beton bruinde in de zon voordat hij drager werd bloemen aan zijn voet de knuffels en de beren heren met hun kroost en vrouw, stille auto's in het ademloos passeren hij droeg de weg pas later over andere wegen verbond gescheiden zijn ontbond het leven uit het lijf in ziel…

samen zijn wij even weggeweest naar een feest zonder wereld alles hebben wij losgelaten geen agenda of afspraken richtingloos hebben wij zonder kaartje de trein gepakt hij stond voor ons op wacht vertrok meteen na de fluit reed snel het anoniem stationnetje uit nog tikken de wielen hun maatschappelijk verbonden cadans…

op een onbewaakt ogenblik was ik tot mijn schrik de rode draad verloren onze levenslijn als houvast in bange dagen die hoe dun ook uitgerekt ontzettend veel liefde kan dragen het voelde alleen voor het eerst niet verbonden in de realiteit van alle dag waarin jouw lach mijn leidraad was hoe ik ook mijn oren spits ik zal het…

Het verdovend gevoel van vreugde, is een prachtig schilderij, dat warmte en liefde uitstraalde als symbool van onze verbondenheid. Weinig woorden, worstelen allemaal dagelijks met jaloezie, zoeken de verre regenboog als het regent en hopen dat afgunst geen diepe wortels heeft..…

Wie op deze speciale dag naar geluk wordt geleid zo verbonden af wil wijken van traditionele paden zijn " haar " met liefdesgedichten wil overladen wordt tuinman , juist nu en voor altijd zonder spijt . Sinds deze dag voel jij je dan nooit meer berooid heb jij later al vaker dan eens 't roer omgegooid.…

Vanavond neemt het koor een nieuwe compositie van hun geliefde psalmen door; berijmd en onberijmd met een initium verbonden.…

muur of uitgestald in moeders notenhouten kast Dragen zij voor altijd de herinnering Dragen zij nog vaak de loden last Want achter al die mooie kleuren en Achter al het uiterlijk vertoon Denkt zij nog aan andere dingen niet alles was zo mooi en schoon Er zitten barstjes in de uitgestalde pracht Symbool voor pijn die is er voor altijd mee verbonden…

met zacht en rond had jouw lach een levenslang verbond gesloten zonder duwen en stoten samen naar de deal die is afgesproken in alle openheid zo hebben ook jouw ogen in alle harmonie hun eigen keuze voor bepaalde kleuren zij dragen in weerkaatsen dezelfde gloedvolle woorden in alle emoties die zij in contact laten zien…

ik zag het pad voorbijgaan in passerende bomen en struiken het hoge buiten ving blauw met snelle wolken in een dunbevolkt firmament boven het ruisen van de wind hoorde ik de echo van jouw hakken in gelijkmatigheid de mantra van beweging had zijn eigen melodie in het kraken van takjes speelde genie in een magische verbondenheid…