Alle inzendingen over Vertragen OR Onthaasten OR Kind

Als Vaders gang lijkt te vertragen wordt het kind naar Huis gedragen.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Vertraag. Vertraag. Vertraag je stap. Stap trager dan je hartslag vraagt. Verlangzaam. Verlangzaam. Verlangzaam je verlangen. En verdwijn met mate. Neem niet je tijd En laat de tijd je nemen - Laat. ------------------------------------------ uit: 'Laat alle deuren op een kier', 2004.…

Laatst las ik een levensles Die ging over onthaasten Dan hadden we weer tijd Voor onze evennaasten. Toen ik het begrepen had Dacht ik aan ontmoeten Dan hadden we minder stress Door al dat verplichte moeten.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

soms vader door de omgekeerde verrekijkers van de tijd zie ik je weer hoe je bestond op de rand van de eeuwen hoog en rechtop als graan in augustus alsof je altijd hier zou zijn dan zie ik dit gehurkt en gebogen een kind aan het water zoekend naar zeeglas maar blind voor de dagen die zonder vertragen wolk na wolk boven ons razen…

een zelfbewust gezicht de blonde haren uitgelicht door voorjaarszon een lach die lente straalt ondeugend in passeren haar lange benen veren in een galant onthaaste tred zij is wat komen gaat die kou en winter achterlaat al spelend met de zomer…

We streven naar het eindeloos onthaasten Het tomeloze graaien is niet meer De boze buurman blijkt een toffe peer Wij kijken liefdevol naar onze naasten Helaas zijn die behoorlijk nors en nukkig Zo leven we nog lang en ongelukkig…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

-gebruik Gaan kennelijk je hersenen vertragen Hoe meer je belt, hoe minder je gaat dagen Zo zwem je in een modieuze fuik Dat eigentijdse chronisch draadloos bellen Doet immers die vertraging slechts versnellen…

Ik ken zoveel mensen niet, al kom ik ze tegen, hier of daar in werkelijkheid of verbeelding ze blijven me vreemd, verafstaand. Gedreven overdreven of overdreven gedreven: het tempo is me vaak bizar, onaards, alsof duivels jagen op reddeloze zielen vol angst. Vertrouwen is eenzaam weten dat je geliefd bent, dat er iemand aan…

waar drukte noch haast gehoor meer vinden zweef ik eenzaam over groene dreven glinsterende sloten en golvend riet nestel ik in takken en zachte twijgen koester het zwijgen in vacht en ziel…

Vandaag ga ik mijn tijd vertragen. Chronos laat ik chronologisch blijven. Wat ik doe wordt gewoon op tijd gedaan. Vandaag ga ik onze tijd vertragen. Vandaag stap ik in de tijd van Kairos. In de tijdloze tijd van ons gevoel.…

vol in vertraging een doorgaande beweging slakkengangetje…

Alles verandert, mensen vertragen dat vaak -- met hun tradities.…

ik kijk naar zwart-witte beelden uit ‘n kleurrijk bestaan mens en wereld leken toen nog onthaast het leven zorgelozer doorheen de tijd zo onherroepelijk vervlogen onderhuids nog zacht te beluisteren in schrale heimwee nog vaag te verstaan (n.a.v. een film van Bert Haanstra)…

aan de ringvaart in het park gelegen waar ik mijn eigen buitenplaatsje vind maak ik dagelijks de herinneringen die ik flierefluitend ze verwonderend als lunchpakketje uit mijn rugzak haal om ze uit het vuistje dan weer te eten als ik op safari ga in mijn eigen buurt om de jachtigheid ermee te onthaasten die mij zo dwingend doorstappen laat…

Kind Het was saai gelukkig vrije tijd computer en nintendo bliep bliep bliep chips met verse melk Forenzen File informatie toch vertraging berusting, niemand komt te laat de klok is niet de baas Aandelen De koers gaat op en neer het humeur is in mineur winst is niet genoeg bedrijven aan de ketting de stemming is de baas…

het lijkt nog nacht wanneer mijn woorden zich gaan vertragen om in het bekende te gaan slapen want zij weten het, de woorden weten het van elkaar, zij weten dat binnen in dit gedicht een kind smeekt om de dood om god, om de dood, om god om nacht na nacht te mogen sterven in de stilte van een stomme hoek uitgebraakt…

Oh die liefde, als kind te spelen dat ik onder het hart zal dragen, we zullen er samen van eten om aan ieder te verdelen, ook als zon en maan hun baan zullen vertragen, tot aan diepste kleuren van Eros fluit door een zoete dood getroffen, spreekt z’n mythische voorspelling uit, steekt al het verlangen in bedwelmende tonen tot hij z'n…

als jij in mijn gedachten bent mijn hoofd volledig vult jij al mijn kleine dromen kent en mijn geheimen zo onthult ik blozend in je armen lig verlegen en verbaasd mijn ogen neergeslagen verliefd en ook onthaast dan dwaal ik zonder zorgen niet langer meer alleen ik slaap gerust en morgen.... ga ik stralend van je heen…

Je deed het moeiteloos, je was al continenten ver, voordat ik je ging missen, te gretig ingehaald, te veel gevergd, jij was alweer een klip voorbij, wuivend, leek zorgeloos, keek vanuit je hoge plaats op mij neer, ik maande je stil te blijven staan, wat je beantwoordde met nieuwe vragen zonder een stap te vertragen, verkoos je de…

Traag glijdend omringd door duister Berust ik zuchtend in het feit Dat de tijd zijn sporen nalaat Is dit dan vertraagzaamheid…

De taalvernieuwing maakt mij enthousiast, ons volk is vindingrijk in woorden maken, waar andere dan weer in onbruik raken als ze verouderd zijn of ongepast. Ik moest naar Schiphol voor mijn vlucht naar Praag. Dat ging zoals gewoonlijk vliegenstraag.…

Durf dan te dromen en te werken, en lach zoals een kind dat kan, vertrouw het leven, telkens nieuw weer, vertraag je stap, geniet er van.…

in de bosrijke stilte onthaasten we in tijd die we genieten!…