121 resultaten.
een zachte waterval die klatert
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 899 je woorden zijn
een zoete rust
een zachte waterval
die klatert en me kust
je stroomt verkoelend
langs mijn lijf, met
zinnen maak je je
verlangen aan me wijs
we vloeien naar elkaar
kolken als we mengen
in het tederste gebaar
zal extase ons verzengen
je glimlacht me weer
warm als de kou verkilt
en de liefde in het
ogen blikken…
Kaalslag
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 599 Tergend traag zet hij een wankele schrede
over de verzengend savanne, leeg en gortdroog
een kaalgevreten paradijs zonder hoog
of laag, zonder beschutting, nergens vrede
turend tast hij naar de randen van de vlakte
terwijl zijn rafelig spoor verdwijnt in zwakte
Nog even blikt hij naar wat passeerde
hij zou het, zonder aarzelen, zo weer doen…
HET BELOOFDE LAND
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.267 Als in een film
dringt het water binnen
ijskoud
glijdend, zakt het weg
in 't diepste binnen
van zijn wezen
brandt echter verzengend vuur
erupties zijn niet te vermijden
kokend, borrelt alles op
hete vloeistof
schroeit zijn lippen
de aders zwellen
de huid schrompelt
vernietigde structuren
overgang tot as
uitgestrooid over het stille…
Woordenspel.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 652 gembersmaak in verkouden stuifmeel lucht
wierook damp in vervlogen avond lust
ik droom de man die jouw voeten kust
verzengende hitte in het hete zand
slangengif in gebeten liefdes wond
blaren op je verschraalde lippen mond
zweetlucht in versmeltende liefdeskoorts
hartstocht op een te steile helling
ik droom de man in die vertelling
ontlading…
Overpeinzen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 Het gegeven
Dat mijn leven
Kostbaar is
En kort
Doet mij denken
Aandacht schenken
Voert mijn pad
Naar waar het hoort
Maakt het blij
Brengt het zelfs mij
Uiteindelijk naar het licht
Met dien verstande
Hou ik voorhanden
Dat ik mij focus
En ook richt
Op grote lijnen
Negeer het kleine
Inzicht krijg als mens
Doet het verzengen
En verschroeien…
Een vooruitziende blik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Wat kan als razende storm afbreuk doen aan leven en vitaliteit,
als ‘n verzengende schroeiende zon werk doen met te grote vlijt.…
Oase op de heuvel
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.630 soms ben je een woestijn,
ongenaakbaar lig je uitgestrekt
zo verlangend, vol begeerte,
gehuld in een
zwoele zuidenwind
die mij verzengen wil.
…
Even wachten
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.299 klop aan mijn deur
Vergezeld van die weeïge geur vertelde mij alras
Dat te pas en onpas de bode van onheil verdriet
Zo fluisterde men immers al, de dood er was
Maar nu was hij toch aan het verkeerde adres
Even gluiperig te buurten zonder bericht vooraf
Verklaarde ik hem met aanverwante ziektes de oorlog
Verwenste hem op de stoep, naar een verzengend…
Warm genot...
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 3.102 Kus mijn verlangende mond
Laat je tong sensueel verwennen
Breng mij in een verslavende roes
van een zalig voorspel in genot
Dompel mijn lichaam
in een verzengende passie
Til mij in je sterke armen
op het warme liefdesnest
Voer mijn brandend verlangen
naar ongekende hoogtes
Streel mij in de warme zomerzon
met je zachte rijpe vingers…
heildronk
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Vroeger ging alles van waarde
mijn mond rond, zomerse weiden
het lange tenen van de wilgen, het
stil zwijgende van plassen in de voren
mijn geboortegrond rees en alles zoog
verzengend, de hitte die het dampen
uit de koeien sloeg, blakende vlaaien
mijn handen fonkelende verbeelding
witte haren, Ernest Claes in de vingers
toen nog, het huis…
Goya etst de hertogin van Alva met een negerkind
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.411 Toen zij zijn liefde had verkoold -
Vrouw van verzenging - toen ontsprongen
Hem vreemde grillen: als idool
Gaf hij haar schoot een negerjongen!
Lang had hij naar dat hart gedongen,
Francisco van de Spaanse school,
Penseel en handen uitgewrongen, -
Nu is hij in een ets verdoold.…
Lovely Petra
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 308 Ik ben nu ijzeren Hein
mijn adem, verzengend, smelt me de lippen
ik werk óók hard aan mijn eigen vernietiging...
Dit was de laatste kans,
die ik me gaf
die jij me gaf,
dank je, Markus.…
Dansen tussen vreugde en verdriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 386 wij waren blij na het zien van de tjiftjaf
die een voorbode van het voorjaar was
het wachten was nu op de fitis zijn neef
doch hij kwam niet, evenmin het paasgevoel
de beloofde vrucht was afgebroken –
de zomer die volgde was verzengend heet,
het land dor en zonder enig teken van leven
wij leefden meer naast dan met elkaar
in de herfst bluste…
Harry Truman's droom
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 173 Verzengend, verstikkend dodelijk
ongewoon, die in een nachtmerrie
een kleurige paddestoel kon opbouwen.
Die na een eindeloze oorlogstijd,
in een fractie van Harry's levenstijd,
Nippons bouwvallen zijn doden liet berouwen.
Harry Truman had een droom,
die het leed bracht van het atoom.…
woorden uit St-Laureis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 412 in het niemandsland achter haar ogen
wast hij zich de handen
zodat zijn dromen hem onherroepelijk
ontvallen en verzengen in zijn vleesgeworden
stem.…
huwelijksrequiem
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 751 zon - zee - wind - vuur - rotsen
zij werden man & vrouw
in memoriam
van verlichtende zon en verzengende vuurbal tot fletse noorderzon
van verkwikkende zee en verwoestende springvloed tot verraderlijk brakmoeras
van verkoelende wind en geselende stormen tot verstikkende windstilte
van verwarmend vuur en uitslaande branden tot smeulend koudvuur…
Herfst zonder oogst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 jij hebt zomer gezocht
waar kou klapperende
tanden wit licht weerkaatsten
einders gevonden die
hitte trillend de verzengende
horizon mismaakten
hebt tal van
verschroeide bladeren
gekeerd maar het leven
bleek al door de immense
hitte te zijn verteerd in
een herfst zonder oogst
nog duistert het
onder levenloos loof
maar de koelte…
Duivelsmooi .....
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.346 Het voorportaal van de hel
spiegelt geesten in al hun naaktheid
een plaats waar ongedoopt gestorvenen
graag vertoeven, immer bezield door emotie
Rede sluimert in onmin met de vlammen
terwijl de harmonie tussen hemel en hel
in verzengende hitte vergaat, klinkt
het verleden duivelsmooi in het orkest
dat vol vuur de fanfare probeert
te evenaren…
Hellada
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 989 Handje vol steen,
vervallen tot puin,
waar Goden huisden,
democratie heerste,
Archimedes, Aristoteles,
Plato, Socrates,
wetenschap en natuur,
vergeten en vergaan,
puzzelstukjes land,
zee rondom,
keienstrand verhit,
verzengende zon,
vergeten lauwerkrans,
eeuwige roem,
olympische spelen,
gewoon Griekenland.
-------------------…
blijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 alles ademt rust
lucht en water
in deze ommuurde
kiezelsteen tuin
een verdwaalde boom
de enige die blijft
staat dichtbij
de oorsprong
de kosmopoliet woont
geworteld thuis en
reist oneindig met
de elementen
als een waaier van
liefdes beweegt zijn
wuivend bladerdak onder
de verzengende zon
de storm beproeft
teisterend de…
passie
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 329 uitgestrekte armen
naar haar juweel te reiken, haar erbarmen
zwaar is de terugtocht, grijs is het verschiet
spaar me uw troost, uw medelijdend lied
baarlijke nonsens doen mijn huid verharden
schaar mij niet onder wezenloos verwarden
paar me dan liever, dat ik lust geniet
gaarne zou ik ons liefdesvuur vermengen
vaarwel mijn lief, dat het ons mag verzengen…
met aangepunt venijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 215 ik wil stormen
om de wind te kluisteren
die dwarrelt
vlaagt en fluistert
in en om me heen
wil snijden
als een mes een zwaard
gewet op scherp gekarteld
in tweezijdig zijn
met aangepunt venijn
wil branden
om de zon te verzengen
met hete passie van kracht
tomeloze hitte
van vurige macht
wil huilen
met golven verdriet
zeeën van…
Versmelten
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.291 gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in hallo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
-Schuift licht zijn zijde noire aan kant
charmeert hem van zijn apropos-
ten einder wassend bolster spant
Vurig slokt zij dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email
kobalt in wichtloos vrije val-
daar hij zichzelf verzengen…
Versmelten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 578 in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in halo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
schuift licht zijn zijde noir aan kant
charmeert hem van zijn apropos
ten einder wassend bolster spant
zij slokt vurig dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email
kobalt in wichtloos vrije val-
daar hij zichzelf verzengen…
requiem van een huwelijk
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 827 zon - zee - wind - vuur - rotsen
zij werden man & vrouw
van verlichtende zon
via verzengende vuurbal
tot fletse noorderzon
van verkwikkende zee
via verwoestende springvloed
tot verraderlijk brakmoeras
van verkoelende wind
via geselende stormen
tot verstikkende windstilte
van verwarmend vuur
via uitslaande branden
tot smeulend…
In het Molenpad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 Maar al laat ik me geredelijk verzengen,
tastend tederheid met manie mengen
als ik die gloed weerom gespiegeld bied;
‘t handschrift dat me ter vervoering richtte
ziet me uit noodzaak zalig zwichten.…
VERLANGEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.589 Wat toeft gij, dat een vruchtloos haken,
Als middagbrand, mijn bloei verzeng'.
Zal nooit ... ach, nooit! de stond genaken
Die u mijn wensen tegenbreng'?
Genees het hart, aan u geschonken;
Eer 't in zijn duldloos wee verkwijn';
En laat, uit UWE hand gedronken,
Mij 's levens kelk tot vreugde zijn!…
Hartverwarmend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 feest
met een opgetogen
heerlijk ontspannen geest
als altijd bewogen
je ogen als aanjagers
van wat er ging komen
in het oplichten van tipjes
uit illustere dromen
vol geestdrift stortte
de groep zich daar op
met dansen en zingen
alsof er een geweldige
prijs viel te winnen
in uitgelaten wiegen
doofden de vlammen van
het ooit verzengend…
Marathonpijn deel II
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 299 40 kilometer
De verzengende kilometers
van het verkrampende zweet
splijten het lijf van de geest,
raken opgebrand in kortademigheid
van spieren die het verrekken
ongevraagd beginnen te trekken
zich nauwelijks nog kunnen strekken
en streng protesteren
tegen dit eindeloos
lijkende tijdverdrijf.…
VERSCHROEIENDE ZOMER
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 314 planten kreunen en klagen
al wekenlang valt geen drup regen op hen neer
hoe kunnen ze nog bloeien en vruchten dragen
de droogte verschrompelt hun harten meer en meer
het juligras verschroeit door een brandende zon;
waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen
nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen
alleen de akkerwinde die verzengende…