Alle inzendingen over Witte heks

hek en lachen naar mij mijn gezicht bedekt met tranen Ze blijven staan voor het hek staren begerig naar de tuin eens heb ik ook voor dit hek gestaan…

Een vrouw die in de ban der heksen raakte Volgde zelfs een studie in dit vak Hetgeen zij met de fiscus nabesprak Waarna die het voor haar wat leuker maakte Conclusie: deze heks kan het dus echt En daarmee is die aftrek weer terecht…

Vergis je niet Vergis je niet in mij Ik ben wel Heks Maar vergeet niet de Christen in mij Vergis je niet Vergis je niet in mij Ik ben wel Christen Maar vergeet niet de Heks in mij Vergis je niet Geloof is geen spielerei Niet als je er ooit voor gestorven bent Zoals Christus Zoals Heksen Zoals mij…

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

nu staat er een hek met prikkeldraad en stroom voor het landschap dat ik geschilderd heb de geur hing er vol en dicht onder het licht van de witte zon de volle bloesembomen; en woei naar verre streken, ze ademde de kussen van de witte zon zullen we het ooit weten uit welke richting de zwarte vogel kwam aangevlogen in duistere…

alle tranen rollen naar aarde mompelt ze en haar vingers verbeelden regen kijk paddenstoelen in een kring nou ja een halve kring zou de heks hier dansen bij nacht en sterrenkrans dansen en zingen en kabouters vraag ik waar zijn de kabouters die wonen niet in bruine maar in rode paddenstoelen rood met witte stippen haar lach tintelt…

Het gevoel van kerst gedeeld In de sereniteit van een witte wereld Stil en verlaten Waar slechts schaapjes blaten Een wereld van frank en vrij Op een warme sofa zij en hij Waar de open haard zal branden Buiten een buizerd op een hek wil landen De tijd lijkt er stil te staan Het ultieme moment van saam Fonkels van het brandende hout vertalen…

het wintert voor even in de sporen van de herfst rijpt het eerste wit in een bleek ochtendzicht nog kleurt de oogst van de zomer ritselt wind in bladeren van de dromer maar wij paddenstoelen in een kring laten heks en halloween tot donker wasdom komen kom dan mijn vorst bevries ons maar weet dat wij weer lente zullen leven en…

De afvoerputjes brullen. Ik juich: de vaat is weer voorbij. Het tafelzilver schittert me tegen. Alleen de vloer gromt verongelijkt. Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd. Een opkomend stormpje. Het dreef naar mijn domein. De Gastheer sprak: 'Later vieren wij dit zaliger!' Boven mijn borden begon het te regenen. Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…

1965 Er was er eens een heksje klein Die madeliefjes plukte Ze maakte daar een bosje van Wat haar heel aardig lukte 1985 Er was er eens een jonge heks Die sprong op barricaden Ze maakte hier en daar wat los Met spreuken en met daden 1989 Er was een heks die werken ging Als altijd heel zelfstandig In overleven op…

De moderne heks monteert een straalaanjager onder haar bezem.…

Een hek een wolk verte En overal ben jij…

in Sellingen zag je het bronzen beeld van Hasje de heks het ene moment onbelaagd maar even later door koperdieven afgezaagd. de Giezelbaarg had een bronzen bord dat vermeldt wie hier lang geleden als heks was terechtgesteld is gejat.…

Het hek is van de "Dam" veroorzaakt door een schreeuw van een enkele man…

Met toverloze, wakkere, heldere stem is zij nooit een heks.…

Hekken en poorten de grensbewaking op scherp leve de vrijheid…

. ------------------------------ ...Staatssecretaris Wijn heeft in de Tweede Kamer bevestigd dat de kosten van een opleiding tot heks fiscaal aftrekbaar zijn...…

Geplaatst stek tegen schutting scheidingshek even breed als lang heen praatje weer geen belang rijtjeshuizen tuinen deels beklemde vlinderboom -tussen hek en open deur- prijkt soepele boomtakken boven begrensde tuinen diep lila pluimen gekleurde vlinders komen en gaan citroentje koolwitje dagpauwogen burenogen genieten gaan staan…

Vensters in het hoofd over het hek van illusies, springen lammeren.…

Flubber Bubber Wabel Rabel Elke dag een nieuwe fabel Zobbel Wobbel Lepel Laal Zo ontstaat nieuwe moraal Wiebel Weifel Kriebel Keifel Er is geen tijd voor getwijfel Knoebel Knebel Stoebel Steel Alle delen worden heel…

Toledo 1934 Tussen de kloosterzaal en de kathedraal was een dubbel getralied hek en achter dat hek zat die non. zij had haast geen tand meer in haar mond, haar huid was geel, haar blik ongezond, zij was niet wijs en niet gek.…

dwars over het hek kwikstaartjes op snelheid haar pony springt mee…

Langzaam draai jij Het hek met zijn Eigen ronding dicht Tralies dekken de Bloemen af die jij Vandaag met liefde Verzorgd hebt maar Niet verkocht. De dag is rond, Net als jouw hek, De tijd is om Je dag zit er op De vrijheid lonkt Als de avond valt.…

ze grommen hun donkere dreiging in laagtonig geluid strak bewegend golven ze aan het miljoen zonder baan een enkele articulatie als zweep om te gaan nog is het hek niet bereikt maar confrontatie is slechts een kwestie van tijd een nietsontziende ontlading opent het hek ze stoppen verbijsterd ook daarachter blijft alles gelijk…

Zijn zoontje viel in een punt van het hek van de kerk. Scheer je weg, dood, handige kapper, mager en lang. Oude mensen, dat ging nog, maar Jos, met zijn brommer en langer geleden de witte arm in de regen die onder een deken vandaan kwam op de tramlijn van Brussel naar huis. We stapten erover.…

wit en wijds strekt het landschap zich uit als een opengeslagen deken van eerste kwaliteit verse sneeuw de felle noordooster blaast modder- kopjes bloot die nieuwsgierig rond kijken in de verblindend lichte ruimte de slootkant is een ultra natuurlijk kunstwerk steil gewand ongerept met overhangende witte waaisels de dammen met roestige…

Kroostige slootjes verzakkende bootjes stukgevallen hekken vermolmde schrootjes…

er dwarrelt sneeuw op winterschone bomen naakt wacht de vroege lente onder een vernuftig sprei innig pluizig omarmt het wit het onbeschutte een gloed van liefde twinkelt koddig op vogelveertjes rondborstige klanken treffen de stilte hoop wikkelt zich om uitlopende twijgen smetteloos alles zo wonderbaar nu niets dan…

Ik denk sneeuw Paddentrek, sneeuwdek IJzig gegeeuw Zomervertrek Heersend eigengerief Niemand is lief Geef mijn woord Gevoel gesmoord.…

Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht, onherbergzaam als een wijde oceaan. Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht op de vaart die wordt beschenen door de maan. Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen. En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen wil weten hoe het werkelijk met me gaat. Dat ik eigenlijk nooit antwoord…