Alle inzendingen over Ziek

Ze is ziek en alleen... Ziet niemand haar lopen? Ze lijkt wel onzichtbaar, en ongewenst. Ze is zo alleen met niemand om haar heen. Is er dan niemand die haar op wil nemen? Straks bevriest ze van de kou... Het is nu hartje winter, en steeds zwerft ze daar nog rond. Niemand die om haar geeft, niemand die om haar maalt.…

O Fiere Vlaamse Leeuw… Zing en brul ik met getrokken klauwen: Waarom geen zieke zebra’s vangen?!…

Deze zieke geesten zaaien verderf en haat, lachend voeden zij de bron van het kwaad. Waarom zou ik ze ooit vergeven, als ze geen respect hebben voor het leven van een onschuldig kind wiens eerste schooldag pas begint? Ze hebben gewonnen, want de haat die is gezaaid, is bij mij in alle hevigheid opgelaaid.…

Als koel in 't groen baden mijn brandende ogen, En, stadsgevang'nen, wijd zwerven door 't ruim, Komt vlokkend op de wind, als gorig schuim Uit een riool, het stadslawaai gevlogen; Twee wolken stuiven aan, ineen gezogen Door stinkende auto die, rollende fluim, Op 't stof, dat wegbolt, in kwaadaard'ge luim De stad, immense zieke, heeft uitgespogen…

Droom maar lieve zieke van liefde, spel en schemerlicht stilzwijgend heb je overzicht Jij ziet het al en wij nog niet wij kijken, maar jij luistert waardoor je de begrenzing ziet die van leed en liefde fluistert Jij neemt je eigen levensweg aarzelend, en dan eenmaal rechtuit wanneer je tot het einde van de stille weg besluit Steel nu…

geworden zonder stok of kunstgebit en genietend van een glaasje “als er maar mijn merk in zit” honderd jaar is hij geworden zonder staar of kunstgewricht floot nog altijd naar de meisjes schreef zijn duizendste gedicht honderd jaar is hij geworden zonder last van reumatiek rokend, drinkend, weinig slapend voelde zich nimmer zwak of ziek…

Droom maar lieve zieke Van liefde, spel en schemerlicht Stilzwijgend heb je overzicht Jij ziet het al en wij nog niet Wij kijken, maar jij luistert niet waardoor je de begrenzing ziet en dan leed en liefde fluistert Jij neemt je eigen levensweg Aarzelend, en dan eenmaal rechtuit wanneer je tot het einde van je stille weg besluit Steel…

Je kleine meid, schuilde altijd in jouw armen Alleen jij kon haar hartje verwarmen Als ze weer eens ziek of bang was Hield jij haar altijd liefdevol vast Mam, je kleine meid is nu groot geworden En toch, ze kan haar eigen zorgen Niet alleen te boven Mam, je kleine meid kan de wereld niet volgen Haar vroeger zo kleine zorgen Zijn nu grote…

Een mooi Lente dag Ik en mijn zieke lijf rijden door de natuur Ik snuif de geuren van herboren gras voel de zon op mijn huid lammetjes dansen zorgeloos in de wei Ik zie een jogger in de verte Het is een jonge vrouw net als ik...…

Geef de dokter een patient en hij is in zijn element, zieke mensen maakt hij beter, Doe de loodgieter een verstopte pijp en de man is blij want gelijk, staat hij bij je op de stoep. Geef de schilder een kale deur en hij vraagt je welke kleur, je erop wilt hebben.…

-------------------------- krank: ziek…

ven vlijtig geknipt en gladgeschoren liefdevol met weemoed houd ik in mijn handen de ijzeren schaar die ik ooit heb georven de scherpte is door roest bedorven de romantiek van schapenscheren zorg over het niet bezeren het dromen over toen heb ik wel behouden maar die tijd die is niet meer de geur van veen en heideroos heel ziek…

'k Weet niet of iemand, door dit boek bekoord, ooit meevoelt met het harte, dat daar klopt, ziek van veel lijden, liefdeloos verkropt, en van véél liefde, in lach en traan gesmoord. 't Zwelt niet, van al mijn voelen opgepropt: soms kende ik vreugde of streed met daad en woord.…

dan weer rustig en na amper veertig weken zuigend in mijn armen lag Het is echt niet te geloven dat ik als kind zo kon genieten mijn geluk altijd compleet leek zonder maar een moment te denken aan het leven dat ik zou schenken aan dat mooie mens, aan jou Ik zal het nooit kunnen aanvaarden ik zal het nooit kunnen begrijpen dat jij ziek…

Je vrouwtje zit nu thuis, in haar eentje voor de buis Straks gaat het nog gebeuren, nee, ik wil beslist niet zeuren Wees jij maar fanatiek zo word je echt wel ziek Is daar je werk dan mee gebaad? Ga nu maar eens in beraad! En zeg, het kan niet lang meer duren, met al die overuren...…

Mijn mamma is zomaar stil geworden Ik snap niet goed hoe dat kan Eerst liep zij nog te dansen en kwam zij fluitend ‘an’ Maar langzaam gleed dat harde en dat drukke zomaar weg Ze was heel erg ziek geworden Ze had een beetje pech Het beetje pech werd steeds maar erger er kwam geen einde aan En met het erger worden is ook ‘mijn stem’ vergaan…

naar beneden maar steeds recht vooruit kijken zodat ze geen ogenblik vrij hebben op lijken misschien met smoes dat ze zo hoog nodig moeten trams een twee en vijf krijgen op schrift rubrieken aankomst en vertrektijden worden daarin neergepend de vrij parkeerders op heuvels hoofdelijk ingeprent wie met sleutels om te openen te lang blijft zieken…

De beker met het groen venijn staat al weer klaar en moet vandaag nog leeg zo kan ik met dit gallisch vocht misschien mijn kwaal nog enigszins bestrijden dit bitter vocht het knaagt en vreet zuigt aan mijn hart en schuimt totdat er niets meer overblijft van al mijn dromen je stralend uiterlijk dat maakt me ziek je lacht van oor tot…

gelegd in een poel van naakte aanschijn het gaat oeverloos ophemelen van ziektebeelden ingebeeld opgedrongen sociaal rond draaien theatrale empathie van een generatie want het blinkt zo mooi aan de oppervlakte maar zwijg over de zwarte romanticus met zijn pretentieuze intellectualisme hij heeft een broertje dood in een ziek…

die met humor sprekend oneindig wel lijkt de warme aandacht die zorgzaam koestert niemand die ziet dat langzaam verdrinkt wat jou gaande houd want even voor jouzelf is er nooit de tijd je voelt je drenkeling in de zee van geluk die jij golven laat meestal in de schaduw blijft jouw kus helend voor wie jij lief hebt de naaste of de zieke…

Je wordt ziek, en krachten nemen af je laatste wens: nog een keer naar "mijn plekje" God zij dank is het een mooie dag praten is je te veel, maar ik zie een lach je ogen gaan ver, en nemen alles waar, ik hoop met heel mijn hart, misschien is het afscheid nu minder zwaar.…

Ik was zwaar ziek, men spuugde in mijn gezicht Hij wist niet beter, mij valt het nog steeds niet licht... Pijn, ach, ik heb er veel ervaring mee Relativeren, meestal lukt het me wel, zelfbehoud. Ware liefde heelt alle wonden, zegt men Eén zaak blijft toch gegrift in mijn geheugen.…

Haar voelen is helemaal verward nu haar ziek zijn het woord kanker kreeg. Gelaten staart ze nergens heen, de kracht van vechten opgegeven. Geleefd, gehaat, bemind, pijnen, vreugden, de geboorte van haar kind: het leven heeft haar veel gegeven.…

voor de zwakkere parochianen Gerechtigheid voor alle onderdanen Opdat ze zich door ’t leven konden slaan De vakbonden voor hen pal zouden staan Ik zocht vergeefs contact met Anglicanen Schreef wel een aardig aantal encyclieken Wou dat men werken van Aquino las Vrijheid van pers en woord vond ik maar niets Al eeuwenlang werden bijzondere zieken…

denkt vast weer aan hem een steek flitst door mijn hart je praat niet meer met me zegt niet meer wat je dwars zit “ik wil er niet over praten” of “laat maar” dat is alles wat ik hoor ik zie het verdriet in je ogen je denkt dat hij je zal helpen maar ik weet het zeker hij breekt je weer toekijken is het enige wat ik kan het maakt me ziek…

waar de witgejasten door de gangen ijlen en koortsigen dat doen in zieke bedden waar het leven in de aderen drupt en ademhaling wordt verlicht door zuurstof uit de muur waar naaldfetisjisten bij nacht en ontij monsters willen van je bloed dat is geen plek waar je wil zijn maar als de nacht valt en de witte engelen zweven door…

. ------------------------------------ uit: 'De zieken breken', 2008.…

Bracht zo een kwinkslag aan de ongeneeslijk zieken. Ik sloeg mijn tenten op vóór Wilton-Feyenoord, Vermaakte 't werkvolk met wat leuke imitaties en gekke stemmetjes of schalkse declamaties. En stond met druivensuiker 's avonds aan de poort.…

Zij vraagt, ziek liggend in haar bed Haal jij wat ondergoed voor me, een beetje net?…

hoe bang ben jij, wanneer kogels je om de oren vliegen, eerst nog ver weg dan nadert het gevaar, er wordt verkracht geroofd en gemoord, in tijden van oorlog geldt het recht van de sterkste vele mensen veranderen in zieke geesten en jij, jij bent nog banger waar moet je heen, hoe hou jij je kinderen veilig alles van waarde wordt gepakt en…