Alle inzendingen over Zongerijpte tomaten

ik ben een zenuwbeest mijn hart klopt tomaten pastasaus met gorgonzola handen trillen vioolsnaargewijs toccata's dubbel timbre knieën knikken stuiterende rugbyballen richting vlakte mijn keel giert van zinderingen vampieren vlerken vleermuizen ik ben een zenuwbeest kloten knijpen zich samen in de bibberende druipruimte van geplooid…

Achter zijn rug ligt de tuin recht in lijn rijen uien, tomaten en sla dahlia’s groeiend te zonnen. Staat hij op schoffelt wat rond praat met de aarde zijn liefde voor haar is rond. Zijn ogen onbewogen over zijn onkruid, ziet alleen een horizon in zijn woord.…

Het zout der aard; bijen, Maar ook appelen en tomaat. Wie die bijen jent, krijgt te maken met voeten stampers stampei. Zij trappelen zonder in te boeten, vervend op Candy. De voort planters sappelen voor dag en douw, met wij in de wei.…

ik spit de tuin om poot de aardappelen zaai zaadjes voor kruiden voor zolang het duurt plant de tulpenbollen snoei de rozen nu het nog kan verwijder het onkruid voor zolang het duurt maai het gras schud het hooi en alles zal wel goed komen voor zolang het duurt laat de tomaten rijpen en de druiven zijn zo zoet immers er is tijd…

Dat je bloemen dragen mag en zongerijpt, vers fruit, zelfs als een schalkse wolk haar sneeuw als witte henna spuit en dat een bank van zachte mist je schenken zal de droom dat jij weldadig, luxueus in wolken baadt van stoom.…

Het stond op de spiegel geschreven, vannacht nog maar vanmorgen was het er alweer af: “Van gekruid gehakt en tomaten maakt men geen appelmoes, maar het maakt geen fluit, het smaakt nergens naar” Dat heeft die heks gedaan, om mij met deze spreuk van jou te bevrijden, toen jij me achterna zat, met dat stanleymes Al die kastdeurtjes…

frituren is behoorlijk ongezond je moet je volle omvang maar eens meten geloof me, dat is slecht voor je geweten wie zoveel schranst is eigenwijs of blond gelukkig is er nu de au-tomaat met appels, druiven, kiwi’s mandarijnen het Waterloo voor frieten en kroket dus bollebozen doe niet obstinaat en laat die slappe baby-buik verdwijnen eet…

van een hart is een leugen maar in haar tuin, het hart van een middag heeft ze op me gewacht, haar stralende gezicht door licht omkranst, ze krijgt goudinjecties om kalm te blijven Ze heeft onze afspraak afgezegd, opnieuw gemaakt Het gras woekert, bloemen overschreeuwen elkaar, ranken rond de tafel met blinkend bestek veldsla omzoomd door tomaten…

Je kunt hem ook maken met pit, met tomaten en bleekselderij, een beetje peper en zout, met nog wat biologische ingrediënten, hij maakt je gezond en zo blij. Desnoods met een rietje en wat ijsblokjes erbij.…

~Tomaten, pruimen, peren, mooie kersèè Ik denk dat lied nog af en toe te horen; na kersen volgde met een uithaal . . . ~Versèèèèè~ en dan begon het deuntje weer van voren. De groenteboer, hij hield van variatie, zong van zijn waar aan ‘t jaargetij getrouw. Des zomers over peultjes en spinazie en zuurkoolverzen hield hij voor de kou.…

haar lucht blijft hangen tot ver om de hoek bij het lanterfante(n) en haar vlokken mijn toonbalken vulden met mytische gezangen het was gewoon een straatje om zo ik dat aldoor gewend ben en ja, nu kijk ik duizendmaal om terwijl mijn hart bonkt met luide stem het bestaat nog steeds, ook bij mij ik was vergeten dat de sla groen was de tomaten…

bemind sportieve jongelui in zomerse kleding kunstrijke sprongen op de trampoline voetballen nog erbij dit alles de laatste dag na de maand mei de elektrische fiets is populair toch nog mensen zij die met de voeten het trappen trotseren met dit weer moet er toch ook eten gekocht worden aardappelen groentes en tomaten…

de kwast pakkend papier wit de kleuren mengend het angstig rood ook de geuren de luchten de lege straat het omhoog geschoven asfalt wortels van mijn bestaan de verhalen van mijn vader ver maar dichtbij de lokkende polder op sloten al het onbetrouwbare ijs met daarnaast de oprukkende snelweg foto’s met een spiegelreflex stilleven van tomaten…

Daar vloog een tomaat Ophouden jullie! De ouwelui zeiden: We gaan je royeren, dan sta je op straat! Terug naar de roots! De jongelui zeiden: Wat meer KenML! Stop met die onzin, geen communisme We zijn socialisten, dat weet je toch wel?!…

Met gretige borsten staat begeerte aan het aanrecht zoent het zaad uit tomaten, kijkt naar het zwellen van beslag onder vochtige doek. Haar hand liefkoost de haas van een jonge stier, zijn zoekende tong is gemaakt voor de hare, verzaligd streelt ze zijn ballen de pan in.…

Bij een daguitstapje of rondlopen in de stad even een eethuis ingaan om te genieten van eenvoudig gerecht dat je maag tevreden stelt een smakelijke schotel twee sneden brood wit of bruin naar believen daarop smelt boter langzaam 't spiegelei sist soms nog houdt plakjes kaas warm daaromheen zorgen slablaadjes en schijfjes tomaat voor…

regen, regen, regen, het is zo triest zie die blozende tomaten huilen in de groententuin de boontjes schurken tegen elkaar aan zoeken troost onder het doorbuigend blad de sla staat met haar voeten in het nat kon ze maar haar krullend kapsel schudden dan vlogen druppels in het rond ik sop door de paadjes van watersnood red een courgette van…

de rauwkost is te grof gesneden klaagt hij vandaag niks beter dan de afgelopen week tomaat te bleek 'k probeer opnieuw: -en als je het zelf wat kleiner snijdt? hoe zo, met dit soort messen? zelfs een konijn zou dit niet fressen puree te flauw en veel te droog -wat zout of jus misschien?…

Hoe min het is, hoe tegenstrijdig hoe banaal hoe idioot Hoe te gek het is voor woorden, en dat, terwijl ze eens bij het gezin hoorde Dit is nou met modder gooien, niet eens met tomaten, Want daar help je in ieder geval de omzet nog mee, van de boeren die ze moesten achterlaten Rusland in het klein, is een scheiding die niet gewoon, als…

lamskoteletten, worst en zware theorieën worden gedraaid onder de grill van de zon mannen met buiken en spierwitte knieën kruisen hun pilsjes boven de rokende ton iets verderop zwaaien zwierige molens hun sla en hun rokken over het grasveld en brengt men elkaar en het water tot kokens waarna men de verschrokken tomaten ontvelt de kolen en…

buis in zwart wit De wachter van de aarde megalomaan Met voeten vederlicht betraden De dag dat Pompidoe werd ingezworen En Jimmie Hendrix' muziek voor een 150 duizendkoppig publiek was te horen En het Rhodesie van Ian Smith Tot een rassenscheiding besloot Ben ik matineus geboren Langs een rabarberveld en een sloot Waar we tomaten…

Zo zal hij zonder tomaten zoals prudente prelaten de vlezelijke liefde moeten leren laten. Uitgespeeld het liefdesspel hij voor altijd ongezelig vrijgezel.…

bedorven Waar insecten oor verdoven duiven koeren op de cour Geraniums de potten kleuren en blauw geverfde emmers bij de waterput Een vijg welhaast de abrikoos bezwangert met zijn geur Het trapje naar de grote keuken leidt waar ook nooit rust is want Vera in en uit vliegt met een geplukte gans of kip of allebei en kisten met tomaten…

je wast jouw handen haren in een wrong speeksel welt achter tanden alles geschikt op het aanrecht van snijplank tot theelepel je bent aan frullen gehecht het schilmes schraapt zaadjes uit de paprika de ui fruit in sissende olie je roert gehakt met een vork rul en grijs in de pan nog wat ontvelde tomaten het laurierblad mag niet…

Hij teelt er spruitjes, Stiense bonen, soms tomaten en onderwijl leest hij de grijs bestofte platen waarop geschreven staat waarheen de trein zich spoedt. Meestal naar Utrecht of Den Helder, nooit naar Groet, maar wel ‘t noordoosten in, naar godverlaten gaten.…

Kijk, daar liggen de tomaten En hier heb ik een banaan Maar die verdomde appelmoes Zie ik weer niet staan!…

helder licht van een zomermaan morgen wordt een hittegolf van kracht ramen en deuren moeten vroeg openstaan God kijkt glimlachend achter 't hemelblauw Hij wil dat wij van de dageraad genieten de verse bloemen plukken in de dauw en de uitgedroogde plantjes vlug begieten de courgettes en pompoenen zijn gegroeid snijboontjes gerijpt, en de tomaten…

En is dit de laatste framboos, wat klein van stuk, En de aller-aller-laatste tomaat: wie is er nog over om bloemen te bestuiven en groene vrucht een blos te geven?…

Ik hou ook van de wind, zei het vrolijke zomerkind, Want als het vreselijk warm is en je gezicht op een tomaat lijkt, dan is het heerlijk als een briesje zachtjes langs je heen strijkt. Ik heb een hekel aan de wind, zei het mopperende herfstkind, Hij rukt de blaadjes van de bomen, het stormt en er valt veel regen.…

Ze voelde zich door God en ieder verlaten kilte had zich dof in haar innerlijk gebrand ’s Nachts zwierf ze begerig door de straten en dacht ze, ik maak mij nog eens van kant Koude winterwind sneed in haar dunne jas af en toe vond ze een totaal verrotte tomaat In een slooppand vond ze een oude matras daar voelde ze zich even geen brokje straat…