3780 resultaten.
De nieuwe kleren van de keizer
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 260 Te zwaar weegt de geringe inbreng
op het schamel bal van pretendenten
aan het schriel kabinettendraad,
zodra het verdict is gevallen
verlaten zij de kamer
in vol ornaat.…
woordsoorten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 218 zware woorden
woorden als zwaarden
die hakken en houwen
scherpe woorden
die kwetsen
lieve woorden
om je zin te krijgen
dreigende woorden
om bang te maken
verklarende woorden
niet altijd te geloven
woorden die wegen als lood
levenslang meegaan
als tattoo op je ziel…
OPWAARTS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 59 Lome lucht drukt zwaar;
regen valt verkwikkend neer;
damp schuift glanzend voort.
Die eenzame ster,
door stapelwolken omhuld,
straalt onverstoorbaar.
Ergens in de lucht
klinkt, heel ver, zacht gesis.
O, een zweefvliegtuig.…
oude fabriek
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 874 wat nog hangt
in de oude fabriekshal
is de leegte
maar nu zonder
het gestamp
van zware machines
een verlaten overall
hangt eenzaam
aan een roestige spijker
'een symbool van verlatenheid'
het laatste teken van leven
is misschien wel 't jonge berkje
dat zich heeft genesteld
in de scheef hangende dakgoot…
De kunst van het web
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 heb uit handenvol herfst
draden gepakt
wilde mijn web
ermee weven
heb ze geplakt
met luwte en zon
in de regen
glansden ze prachtig
maar de druppels
werden te zwaar
zij scheurden
de lijnen aan flarden
ik laat ze waaien
zoals het hoort
maar de kunst van het web
heeft mij altijd bekoord…
Rijnaken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 Rijnaken die volgeladen
over het brede kanaal voeren
wij probeerden te raden
welke last het was die zij vervoerden
dat was ons dagelijks spel
onschuld dat was het wel
nu dragen wij dagelijks
de zware last van het leven met ons mee
die boten zijn daaraan ontkomen
al was het maar in onze dromen.…
zwartboek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 ook al van ons is heengegaan
zó wordt het lijvige boek
van de dode dichters
langzaamaan wel erg dik
en zwaar te tillen…
Gedane zaken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 49 Nu ogen samenknijpen,
de schaduw onder zware wolken gebukt gaat,
is er niets meer te begrijpen.
Alleen het vergeten
van gisteren
en de dagen waar niemand van wil weten.…
Bleek en onooglijk
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 167 de seizoenen
hebben je klein
en schuchter gemaakt
bleek en onooglijk
in het gezelschap van velen
op een noestige stam
maar vlak voor de oogst
gaven warmte en zon
alle kans om te rijpen
zwaar van de suikers
bolt jullie lach naar de boer
die geen grand cru had verwacht…
Wollen hoofd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Hoofd dat zwaar en
Loom is, niet meer
In beweging te krijgen
En zich met de minuut
Meer van het lichaam
Scheidt - bovenwerk
Vol wol, wollen draden,
Wollen spinsels die
Het gevecht met het
Leven aangaan en de
Woorden die jij tegen
Mij zegt die alleen nog
Als klanken binnenkomen
Die alle betekenis
Hebben verloren…
Werelderfgoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 169 Er zit een zware neger op mijn schouder
Met dikke lippen en zo zwart als roet
Die neger roept: ‘Hé man.. ik zit hier goed’
Ik word in een paar maanden eeuwen ouder
En ieder jaar zo rondom Sinterklaas
Fluistert hij in mijn oor: ‘Volhouden baas’…
Chaos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 117 Er heerst complete chaos in mijn hoofd
alles buigt krom om mij heen
mijn hart voelt zwaar
en ik ken mijn plaats niet meer
ik ben stom geslagen
in mij raast een storm
en hij wil maar niet gaan liggen
ik ken de uren, dagen niet meer
ik verdwaal in de straten van de stad
en het ergste is
dat ik hun verhalen niet meer ken.…
kelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 ik had je
keurig moeten kelen
je warme bloed proeven
in kleine slokjes,
als een grote kasteelwijn,
je zorgvuldig bereiden,
delicatesse per delicatesse
en je opeten,
aan een feestelijk gedekte tafel,
met kaarsen
en een bloemstuk
dan had ik je
rustig kunnen verteren
en was je niet
zwaar op mijn maag blijven liggen…
Op eigen benen staan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 Het verleden torsen,
is een veel te zware last.
Zorgen over de toekomst,
kan bijna niemand dragen.
Maar het moment van nu beleven?
Ja, dat zal wel lukken gaan.
In het werkelijk nu,
vindt een mens zijn kracht.
Hier zetelt ook de liefde.
Precies daar en nergens anders,
kan een mens op eigen benen staan.…
Het getij is dood
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 330 schilder weer
de luchten in
het avondrood
botters die
op water rusten
het getij is dood
slap hangen
zware zeilen
de lijnen zijn gezet
als straks de
vloed op komt vult
zich vanzelf het net
geen vis ontsnapt aan
het kielhalen mijn dagelijks
broodje kan ik zo betalen…
Je ontbijt vervliegt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 336 druppels sprankelen
in het web dat
je hebt uitgezet
het licht van
ochtendzonnen spreekt
en breekt in alle kleur
maar je trekdraad is
te zwaar beladen en
dwingt tot dwarse daden
want je ontbijt
vervliegt omdat
het zich bevrijdt
ook deze morgenstond
brengt jou het water
slechts voor even in de mond…
TWEE lampen schijnen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.321 Ik hoor adem uit een vrouw
komen, ik wou
ik wou - ik zit zwaar en stil,
't is niets wat ik wil.
Hoor de klok rikketikken,
hij telt de ogenblikken.…
Kerststress
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 ik zie ze lopen in de straat
ogen staan dof
monden zijn verbeten
ze lopen en regelen
verdwaasd door kerstsleur
die zwaar op schouders drukt
lijstjes worden afgevinkt
moeder wordt geparkeerd
in het rouleersysteem
appjes zijn goedkoper
schelen tijd en zegels
geef mij maar boerenkool…
overgaan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 het schip een
paard van hout met
vleugellamme stilte
volgestouwd
het vertrek valt hem
zelden zwaar de
thuiskomst steeds een
smeulend verlangen
maar thuis zijn
gewoon thuisblijven
dat kan hij niet
verzucht Penelope
het water huivert
de veerman meert aan
een roerloos wachten
in onderbroken tijd…
Ik Pas
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 252 Bij Noach plensde het wel veertig dagen,
Het volk trok veertig jaar door de woestijn,
Ook Jezus moest daar veertig dagen zijn,
Een zware proef waarvoor Hij ruim zou slagen.
De vergelijking gaat natuurlijk mank,
Maar ik blijf veertig dagen van de drank.…
Fakir Dalí
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 182 Daar heeft hij je begrip te pakken:
omgekeerd en in een vreemde handstand
tuimel je door de geschiedenis,
door al haar opsmuk --
Vorm en kleur hebben het mensdom
zwaar gemanipuleerd.…
Gemeenschap voor Kolen en Staal
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen 182 Toen men in de EU die uitspraak zag:
“Bij ons in Polen gaat niets boven Polen”,
Was Brussel zwaar ontstemd en heeft bevolen,
Een boete van liefst 1 miljoen per dag!
En komt het land daarna nóg niet bij zinnen,
Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…
Biografie
gedicht
2.0 met 55 stemmen 15.846 Hij keek ons aan door de geknaagde gaten,
Zuchtte zwaar, was dood.…
het park
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.021 Ik stond in het ontzichtbare, natte, en zware gras,
en ik voelde me in het paradijs gedreven.
Wie kan daar leven?…
De tel kwijt
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 2.731 Alleen Olympisch kampioen Van Velde
Weet heel goed hoe zwaar één seconde telde.…
PASSIE
gedicht
2.0 met 17 stemmen 14.772 ik zoek een wijnkelk of een roemer
of zo'n beker uit de mis
met een inscriptie en een edelsteen
beladen met betekenis
ik zoek een huis met zware balken
met van die fakkels aan de muur
een langgerekte houten tafel
waarin gekerfd staat ieder uur
tekens van aanwezigheid
illusies van gedachtenis…
Martinitoren
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.017 Rondom zijn voet een rosse schijn,
Waardoor de regendruppels stoven
En zwaar en traag daarboven
Het zwart geheim
Der stijging in de donkerten verloren
Tot waar, een vuren knop,
De lichte top
Dreef op de hoge duisternis. –
Ontzaglijk in zijn vreemde luister is
Het wezen van de nachtelijke toren.…
Oceaan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 672 Zware olie
doet je tranen,
doet je huilen,
doet je sterven.
Daar is het verdriet:
de pijn,
om wat je bent
en straks zult zijn.…
Avond aan een bergmeer
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 478 In een onzichtbare verte
bedekken zware wolken
als oogleden de bloeddoorlopen zon.
Sterrenloze duisternis
verbrandt het licht
en alle vogels zwijgen.…
Waarom?
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 3.467 jouw gesloten bestaan, maar
toch zichtbaar
was het aardse te zwaar?…