Alle inzendingen over afgeschreven

Een wachten met voortekens op een naakt valend bed, zo leeg gelegen, afgeschreven, slapers eruit gezet, alle vruchten weggegeven. Moet nu de kilte komen in koud grijze lucht, waarin onttroonde bomen met ijzige zucht hun bladeren ontnomen? Requiem zonder vlucht.…

In de vleesindustrie lijden de dieren collectief vetgemest, uitgemolken afgeschreven op transport gezet dan wacht hen de slacht dit alles door/voor de mens dierenleed zij hebben geen rechten want de mens bepaalt hun lot het is maar een tipje van de sluier want ook dolfijnen worden gespietst honden en konijnen gevild, zeehonden doodgeknuppeld…

slaapt uit haar dromen te wekken een leeg doek wacht met smart op de streling van de dageraad die een blozend begin zal maken met het inkleuren van de dag geen lijn is al uitgestippeld de perspectieven zijn oneindig schakeringen van wilde bloemen mogen het wit tot leven brengen en geen handtekening zal verraden dat deze dag ooit wordt afgeschreven…

mijn klanken zijn er nog niet mijn lied niet afgeschreven leeft in een ver dromenland het wil tot passionele tango voeren roeren diepe levenssnaren ontketenen dat stil verdriet in maten die onstuimig pijn bevrijden van verloren liefde dans dicht dimensies die verglijden haal aan banden hand op hand met rozen waar tanden kleurloos verbeten…

een deel van je leven afgeschreven in de vorm van niet meer dan een beschikking die voorzien van handtekening voor de één klinkt als zegening en voor de ander luidt als herinnering aan toen een trouwring nog iets anders was dan een echt schijt ding En dan opeens ben je los ...…

Oudgeworden gezonde mensen, worden te vroeg afgeschreven. Kunnen heel goed luisteren. Worden slecht gehoord. De overlevingkracht van de natuur, is natuurlijk verbazingwekkend. Wat bomen van nature kunnen, staat alle mensen te wachten, wanneer ze geluk hebben. Mensen zoeken troost, in bomen en bij elkaar. Zo zoekt oud groei.…

ik zoek stilte zonder fracties van geluid verdwaalde tonen sluiten die volmaaktheid uit leven maakt altijd lawaai in het groeien van de cellen het steeds opnieuw herstellen van gebruikt en afgeschreven zijn alleen de dood verstilt in wit vindt rust de laatste plaats voor zijn vergankelijkheid de tijd zal deze ruimte dichten hoor…

Ze vinden het helemaal niet fijn op 58 afgeschreven te worden en in het vrijetijdscircuit te verdwijnen.…

Ouderen pas op je tellen je bent een kostenpost dus beter afgeschreven opdat een ander leeft Je bent alleen nog goed voor de afstand van organen dus men loert op je dood opdat een ander leeft. Men heeft geen geld om jou goed te verzorgen ze willen geen zorgen dus wenst men jou dood opdat een ander leeft.…

Uw stadswerven vol onverzonden brieven, half afgeschreven of hunkerend om laatste woord. Stad krakend onder zoveel lievelingen, naschuddend in hun schaterlach.…

in de fantasie ook voor ons aan het eind de zonnebloem met gele dromen bloeien zou is uit,we zijn afgeschreven,opgejaagd grijpen goedgelovig met verkleumde handen met vertragend bloed waarin de nacht weent en bonzen aan de ingekerfde hemel een verre geest roept : er is geen eind zo vliegen we langs de wanhoop de laatste meeuw heeft ons allang…

en ik loop op de mysterieuze muziek van het eeuwenoude woud waarin tijd zich samenvouwt jij laat mij de bronnen zien van jarenlang verdriet en pijn omdat herinneringen aan jouw trauma’s nog niet verwerkt zijn toch zwier je met je godenhaar is je lach een stralend overleven waar anderen terneergeslagen zijn heb jij de emoties van je afgeschreven…

Hoelang moet ik nog zoeken naar ander werk overal waar ik zocht hoorde ik alleen maar nee het is niet eerlijk om zo worden afgeschreven je hoort dan wel vaak "samen" staan we sterk met die woorden ben ik op 't moment niet tevree gelukkig is mijn eigen wil en vechtlust gebleven!…

Altijd honderd procent gegeven Alles laten staan voor die drukke baan Voorgoed en voor altijd afgeschreven Zijn hart kon het niet langer meer aan.…

liep gladjes en in stijl tot de ban ineens wordt gebroken je denkt hemel ik sta nooit stil doe ik wel wat ik eigenlijk wil onraad gaat onbeteugeld spoken niet langer valt te verbloemen je hebt op de automaat gestaan aan iets buiten jezelf voldaan niks van belang kun je nog noemen wat in herinnering is nagebleven wordt als zijsprong afgeschreven…

Verweerd en afgeschreven, opgeheven, maar altijd nog kaarsrecht en ongebroken blijf ik, daar waar geen mens meer gaat eenzaam van het verleden dromen.…

Je schrijft nu je laatste verzen er was nooit een mooier lied dat zo snel moest afgeschreven want de tijd die heb je niet Jij maakt aan je letters krullen en de zinnen geef je glans van die laatste mooie woorden maak je een ware levensdans Het kost je moeite zo te schrijven maar jij omklemt de pen met kracht je wilt zo graag wat langer…

In kleine dingen gloort weer hoop als eigenmacht wordt afgeschreven. Uitmondend in rotsgeloof begint een halfgod af te dingen... Onverklaarbaar voert een liefdevolle onderstroom naar een openbaar beminnen: doordesemt menige adolescent van louche zaken af te blijven, negativisme los te weken, om te keren in het tegendeel.…

Ging al twee mensenlevens mee En was al door evenveel generaties Afgeschreven - voorgoed, want ik Was zichtbaar voor hen onzichtbaar Geworden, aan het licht onttrokken Door schaduwzijden die zij mij maar Al te graag wilden laten aanleunen - Toch hadden niet zij het laatste woord, Maar heeft het licht mij teruggeroepen Dit leven in…

bijvoorbeeld een enorm vleeskleurig korset en een dikke dure bontjas met grote kraag heel normaal in Koninklijke kringen ook ging er een smoezelige ochtend dress bij opbod weg van Sophie: tante van Sissi tientallen slippers van frivole Lippe Biesterveld en Hendrik van Mecklenburg-Schwerin er werden bedragen geboden bij het leven veel afgeschreven…

Maar niemand komt hij is een afgeschreven mens: zelfs de dood is hem vergeten…

Ons oeuvre bij het leven AFGESCHREVEN. Zelfs wordt een titelbladzijde bevuild. Met blauwe inkt vals overschreven. Geen fan die meeleeft, om ons huilt. Bij de Slegte wacht ons een tweede leven, voor een neofiet worden we straks ingeruild.…

En nu ik flink op jaren ben gekomen is er geen kijk meer op, de kans is nul, ik ben een afgeschreven ouwe lul; mij rest niets anders dan ervan te dromen. Nee, als ik ooit in ’t kille graf zal zakken, is er voor mij nooit één sonnet gebakken.…

Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen, dan wordt hij afgeschreven op een steen. De overeenkomst lijkt te lopen tot deze voleinding, dit abrupte slot. Want God gaat verder, zwenkend van hem heen in zijn miljoenen. God is nooit alleen. Voor gene kwam een ander weer aan bod. We zijn voor hem een vol benzinevat, dat hij leeg achterlaat.…

Haviken strijken hun pluimen Hun lobbyclub heeft goed werk gedaan 20 miljard voor oorlogsschepen Wen er maar vast aan Het kan oplopen tot het dubbele en misschien nog méér De eindjes staan open Politiek kent geen ommekeer Oorlogsschepen zijn passé Geldverslindend en kwetsbaar op zee Afgeschreven in 30 jaar Meer op de werf dan vaarklaar…

Ik blubber en bloed en zuig aan het leven de tijd is me nu voortaan om het even zo was ik voorbij, afgeschreven, verloren zo ben ik door liefde van jou herboren…

exemplaar vonden in jouw schoot verpozing jij stond voor een ieder klaar na hun kort maar vurig leven door lustgevoelens opgebrand diende jij als laatste rustplaats, uitgedrukt door vaste hand ook al zag jij vaak wat morsig van het asgrauw van hun top nimmer was jij echt kieskeurig maar toen kwam de roep om stop sindsdien ben jij afgeschreven…

Straks ga ik een afgeschreven Airbus kopen. Nieuwsgierige reizigers neem ik gastvrij mee, door nog onvoltooid verleden tijden. Door de wolken naar de zee.…

die woorden dus gebruik de schrijfsels ongevraagd  vertel het door aan vele luiden of ze nou luisteren of niet doe ze dat weinig euvel duiden want niet, dan niet, mij echt 'n biet massale reeks aan pennenvruchten toekomstig, voltooid, verleden tijd papier als lijdzaamste toehoorder kan 't gêne-loos wel aan heur kwijt node van mij afgeschreven…

neer heel vrijgevig   zijn roeispaan door het waterbad na een poosje liet zij een bloosje en 't overkwam ook hem al ras dat diep in het rozendoosje van zijn lieve Doornroosje  z'n spel ook plots ten einde was  loom roeide hij weer terug over die héle grote plas  het ging langzaam en zo niet vlug het leek wel of het 'n oud en stug afgeschreven…