Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 53.239):

Dat ik er nog toe doe

Ging al twee mensenlevens mee
En was al door evenveel generaties

Afgeschreven - voorgoed, want ik
Was zichtbaar voor hen onzichtbaar

Geworden, aan het licht onttrokken
Door schaduwzijden die zij mij maar

Al te graag wilden laten aanleunen -

Toch hadden niet zij het laatste woord,
Maar heeft het licht mij teruggeroepen

Dit leven in, en word ik wakker
Met het vrolijke gesnater van ganzen

Die hoog boven mij hun eigen leven
Achterna trekken - reis naar warmte

En licht, ik ga graag met ze mee,
We laten kou en donker dankbaar achter ons

Schrijver: Bert Weggemans, 11 oktober 2014

Geplaatst in de categorie: psychologie

bla

henk snijders

3.0 met 8 stemmen

212

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 14 oktober 2014; Het leven in Bert, de warmte zoeken en vinden. Mooi gedicht.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 11 oktober 2014; Laat zien dat je er nog bent Bert. Laat je niet door de jongelui aan de kant zetten.

Naam:: Pama
Datum:: 11 oktober 2014; Als je echt de bodem hebt gezien, doet alles er weer toe. Mooi neergezet.

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 11 oktober 2014; Ik ben een haas als dit niet door een of ander blad wordt geplaatst!

Geef je reactie op deze inzending: