Netgedichten

netgedicht (nr. 15.768):

Morgen is nog onbeschreven

het penseel ligt ongeduldig klaar
om het fel begeerde morgenrood
dat nog nietsvermoedend slaapt
uit haar dromen te wekken

een leeg doek wacht met smart
op de streling van de dageraad
die een blozend begin zal maken
met het inkleuren van de dag

geen lijn is al uitgestippeld
de perspectieven zijn oneindig
schakeringen van wilde bloemen
mogen het wit tot leven brengen

en geen handtekening zal verraden
dat deze dag ooit wordt afgeschreven