4649 resultaten.
Zonder Vleugels
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.981 mensen vielen uit de hemel
engelen die vrede kwamen brengen
hoopten we
maar ze hadden geen vleugels
stukken van mensen regenden neer
op onze daken en tuinstoelen
in onze velden en akkers
tussen gras en graan
mensen kwamen tevoorschijn uit de wolken
als vogels hoopten we nog
dat ze geen doden waren
ik heb je zoon gevonden en zijn vrouw…
De Zon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Uw stralend gezicht
heeft veel te geven:
warmte, licht,
lust en leven;
Uw gouden zegen
laat 1000 bloemen bloeien
en, samen met aarde en regen,
alle gewassen groeien;
Ik eer U
gekleed in lucht,
onbeducht;
Ik offer U
graan en vrucht
en alle zelfzucht.…
Stenen dame
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.348 eeuwig lijkt zij hier te waken
de vrouw, haar verhaal, de kentering
een gouden cirkel, tomeloos verlangen
naar het meer op de gulden schaal
schepen vol graan, dieper glanzend
dan goud bij volle maan konden haar
niet bekoren, met een stuurse blik en
gebiedend woord smeet zij de lading
één twee drie in Godsnaam overboord
de zee verslond…
De Blauwhelm
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.093 Mijn kind wil ik strelen
Mijn akker wil ik zaaien
Mijn graan wil ik oogsten.
Ik wil met jou delen
De liefde die je niemand gaf
Maar hak niet mijn voeten af.
Het hakmes viel,
Haar handen vielen neer.
Een Blauwhelm keek toe
Naar verluid.…
zo worden we
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 997 Weet je, ik denk dat we zijn als graan
klein en schuchter begonnen als een sprietje
piepend naar de lentelucht.
Langzaam groeiend tot
mooie grote halmen, wiegend
in de wind, flexibel en sterk.
En eens een graanveld op z'n sterkst is,
dan heeft nog de wind noch de regen
invloed op die gouden glooiing.
Ja, zo zijn we, zo worden we!…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
de akker
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 762 Ik liep langs akkers van verlatenheid
Door dorre droogten vol met onbegrip
Gegroeid in jaren tijd
Ik zag geen kleur meer
Die mijn onrust kon verstoren
Slechts het grauw
Moest mij bekoren
En de strijd
De eigen innerlijke kracht
En soms façade
Waren broeders
Teer, hard en dan weer uiterst zacht
Die hielpen bij de ommekeer
Waar plotseling…
akker
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 655 het komt mij voor
alsof je
vers gewassen
van al wat overtollig is
ontdaan
mij laat delen
behaaglijk uitgestrekt
ontvankelijk
als een handpalm
die je spreidt…
akker
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 272 ik leg mijn hart
in de voren van een akker
niet opdat
de raven het zullen vinden
maar zodat
het kan groeien
onder azuurblauwe hemel
zich een nest weet
of een beginpunt
waar nieuwe dingen wachten
zijn geklop over treurnis
een zacht bed rust
zodat het ritme zal galmen
over weiland en water
aplaudiserend voor het leven…
al eeuwen lang de seizoenen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 136 ik ben de gouden gloed van de zon en
kus iedere aar op het land in groei en bloei
in de gouden glans van de zomer
en streel de grond waarop het groeit
de aarde voren dieper
ik hoor hier alle wortels groeien
maai me in de rijpheid van het graan
ik aai de stoppels die blijven staan
en bevries en verstil gedwongen
door de ijzige winterring…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
GOEDLAND
gedicht
2.0 met 13 stemmen 9.182 Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd
Zeker als ik genoten van de tinten
De Sure en de Ourthe ; zilveren linten
Oktober heeft daarover flink gesnoefd
Is prat gegaan op Goedlands grote bossen
Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan
Van voren in de akkers, eigen graan
Notenlikeur, inheemse druiventrossen
Het Letzenburg waarvoor zovelen…
geleidelijk
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 354 geleidelijk verandert er veel
het tij zit tegen
de karige oogst
wordt moeizaam ingehaald
waar de wind waait zo hij wil met
slagregens die het licht breken
naast de resten op de akker
-van wat eens vrucht droeg-
lijken de wegen in staat
van de verwording zonder houvast
raken wielen versplinterd
glijdt alles voorbij
de rand…
Winternachten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 249 Zacht zien wij het graan wuiven op de akker
het vee weer grazen in de groene weiden.
Doch helaas worden wij verbijsterd wakker
ziend dat dromen met werkelijkheid strijden.
Toch hebben wij van tijden kunnen dromen
waarin al dit heerlijks tot ons zal komen.…
Graancirkel.
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 972 kunst van verlichte zielen
in gewas,zand en sneeuw
hoe mooi schijnt de zon
op het omgebogen graan
in het gouden landschap
je ontstaan is verstopt
in wonderlijke licht magie
ik vlieg over je heen
aanschouw de geometrie
in zijn prachtige vormen
ik wacht op een teken
vanuit jouw schepping
de geheime boodschap
in wiskundig denken…
Bloemlezing
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 over het
braakliggend terrein
fladdert een goud
gestippelde vlinder
daalt neer op
de akker die niet
is ingezaaid
met een cultuurgewas
voor een beperkte duur
mogelijk tot men weer
kan denken in zoet dat geurt
naar bloemen meer
dan in zuur dat ruikt naar azijn
u rest slechts het weten bij het
zoeken tussen de klavers…
Wind in koele tint
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 het licht
is langzaamaan
de volle kleur gaan dragen
vloeit trager uit
in bezwangerd zijn met
vrucht en rijpend fruit
streelt met warme hand
het graan tot goud
na lange zomerdagen
speelt transparant
met wind in koele tint
als de forel weer springt
tijd ontlaadt het licht
en klaart in strakkend blauw
de eerste komst van ijle kou…
Wuivende velden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 472 Backpackers trekken door het land
Hun vrijheid ligt er vacant
De tijd nemen om te genieten
De vele voetstappen die ze achterlieten
Akkers met wuivende granen doorkruist
Menigmaal de wandelkaart uitgepluisd
Hun rugzak met een opgerolde slaapzak
Een veldfles voor als de dorst uitbrak
Door bossen, heuvels en dwars over de hei
Ze voelen zich…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.275 IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan,
En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas,
Of heel de wereld machtig stelsel was
Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan,
Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas,
En smal-smaragden spaken, laan naast laan,
En brede, gouden spaken, graan naast graan,
Went'lend om verre toren, rustende…
Gods water
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 moet de onderste steen
echt boven komen om
het fundament stevig te laten zijn
is het de hemel
en aarde bewegen
wel waard voor die pijn
ik graaf niet zo diep
maar laat gods water niet
zomaar over de akkers lopen
kom laten we samen
over die drempel stappen en
zonder omzien nog gouden jaren pakken…
Stro voor iedereen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Nu ik hier terugkom, zie ik het pas
als een paradijs, dit groene land
de bloemen, het gouden graan
al de rijkdom die ik normaal vond
Nu overweldigt het bekende
mijn nieuwe ogen, vervult het me
met een weemoed al voor
ik aan weggaan denk
Of zal ik blijven voor de rest
van mijn leven, best wetend
dat het zielshart werken is
om samen te…
Als golvend graan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 242 Haar ogen boetseren
een droombeeld
geven het een hart zo
onstuimig als de branding
van de zee
ogen als sterren
een warme lach
als een gouden horizon
een haarkleur als golvend graan
in het zomerse zonlicht
mocht ze hopen
ooit in deze droom te lopen
dan zou ze onwankelbaar gaan
in de vallei van de liefde
heel zacht fluistert de wind…
Liefdes uur
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.143 De zon genaakt de middagstee:
In diepte van doorgloede luchtezee
smoort de akker onder 't bare goud;
de vonken sikkel snerpt door 't droge graan;
de schaduw krimpt terug in 't hout;
in hemel en in waterbaan
geen wolken gaan,
alleen de wit door-zichte maan
blijft louter in het blauwe hemelvuur...
Hoe laat is 't aan de tijd?…
AFSCHEID VAN GUIELMO
poëzie
4.0 met 1 stemmen 280 Mei en juni ging verloren
En het witte oogsttij zwond,
Toen de maaier ’t volle koren
Tot de gouden schoven bond.
Vrind, m’n leven is verstreken
En ik vind geen blijheid meer
Om de akker straks te kweken
Voor de nieuwe lentekeer.…
Viergranenbrood.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 304 Vroeger aan het dwarsgebakken wit,
Maar dat bleek snel slecht voor het gebit,
Daarom terug naar brood waar graan in zit.
De hele natuur op je bord,
Alle granen, van haver tot gort…
Het kind
poëzie
4.0 met 2 stemmen 928 "Het schoonst geluk, dat gij mij ooit kunt geven
Zal wezen als eenmaal een nieuw gelaat,
Uit u en mij geboren bloeien gaat,
Maar toch het meest heeft van uw stralend leven;
En, zoals naar het gouden pracht-sieraad
Een kleiner wordt in fijner goud gedreven,
Zal 't flonkrend blond zijn voorhoofd-blank omgeven
Als 't graan, dat in de zon…