153 resultaten.
alzheimer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 194 nu ze terug zijn in de tijd
koffiezetten weer als vroeger wordt
en de tijd weer stilgezet
en ik geen zoon meer ben
maar vraag en ook wel lief
bekende geur en stem
en wat ik verder dan nog ben
stel ik mezelf de vraag
over wie ik dan werkelijk ben
dan kind en nu ook zelf een opa
en zit ik op de warme stoel
waarop mijn moeder juist…
Alzheimer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Het huis is nu leeg en stil,
alleen de eenzaamheid die nu op mij wacht.
Wat eens moest komen is nu gebeurd,
van de week heb ik jou weggebracht.
Soms lijkt het toch even, zoals het vroeger was,
dan zit je weer tegenover mij en eet een boterham,
of je staat bij de bank, rommelend in jouw tas
op zoek naar je bril of naar die bruine kam.
Soms…
Alzheimer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 225 Je bent nu nog als een verteerd blad,
niets is meer over dat bij jou als mens
eens zo kostbaar heeft gewogen,
nog slechts de lege nerven
in een fijn gemaasd patroon.
Jouw kostbaar wezen
dat nog zoveel te geven had,
door de ziekte in de tijd vervlogen,
blijf je in mijn herinnering,
vervagend, als eens zo dierbaar persoon.…
zien en zwijgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 179 De opbrengst ervan is niet voor mezelf: Ik hoop dat ik op
deze manier een mooi bedrag voor Alzheimer Nederland
mag verdienen.
De bundel is vanaf vandaag te bestellen via:
www.switilobi.nl en na 25 september bij alle boekhandels.
Prijs: €24,95 (excl. verzendkosten à €2,50 binnenland).
switi lobi…
Bevrijding
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 2.087 Haar wereld was niet meer dan een illusie
Ver weg van onze werkelijkheid
Haar moederschap uit het verleden naar vandaag
Was zij al jaren kwijt
Dat alles zonder haar weten
Dat alles tot onze spijt
Haar wereld was zo donker
Zo zonder zon of licht
Zo nutteloos en weg van liefde
Het leven om te leven
alleen nog maar als plicht
Zo onvolkomen…
Alzheimers' lach
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 741 Het is Alzheimers’ bestaan
dat de broze leegte vult,
die wij voortaan moeten delen.…
Nooit meer thuis
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.011 het vergeten knaagt een leegte
waarin angst je adem neemt
bevreesd doorzoek je volle laden
haal je oude feiten op
die keer op keer
terug in diepe gaten vallen
nog even en je huis bevreemdt
ben jij voorgoed ontheemd
het ergste is
dat je het weet…
twaalf uur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 235 de tafel droeg een lepel, bonen en een bord
jouw handen droegen niets
slechts leegte tussen vingers
een verloren woord hing in je ogen
ik droeg jou
en wie je was
gaf mijn weten opdracht
in jouw nood de hand te zijn, die
leven bond
machteloze happen pap
verdwenen
in jouw weggedwaalde mond…
woensdagmiddag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 340 de gang leek eindeloos
zoveel verder, wrang verloren door het kleine lijf
zo breekbaar bij het glas
verscholen in het raam zag ze zelfs de hoogte niet
of ons
de weg was weg;
geen deur die houvast bood
de klink was slechts een voorwerp
onder witte vingers
samen glimlachten we wat
omdat
de stoel wat warmer was dan alle koude muren
binnen…
Ma met Alzheimer
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 827 Ze gaat terug,
Terug in de tijd.
Soms verward,
Soms boos.
Ook blij,
Ook tevreden
Verdrietig en klein,
Alleen en stil.
Praten over vroeger,
Praten over Pa.
Blij als ik kom,
Boos als ik weer ga
Dat is mijn Ma.…
Mag ik dat zelf bepalen?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 188 Ik wil dood gaan op mijn eigen tijd
En ook al klinkt dat arrogant
Toch wens ik dat en ik ben bereid
om dat uitgebreid uit te leggen want
stel nou eens voor, en voel met me mee,
dat langzaam gestaag, maar heel gewis
mijn denken vertroebelt in een warrig mêlee
dat Alzheimer helaas mijn voorland is
Ik stel me dan voor, zo heel assertief,…
Vergeten!?
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 431 Hij vergeet soms, waar hij woont,
hij vergeet welke sleutel hij moet gebruiken,
hij vergeet, welke etage hij moet zijn,
en dus is de oplossing snel gevonden,
hij stapt in de lift,
wacht net zo lang tot iemand anders
de lift nodig heeft en gaat met het ding op en neer,
tot een buur hem aantreft, en zegt,
hier moet je eruit hoor
dan…
Aducanumab
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 184 Goed nieuws, men heeft een medicijn ontdekt
om dementie wat beter aan te pakken.
Amyloïd-eiwit blijft dan niet plakken,
zodat uw levensduur wordt opgerekt.
Aducanumab, gaat het middel heten.
Een flinke klus om dat niet te vergeten!…
de ziekte van het zeepaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 was hij een man wiens naam je wilde dragen?
wat heb je in Martkbreit verloren, waar hij geboren is?
waarom zou je de weg zoeken, nu de grote ziekte
van het vergeten en verdwalen
hem op je pad heeft gebracht?
wat kan het je schelen
dat hij gepromoveerd is op oorsmeer
een detail om in een pubquiz punten mee te scoren
alsof die vraag ooit…
Papa
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 713 Zwijgzaam zoek je naar de woorden,
gevangen in je eigen hoofd.
Gedachten maken vreemde kronkels,
gevoelens raken uitgedoofd.
Het maakt je bang en heel onzeker,
niet snappend hoe dit jou nu raakt.
Nooit meer nieuwe herinneringen maken,
niet meer weten hoe iets smaakt.
Staren naar een lege toekomst,
bang voor wat nog komen gaat.
Steeds…
WIJ
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 246 Jij warmde mijn handen
tegen de kou.
Jij maakte mijn staartjes
als mama niet wou.
Jij leerde mij fietsen
bij ons in de straat.
We kletsten gezellig
tijdens de vaat.
Jij hielp me met huiswerk,
als dat nodig was,
Door jouw wijze woorden
begreep ik wat ik las.
Jij vertelde verhalen
over de zon en de maan.
En gaf mij een kusje
voor…
waar Alzheimer koning is
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.511 tussen dove, blinde muren
zwijgen stilaan al zijn zinnen
vervagen heden en verleden
in schaduw en trage dood
verbleken mensen en dingen
tot grauwe schimmen
leeft hij in niemandsland
waar Alzheimer koning is
zijn schrale lijf van geest
en ziel beroofd…
Hersenschemering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 In het schemergebied
Waarin het altijd nu
En gisteren is, drijven
Onherkenbare schimmen voorbij,
Vage schaduwen van dode
En levende wezens die evengoed
Allebei onrustig bewegen
In mijn hersenschemering -
'k Weet niet precies of
Ik nu de heer Parkinson
Of toch meneer Alzheimer
Voor de deur heb staan -
Ik ken ze niet meer uitelkaar…
Wat maakt het uit
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 186 Als je niks wint in de loterij,
als je niks over houdt aan het einde van de maand,
als je de schuld krijgt van iets,
wat gedaan wordt door een oud mensje
met Alzheimer,
wat maakt het uit?…
Gegroet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 ik groet je
maar je hoort me niet
ik zwaai
maar je ziet me niet
vastgeketend zit ik
nu mijn benen
niet meer willen
ingepamperd
in dat wat eens
mijn luie stoel was
zijn de veren duidelijk voelbaar
al lijkt de stof als nieuw
het vertellen aan
dat ‘ie versleten is
kan ik niet meer
en aan wie
kinderen zijn opgegaan
in de rook van alzheimer…
Landschap en geheugen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 124 Ik was haar vergeten,
De hoek van golvend
Graan waarin ik
Geboren ben -
Zo lang daar
Vandaan al,
Meer dan veertig jaar,
Maar tegen de tijd
Dat ikzelf mijn eigen
Ik was kwijtgeraakt,
Nog royaal voordat
Alzheimer kan toeslaan,
Merk ik dat het land
Met het goudgeel graan
Mij nog niet verloren is
Ik sta in haar geheugen…
Veranderd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 153 Je kunt gaan schermen met Alzheimer, Korsakov
en dementie, maar wat schiet je daarmee op?
Wie ik eens was, ben ik gewoon niet meer.
Dus ben ik maar blij met wat ik nog ben.…
Onbewoond
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Voor haar was zij niet
Weg geweest, immers,
Zij woonde haar leven
Lang in deze bovenkamer
Waarin alles zo lang al
Hetzelfde was geweest,
Maar terwijl de kamer
Hetzelfde bleef, was zij
Uit zichzelf vertrokken,
Zij die zichzelf niet meer
Herkende, maar ook de kamer
Niet meer waarin zij geboren was
En groot werd -
Meneer Alzheimer…
Ik herinner mij toen hij zei
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 Ik ben het vergeten, klinkt dat nu laf,
wacht leven noem het God zijn tijd af,
is dit voor iets uit het verleden mijn straf.
Woorden zijn wel vaker gaan vervliegen
daar zal ik nooit ook nu niet over liegen.
Maar geloof mij had ik het nu nog geweten
dan zou ik echt niet zeggen: ' ik ben het vergeten.'
Wellicht fluisterde ik dan ,' weet ze…
grijze ganzen in de winter
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 527 grijze ganzen kondigen de winter aan
ploegen voren in een angstige lucht
met daarachter de contouren van de dom
en de leegte van de stad na sluitingstijd
lege agenda in zwart leer gevangen
argwanend de onbeschreven pagina’s
wachtend op wat gaat en is geweest
de Alzheimers van de nieuwe tijd
vader en moeder nog even samen
als kinderen spelend…
De overname
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 255 De overname
En ‘s avonds
toen het reeds donkerde
de mist zich uitspreidde
voelde ik mij verstikken
in wanhoop
die mijn keel deed kroppen
omdat Alzheimer
de regie overnam
en ‘s nachts
toen onrust
en machteloosheid
jouw mistig hoofd
bleef kwellen
namen verstikkende
gedachten de vrije loop
zonder ze uit te spreken
in die stilte…
Als een Arend
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 539 Zondags nog
op bezoek in het verpleeghuis
zat ik naast hem
hij was al zwak en broos
de dag erna
is hij stil heengegaan
lang verwacht, maar nog te vlug
als een arend
die voor vliegen koos
voorgoed,
hij kwam niet terug.....…
Toen ik dat vergat
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 186 gebouwd
zij volgen hun lijnen
ooit heb ik geweten
hoe alle soorten
toen hebben geheten
ik lach stil
zonder herinnering
mijn handen weten
hoe vroeger alles ging
ik mag niet pluizen
zeggen de tehuizen
maar mijn vingers
doen hun eigen ding
lang was ik opstandig
over het vele niet meer weten
pas toen ik dat vergat
wist ik dat ik alzheimer…
Hersenwerk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Waarin de ervaring van
Decennia doorklinkt -
Ze hebben alles met
Elkaar te maken,
De overlap is immens,
Want elke vorm van
Dementie wordt steevast
Voorafgegaan door een
Langdurige, chronische
Depressie waar geen
Einde aan lijkt te komen
En die in veel gevallen
Naadloos wordt opgevangen
In de onbarmhartige armen van
Meneer Alzheimer…
Ik ben het
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 187 In die wazige, nevelige
Wereld van jou, hersens
Aangetast door het kwalijke
Werk van meneer Alzheimer,
Lijkt het voor jou zo vaak
Of ik in zijn nevelen ben
Opgelost, niet meer zichtbaar,
Voor jou niet meer tastbaar aanwezig -
En nu spreek ik je, vanmorgen,
Zo maar gewoon door de telefoon,
En hoor ik aan je stem, aan je
Toon die…