inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.591):

Ik herinner mij toen hij zei

Ik ben het vergeten, klinkt dat nu laf,
wacht leven noem het God zijn tijd af,
is dit voor iets uit het verleden mijn straf.
Woorden zijn wel vaker gaan vervliegen
daar zal ik nooit ook nu niet over liegen.

Maar geloof mij had ik het nu nog geweten
dan zou ik echt niet zeggen: ' ik ben het vergeten.'
Wellicht fluisterde ik dan ,' weet ze kleurt haar haar
is kastanjerood van origine dan weet je dat maar.'
Sommige beelden gaan immers niet vervliegen,
ook daar zal ik echt nooit over liegen.

Al weet ik niet of het voor haar dood
of na mijn pensionering was,
ik weet wel die dood voelde als een lijfstraf.
Nu hoef ik geen eigen kamer of vrouw meer
ooit wel een plaats in het duograf maar de rest,
merk ik ooit wel weer, weet ik nu toch ook niet meer.

... Uit de serie Alzheimer.


Het is vandaag wereld ALZHEIMERDAG ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 21 september 2019


Geplaatst in de categorie: ziekte

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 61

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)